"Devil’s horns" το καλοσώρισμα του Εμίλ Χίρς στο Βερολίνο.

Ένα πράγμα που είναι τρομερά ενοχλητικό στις συνεντεύξεις τύπου είναι οι ανόητες ερωτήσεις. Ο κάθε δημοσιογράφος μπορεί να ρωτήσει το μακρύ του και το κοντό του τον συνεντευξιαζόμενό του, υποχρεώνοντάς τον έτσι να «χορέψει» στο χορό του... Αλλά ας το προσπεράσουμε αυτό για να περάσουμε στην ουσία του Prince Avalance.

Όταν ο Γκόρντον Γκριν αποφάσισε να γυρίσει ένα ριμέικ του Ισλανδικού «Either Way»(2011) δεν είχε δει ακόμα την ταινία, κάτι που ακόμα και για τον ίδιο είναι πολύ περίεργο, όπως παραδέχτηκε κατά τη συνέντευξη τύπου που μας παραχώρησε. Ο ίδιος είπε ακόμη ότι ήθελε να έχει βάλει τοπο ως background ένα δυναμικό τοπίο και μετά να ‘ριξει’ μέσα σε αυτό «γέλια, αστεία και καταστάσεις». Το γεγονός ότι τοποθέτησε το στόρυ γύρω στο’80 και όχι στο σήμερα τον βοήθησε να «ξεφορτωθεί» την σύγχρονη τεχνολογία όπως το skype για παράδειγμα, που θα έδινε τη δυνατότητα στους ήρωες να επικοινωνούν με τον «έξω κόσμο» κάτι που ο ίδιος δεν ήθελε.

Από την πλευρά του ο Εμίλ Χιρς – ο οποίος σημειωτέον μας ... συστήθηκε με devil’s horns- σε ερώτηση για το εάν ταυτίζεται ο ρόλος του στο Prince Avalance με τον αντίστοιχο ρόλο του στο Into the Wild, απάντησε ότι πρόκειται για τον εντελώς αντίθετο χαρακτήρα, αφού στην περίπτωση του Prince Avalance υποδύεται έναν τύπο που ναι μεν βρίσκεται στην εξοχή, ωστόσο δεν δείχνει αρχικά να του αρέσει, ενώ δεν μπορεί να κάνει σχεδόν.. τίποτα μόνος του σε αυτό τον κόσμο της φύσης έξω από την πόλη. Δεν παρέλειψε να κάνει το παραπονάκι του για την τρομερή ζέστη που είχε τς μέρες των γυρισμάτων.

Σε ερώτηση του Move It προς τους πρωταγωνιστές σχετικά με το αν ανέπτυξαν σχέσεις και αν υπήρξε φιλία μεταξύ τους στην πραγματικότητα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων όπως φαινόταν στην ταινία, ο Πώλ Ράντ μας... γείωσε: «Όχι βέβαια, δε βλέπετε που δεν καθόμαστε δίπλα δίπλα αλλά έχουμε βάλει το σκηνοθέτη ανάμεσά μας?» είπε αστειευόμενος, για να συνεχίσει ότι το χρονικό διάστημα των γυρισμάτων ήταν πολύ μικρό για κάτι τέτοιο (16 μέρες) και ναι μεν τα πήγαιναν καλά, αλλά δεν έγιναν ποτέ φίλοι: «Πιο πολύ έβλεπα τον Χιρς σαν μικρό μου αδερφό που έπρεπε να τον προστατεύσω, αλλά όχι δε μπορώ να πώ ότι γίναμε φίλοι. Κυρίως επειδή είχαμε μπει ήδη στο πετσί του ρόλου. Κάτι που δεν το προκαλείς, αλλά συμβαίνει».

Ο σκηνοθέτης είπε ακόμα ότι ο οδηγός του φορτηγού {κορυφαία φυσιογνωμία} του κέρδισε το ενδιαφέρον από μια διαφήμιση και όταν τον φώναξε για κάστινγκ, ο τελευταίος του είπε «μή με βάλεις να πώ κάτι. Δε λέω τίποτα. Αν θες σου παίζω ένα κομμάτι». Δυστυχώς, πέθανε λίγο μετά το τέλος των γυρισμάτων... Ο Γκόρντον Γκριν, τέλος, μίλησε και για το εκπληκτικό σάουντρακ της ταινίας, επισημαίνοντας ότι οι Explosions in the sky είναι πολύ φίλοι και γείτονές του πλέον και εκτός του ότι δούλεψαν τη μουσική για την ταινία, ήταν παρόντες στο μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων. Έτσι εξηγούνται και οι μουσικάρες...

Ειρήνη Κατσαρά

(Φωτό: Ειρήνη Κατσαρά, Βίκυ Μοσχονησιώτου)