Blue Jasmine

Πολύ μπλε, χωρίς βελούδο.

Η αντι-ηρωϊδα Κέιτ Μπλάνσετ -στην ίσως καλύτερη ερμηνευτικά στιγμή της καριέρας της- είναι μια γυναίκα που θα βρεθεί από τα σαλόνια στα αλώνια, όταν η ‘αριστοκρατική’ της μεγαλοζωή κλονιστεί από τη φυλάκιση και αυτοκτονία του συζύγου του και την εξαφάνιση του γιού της.

Ο ‘μάστορας’ Άλεν, φέροντας κοινές συνισταμένες με το αριστουργηματικό ‘A streetcar named desire’ του Τένεσι Ουίλιαμς, δημιουργεί το απόλυτο, ανθρώπινο σπαρακικό δράμα που στόχο έχει να απομυθοποιήσει και στη συνέχεια ‘ξεσκίσει’ την πρωταγωνίστρια, η οποία δεν αποτελεί παρά μια μετενσάρκωση της Blanche du Bois. Η ναρκισσιστική Τζάσμιν, έχοντας το απόλυτο τίποτα, πρέπει να ξεκινήσει τη ζωή της από το μηδέν με σύμμαχο την αδερφή της, που ζεί σε άλλα μήκη κύματος από κάθε άποψη και πολύ μακρυά από τις ‘Chanel’ εμμονές της πρώτης. Η αποκαθήλωση της ‘σιδηράς κυρίας’ γίνεται απότομα.

O Άλεν ρίχνει το γυάλινο τείχος που προστατεύει τη ζωή της come-il-faut και τόσο εύθραυστης αριστροκράτισσας ηρωίδας του (που δημιούργησε ο σύζυγός της εν αγνοία της) με μιάς και την αφήνει να καταρρεύσει και να καταστρέψει το είδωλό της, χτυπώντας την δίχως έλεος. Γιατί ακόμα κι όταν η κατρακύλα θα σταματήσει, η ίδια πλέον θα αποποιηθεί την προηγούμενή της ταυτότητα, δημιουργώντας ξανά ένα ψεύτικο εαυτό που θα της πάρει μακρυά την ευτυχία… Kαι η κάθαρση δεν έρχεται.. ποτέ.

Ένα άψογα σκηνοθετημένο δράμα με άριστες δυνατές ερμηνείες και κυρίως την Οσκαρική εμφάνιση της πάντα επιτυχημένης Κέιτ Μπλάνσετ. (Ναι,μια υποψηφιότητα για τα προσεχή βραβεία γεννιέται). Σίγουρα μια από τις δυνατότερες συναισθηματικά και ερμηνευτικά ταίνιες του Άλεν (και ταυτόχρονα πικρό πολιτικοκοινωνικό σχόλιο για την οικονομική ύφεση και την κατάρρευση του ‘πλαστικού’ οικονομικού συστήματος της χρηματιστηριακής φούσκας, της πιστωτικής και των δανείων που οδήγησαν εκατομμύρια οικογένειες ανά τον κόσμο στο δρόμο). Σκληρή και ταυτόχρονα ανθρώπινη, μια ταινία την οποία πρέπει να δεις οπωσδήποτε όντας ή μη φαν του. Ο Άλεν στην πιο αφενός επίκαιρη συντεταγμένη και αφετέρου ‘blue’ εκδοχή των τελευταίων χρόνων υπό τους ήχους του ‘Blue Moon’.

Ειρήνη Κατσαρά