Silent Hour, από την Spentzos
Silent Hour, από την Spentzos

Εμμανουέλ Μπεάρ: "Ας αφήσουμε την καρδιά μας να χτυπήσει για μια ταινία..."

Δημοσίευση: 2 Απριλίου 2022, 01:40
Συντάκτης:

Το 22ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου ξεκίνησε και η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, η σπουδαία Γαλλίδα ηθοποιός, Emmanuelle Beart, κατέφτασε στην χώρα μας για να δει τις ταινίες και να δώσει τα βραβεία μαζί με την κριτική επιτροπή. Ήρθε βέβαια μέρες που στην Αθήνα έχει πέσει αφρικανική σκόνη και έτσι στην συνέντευξη τύπου που έδωσε στο ξενοδοχείο St. George Lycabettus ήταν με γυαλιά ηλίου ζητώντας συγγνώμη από όσους παρευρισκόμασταν, καθώς δεν μπορούσε να τα βγάλει λόγω επιπεφυκίτιδας από την σκόνη.

<a href="/nea/8o-therino-festival-gallikoy-kinimatografoy-plires-programma/70072">8o Θερινό Φεστιβάλ Γαλλικού Κινηματογράφου: Το πλήρες πρόγραμμα</a>ΣΧΕΤΙΚΑ8o Θερινό Φεστιβάλ Γαλλικού Κινηματογράφου: Το πλήρες πρόγραμμα

Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεται την Ελλάδα, έχοντας μάλιστα ελληνικές ρίζες από την γιαγιά της. «Η γυναίκα της ζωής μου ήταν η γιαγιά μου που ήταν Ελληνίδα και στο σπίτι μιλούσαν ελληνικά. Είμαι η πρώτη γενιά της οικογένειας μου που δεν έμαθα την γλώσσα. Εδώ λοιπόν δεν έρχομαι ως ακόμα μια Γαλλίδα ηθοποιός που έρχεται στην Ελλάδα.  Η γλώσσα, η αίσθηση, το φως με πηγαίνουν πίσω στις πρώτες αναμνήσεις». Η γιαγιά της ηθοποιού πέρα από Ελληνίδα, είχε και καταπληκτικά γονίδια, μιας και έφυγε από την ζωή σε ηλικία 107 ετών!

Στην χώρα μας η ηθοποιός του La Belle Noiseuse του Rivette, του L’ Enfer του Chabrol, του Mission Impossible του De Palma και των 8 Γυναικών του Ozon μεταξύ άλλων, βρίσκεται με την ιδιότητα της προέδρου κριτικής επιτροπής. Πώς όμως αντιμετωπίζει τον συγκεκριμένο ρόλο; «Είναι υπέροχη ευθύνη. Έχω υπάρξει ξανά μέλος σε κριτική επιτροπή φεστιβάλ, στις Κάννες όταν ήταν πρόεδρος ο Tarantino. Είναι μια ωραία εμπειρία να βλέπεις με κριτική ματιά το έργο άλλων. Είμαστε ολόκληρη ομάδα που συσκέπτεται και βλέπουμε πώς ο καθένας αντιμετωπίζει διαφορετικά την ταινία» και συνέχισε ομολογώντας «προφανώς ως ηθοποιός δεν έχω παρθένα ματιά, όπως το κοινό, αλλά όπως μας είπε ο Tarantino όταν ήμασταν στην κριτική επιτροπή, “ναι είμαστε επαγγελματίες του σινεμά αλλά ας αφήσουμε την καρδιά μας να χτυπήσει για μια ταινία”. Αν υπάρχει κάτι που διαχωρίζει την συγκεκριμένη εμπειρία, είναι ότι πρόκειται για γαλλόφωνο φεστιβάλ, οπότε τους σκηνοθέτες τους ξέρω, με κάποιους έχω συνεργαστεί, κάποιες ταινίες έχουν ήδη βγει στην Γαλλία και τις έχω δει και τώρα τις ξαναβλέπω».

Η θέαση μιας ταινίας ωστόσο αλλάζει κάθε φορά που την βλέπουμε, πόσο μάλλον όταν περνούν χρόνια. Ρωτήθηκε λοιπόν για την πολιτική ορθότητα της εποχής μας, για τις νέες αναγνώσεις ταινιών και πώς της φαίνεται που ταινίες, όπως το L’ Enfer που έπαιξε, τότε ερμηνεύτηκαν ως ζήλια ενός άντρα, ενώ στις μέρες μας ερμηνεύεται ως μια κακοποιητική σχέση. Σχετικά με την πολιτική ορθότητα δήλωσε «Προσωπικά απεχθάνομαι την πολιτική ορθότητα, οι καλλιτέχνες πρέπει να παραμείνουν τολμηροί, αναμετρημένοι με τους δαίμονές τους που κάποιοι πιστεύουν τώρα ότι πρέπει να τους κρύβουν. Δεν πρόκειται να επηρεαστώ από το πολιτικώς ορθό στην επιλογή ρόλων». Σχετικά όμως με την ταινία που έπαιξε φάνηκε πως δεν ήταν προετοιμασμένη για αυτή την ερώτηση και έτσι καθώς μίλαγε και το σκεφτόταν, άλλαξε άποψη και την ανασκεύασε. Ξεκίνησε λέγοντας «Ποτέ δεν βλέπουμε τις ταινίες με την ίδια ματιά, τότε ήταν με την ζήλεια, τώρα με την κακοποίηση μιας γυναίκας από έναν άνδρα» και συνέχισε «Στα αλήθεια το L’ Enfer αφορούσε την ζήλεια, αυτός ο γυναικείος χαρακτήρας είναι μέσα από τα μάτια του άντρα αλλά θα μπορούσαν να αντιστραφούν οι ρόλοι, οπότε δεν θα μπορούσε να διαβαστεί διαφορετικά».

Στην συνέχει η συζήτηση επικεντρώθηκε γύρω από το σύγχρονο σινεμά και την εποχή της πανδημίας αλλά και της αλλαγής του κινηματογράφου. «Νομίζω ως ηθοποιός καλωσορίζω τις νέες τεχνολογίες, επιτρέπουν να γίνει εξοικονόμηση πόρων και σε ένα βαθμό απελευθερώνει, δεν περιορίζονται οι λήψεις. Το σινεμά του auteur, που είναι χαρακτηριστική πτυχή του γαλλικού κινηματογράφου, αντιμετωπίζει δυσκολίες γιατί δεν το στηρίζουν όσο θα έπρεπε», ενώ για το σινεμά μέσα στην πανδημία δήλωσε χαρακτηριστικά «δεν σταμάτησε η ανάγκη για τέχνη. Ο κινηματογράφος και το θέατρο δεν ήταν μια δυνατότητα όπως το βιβλίο, έτσι στράφηκαν στις πλατφόρμες. Και ας μην μιλάμε για το κοινό ως εκείνοι. Και εγώ ξεκίνησα να βλέπω σειρές που δεν είχα ξαναδεί. Η εμπειρία της αίθουσας όμως είναι τελείως διαφορετική. Δεν την προσφέρει το σαλόνι μας. Δεν θα υποκαταστήσει ποτέ αυτό το τελετουργικό. Έχουμε μια αίσθηση κοινότητας και θα υπερισχύσει στο τέλος». Πώς; «Κάνοντας καλές ταινίες».

Έπειτα από τόσα χρόνια καριέρας πώς η ίδια αντιμετωπίζει την υποκριτική; «Η ηθοποιία μου έσωσε την ζωή. Αγάπησα την τέχνη αλλά η αλήθεια είναι πως όσο περνάνε τα χρόνια στράφηκα στο θέατρο γιατί είναι η μορφή τέχνης που επιτρέπει στους ηθοποιούς, ιδίως σε γυναίκες άνω των 50, να κάνουν ωραίους ρόλους, ενώ στο σινεμά όχι. Αγάπησα τον πυρήνα της τέχνης, αλλά όχι τα αξεσουάρ, τις υπόλοιπες υποχρεώσεις». Και όταν μίλησε για υποχρεώσεις εννοούσε και τις συνεντεύξεις, όπως αυτή που μας παραχώρησε, που δεν είναι και το καλύτερο της, σύμφωνα με την ίδια.

Για την ηλικία πάντως συνέχισε να μιλά λέγοντας «μου λένε άλλες ηθοποιοί μην σκας, υπάρχουν τα πάνω και τα κάτω. (Το ότι το σινεμά δεν τις εμπεριέχει) οφείλεται στο ότι το βλέμμα δεν στρέφεται σε γυναίκες άνω των 50. Ίσως φταίει ότι έκανα νέες, σεξουαλικές γυναίκες και τώρα δεν με βλέπουν έτσι αλλά δεν πειράζει». Αστειευόμενη μάλιστα για την ταινία που παίζει και προβάλλεται στο φεστιβάλ, στην οποία δεν κάνει την σέξι νέα αλλά την πενηντάρα γυναίκα, είπε «είναι σαν να καλούμαι να πάω στην κηδεία του image μου».

Στα επόμενα σχέδια της είναι ένα ντοκιμαντέρ που θα σκηνοθετήσει η ίδια. Μάλιστα έχουν ξεκινήσει τα γυρίσματα, τα οποία σταμάτησαν για μια εβδομάδα, για να έρθει στην Ελλάδα. Το θέμα του; Η αιμομιξία. Όταν το είπε στην αίθουσα, δεν τέθηκε κάποια νέα ερώτηση, επικράτησε μια σιωπή και τότε χαριτολογώντας είπε «πάντα όλοι παγώνουν όταν τους λέω το θέμα».

Πάντως το φεστιβάλ φαίνεται να το απολαμβάνει και πρότεινε μια ταινία να δούμε, το animation La Traversee, που είναι και στις δικές μας προτάσεις. Και γενικά απόλαυσε το ότι υπάρχουν αρκετές ταινίες με κοινωνικό περιεχόμενο. Αποκάλυψε μάλιστα και μια επίσκεψη που έκανε. «Χθες επισκέφτηκα μια ΜΚΟ για προσφυγόπουλα που θα στηρίξω. Πολιτική ευθύνη πρέπει να ληφθεί για τα παιδιά που είναι εδώ χωρίς ενήλικες. Η οργάνωση όμως συναντά πολιτικές, κοινωνικές, αστυνομικές δυσκολίες».

Όλα συμβαίνουν στο 22ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου θα τα διαβάζετε στο ειδικό section του ΜOVE IT MAGAZINE που ανανεώνεται καθημερινά

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
10127
Feelgood
7030
Feelgood
5828
Tanweer
5636
Silent Hour, από την Spentzos Silent Hour, από την Spentzos