Berlinale 13: "Maladies" - REVIEW

Μaladies (2/10)

Βαρετό γαϊτανάκι τρέλας

Στις αρχές της δεκαετίας του 60, τρεις άνθρωποι συμβιώνουν. Ο James(James Franco) είναι απολυμένος ηθοποιός της τηλεόρασης, η Catherine(Catherine Keener) ζωγραφίζει και η αδελφή του James, Patricia(Fallon Goodson) απλά επιβιώνει. Στο κοινόβιο κοινωνικού αποκλεισμού μπαίνει μόνο ο γείτονας Kathy(David Strathairn).

Όλοι οι χαρακτήρες κινούνται στα όρια της ψυχικής ασθένειας. Ο James, πέρα απο αυτά, ακούει φωνές και γράφει το βιβλίο του ενώ η τηλεόραση παίζει σκηνές από το General Hospital (ναι από τα επεισόδια όπου έπαιζε ο ίδιος ο Franco...). Οι χαρακτήρες τρέφονται και εξαρτωνται ο ένας από τον άλλο σε ένα γαιτανάκι τρέλας που κρατάει πολύ και είναι βαρετό. Η γλυκιά Keener δεν μπορεί να σώσει την κατάσταση και ο Franco μοιάζει υπερβολικός.

Η ταινία μιμείται τη φιλία των Franco και Carter. Όπως έχει δηλώσει ο Franco, η Keener είναι ο Carter. Ίσως αυτό να εξηγεί την μανία της Catherine να ντύνεται σαν άντρας. Την συμφωνία που κάνουν οι δύο χαρακτήρες να τελειώσουν ο ένας την δουλειά του άλλου όταν κάποιος από τους δύο πεθάνει, ο Franco θέλει να την κάνει και στην πραγματική ζώη με τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο της ταινίας. Kαλό θα ήταν να τηρούσε απλά αυτή την δέσμευση, χωρίς να προσπαθούσε να την μεταφέρει κινηματογραφικά. Η συρραφή των εμπειριών της ζωής των δύο καλιτεχνών αφήνει τον θεατή μπερδεμένο. Φανταστείτε, ότι περισσότερα θα καταλάβετε από το τρέιλερ παρά από την ίδια την ταινία...

Υ.Γ. H βασική φωτό του κειμένου είναι από την έκθεση του Τζέιμς Φράνκο που εγκαινιάστηκε προχθες στο Βερολίνο.

Βίκυ Μοσχονησιώτου