Σάιμον Κέρτις: «Με θάμπωσε η Μισέλ Γουίλλιαμς!»

Στον Αλέξανδρο Ρωμανό Λιζάρδο

Φεστιβάλ Ρώμης… Λίγες ώρες πριν επιστρέψω στην Ελλάδα ορίστηκε η συνάντηση μου με τον σκηνοθέτη της ταινίας «My Week With Marilyn». Η κιτρινίζουσα ταινία σου αφήνει μια γλυκιά γεύση με την ολοκλήρωση της ακριβώς γιατί απέφυγε τον κιτρινισμό, χαρίζοντας εκφραστική ελευθερία τη Μισέλ Γουίλιαμς, που εδώ και δύο χρόνια μας ξαφνιάζει ευχάριστα με την τολμηρή της υποκριτική συνειδητότητα. Η ταινία περιγράφει ίσως την πρώιμη πιο ανασφαλή περίοδο στη ζωή της Μέριλιν. Ήδη σεξ σύμβολο παγκοσμίας εμβέλειας ξεσήκωνε τον ανδρικό πληθυσμό με δηλώσεις όπως το κλασσικό «τα βράδια κοιμάμαι μόνο με το άρωμα μου». Αυτές τις λέξεις -που στοχεύουν άμεσα στις αισθήσεις μας- ενεργοποιεί με εικόνες ο Σάιμον Κέρτις.

Ανταλλάσουμε χειραψίες και τον ρωτάω αν έχουμε την ίδια ημερομηνία γέννησης. Όντως, και οι δυο μας ήμαστε γεννημένοι στις 11 Μαρτίου αν –όπως σχολίασε αστειευόμενος και ο Σάιμον Κέρτις- και με κάποιες δεκαετίες να μας χωρίζουν.

-Υπάρχουν αρκετές τηλεταινίες για τη ζωή της Μέριλιν όπως και αρκετές κινηματογραφικές ταινίες που περιγράφουν παραστατικά της ζωής της. Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που όχι μόνο μια αλλά δύο κινηματογραφικές ταινίες για τη ζωή της παράχθηκαν.

-Γνωρίζω και για την άλλη ταινία αλλά είναι ακόμα στο στάδιο της προπαραγωγής.

-Θεωρείτε ότι υπάρχει κάποιος λόγος που τώρα τολμούν να αποδώσουν τη ζωή της κινηματογραφικά;

-Έχει περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που η Μέριλιν μεσουρανούσε. Ακόμα και από τον θάνατο της έχουν περάσει αρκετά χρόνια ώστε τουλάχιστον μια ολόκληρη γενιά να μη ζει με μνήμες από τη Μέριλιν αλλά με αναμνήσεις του θρύλου που άφησε πίσω της. Ιστορικά τώρα μπορούμε να είμαστε πιο ξεκάθαροι για τα γεγονότα που δημιούργησαν τον θρύλο της και να έχουμε μια ελευθερία να περιγράψουμε χωρίς να θίξουμε κάποιες πτυχές της –παρεξηγημένης κατά τα άλλα- προσωπικότητας της.

-Υπάρχουν πολλές ιστορίες και θρύλοι που καλύπτουν τη ζωή της Μονρόε. Για ποιο λόγο επιλέξατε τη συγκεκριμένη;

-Πριν περίπου 9 χρόνια διάβασα το βιβλίο που περιέγραφε τη ζωή το περιστατικό αυτό στη ζωή της Μέριλιν. Με εξέπληξε ευχάριστα αυτή μου η ανακάλυψη. Διαβάζοντας τις σελίδες δεν ήξερα αν τα γεγονότα ήταν αληθινά, για να ακριβολογώ δεν είχα πεισθεί για το ποσοστό αλήθειας που τα περιέβαλε. Διαβάζοντας όμως τα ιστορικά στοιχεία του ανθρώπου που έζησε εκείνη την περιβόητη ερωτική περιπέτεια με τη Μέρλιν, ήξερα ότι θα είχα στα χέρια μου ένα υπέροχο υλικό για μια κινηματογραφική ταινία. Τότε έκανα περισσότερο τηλεόραση και δεν είχα σε πρώτη σκέψη τη μετάβαση μου στον κινηματογράφο. Πήρα το ρίσκο και διαπραγματεύτηκα τα δικαιώματα και δε μετάνιωσα στιγμή για αυτό.

-Η Μισέλ Γουίλιαμς ίσως να ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που θα φανταζόμουν ως Μέριλιν…

-Εμένα πάλι ο πρώτος…

-Με αντικειμενικά στοιχεία, δεν έχει ομοιότητες με τη Μέριλιν Μονρόε, το σεξ σύμβολο.

-Η παρατήρηση σου είναι πολύ εύστοχη γιατί ήθελα μια Μέριλιν που να είναι και σύμβολο του σεξ αλλά όχι μόνο αυτό. Η Μισελ Γουίλιαμς κατάλαβε από την πρώτη στιγμή τι ζητούσα. Ήταν τόσο εγκεφαλική και έφερε τη σφραγίδα της εξυπνάδας της σε κάθε μας συζήτηση. Σε μια από τις πρώτες κουβέντες μας, και αφού έχω σχεδόν καταλήξει ότι ιδανικότερη δεν μπορώ να βρω, με ξάφνιασε λέγοντας μου «λατρεύω τον ρόλο και το σενάριο, αλλά γιατί εμένα;». Της απάντησα ότι είναι κάτι πέρα από την πρωτογενή εικόνα που έχουμε για τη Μέρλιν. Εκείνη κοίταξε τις σημειώσεις στο σενάριο και μου είπε πως αναγνώριζε τουλάχιστον 3 τύπους Μέρλιν στον ρόλο της και δεν ήξερε αν μπορούσε να τις αποτυπώσει με την σαφήνεια που είναι γραμμένες στο σενάριο. Εκεί με θάμπωσε: είχα αναγνωρίσει αυτό που εγώ δυσκολευόμουν να δω. Τότε ήξερα πως αυτή ήταν η Μέριλίν μου.

-Εντύπωση μου κάνει η δέσμευση της με την ταινία. Ξέρω ότι καθ’ όλη τη διαδικασία της προπαραγωγής απέρριπτε δελεαστικά σενάρια για να αφοσιωθεί στη μελέτη της πάνω στον ρόλο.

-Κάθε μέρα ήμασταν στα email και ανταλλάζαμε links και παρατηρήσεις. Πρέπει να είχε δει όλα τα βίντεο στο youtube και να τα είχε αναλύσει σε κάθε διάσταση τους: κινησεολογικά, ιδεολογικά, ψυχολογικά. Ένα μέρος της έρευνας της Μισελ ήταν να αποκαλύψει τη γλώσσα του σώματος της Μέριλιν. Έτσι σχημάτισε την ηρωίδα με σάρκα και οστά. Στη συνέχεια αναγνώριζε ένα κορίτσι που είχε αυτόφωτο ταλέντο, δούλευε πολύ αλλά ήταν αντισυμβατικό σε κάθε περιοριστικό κανόνα. Δεν την είδε στιγμή ως ντίβα αλλά ως μια γυναίκα που γνώριζε την επίπλαστη σεξουαλικότητα της και ζούσε σε μια αβεβαιότητα για την αξία και την ικανότητα της. Ήθελε οπαδούς και φοβόταν τις δεσμεύσεις. Ποτέ της δεν συνήθισε τις πληγές στην καρδιά της και έτσι αμυνόταν με τη δημόσια εικόνα, που –κατά τη γνώμη της Μισελ- ήταν οι «φουσκάλες» στο πακέτο της προσωπικότητας της. Και η Μισέλ ήταν υπέροχη: είχα αναγνωρίσει σε αυτήν, την προσωπικότητα της Μέριλιν το 1956.

-Βρεθήκατε στα στούντιο που γυρίστηκε «Ο πρίγκιπας και η χορεύτρια», η ταινία πάνω στην οποία βασίστηκε η πλοκή της ταινίας σας. Ήταν ένα περιβάλλον που σας έδωσε ασφάλεια;

-Φοβάμαι πως όχι. Με τρομοκράτησε και μόνο η ιδέα ότι θα χρησιμοποιούσαμε κάποια από τα σκηνικά ή τα ρούχα, το πλατό ή άλλους κοινούς χώρους. Στην αρχή δεν είχα καταλάβει τι πήγαινα να κάνω. Έλεγα: Εντάξει, έχω δει τις σκηνές, πάω να τις αντιγράψω. Σε μια έκλαμψη συνειδητότητας κατάλαβα ότι αυτό που έκανα ήταν υπερφυσικό: αντέγραφα σκηνές του Ολίβιε και της Μέρλιν. Εύκολο τεχνικά ήταν, όμως η ευθύνη ήταν μεγαλύτερη από αυτή που θεωρούσα ότι είχα αναλάβει μέχρι στιγμής.

-Το κοινό στην πρώτη προβολή στο φεστιβάλ της Ρώμης έδειξε να ενθουσιάζεται. Θεωρείτε ενδεικτική αυτή τους τη στάση για την πορεία της ταινίας;

-Ο λόγος που επέλεξα να βρεθώ εδώ με την ταινία μου είναι επειδή οι προβολές δεν γίνονται για λίγους και σοφιστικέ. Το κοινό της Ρώμης λειτουργεί στα θεάματα σα να είναι στο Κολοσσαίο: με ενθουσιασμό, επευφημίες, γιουχαΐσματα… Σε μια από τις πρώτες προβολές της ήθελα ή να πάρω την κρυάδα ή την επιβράβευση. Χαίρομαι με την αντίδραση λοιπόν που είχε η πρώτη προβολή.

-Είπατε πως δεν σας ενδιαφέρουν τόσο οι αντιδράσεις των «σοφιστικέ». Σε αυτούς συγκαταλέγονται και τα άτομα της ακαδημίας. Δεν σας αφορούν οι βραβεύσεις;

-Είναι τιμητικό ένα όποιο βραβείο αλλά όχι το κίνητρο μου. Αν είναι να βραβευτεί όμως κάποιος, αυτή που το αξίζει είναι η Μισελ Γουίλιαμς. Η επιτυχία της ταινίας στηρίζεται εξολοκλήρου στην εμπιστοσύνη που μου έδειξε και την ευχαριστώ από καρδιάς.

-Καλή επιτυχία με τα Όσκαρ…

-θα είναι κοντά στα γενέθλια μας…