Αν...

2009 - Αν ο Δημήτρης έβγαινε από το σπίτι του εκείνο το βράδυ θα γνώριζε τη Χριστίνα.. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και θα φτάσει μέχρι και σήμερα το 2012. Ένας έρωτας στην εποχή της κρίσης και των μεγάλων αλλαγών . Θα αντέξει;
Αν... - κριτική ταινίας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Είναι ο έρωτας η απάντηση σε όλο αυτό που ζούμε; Πόσο επηρεάζει μία οικονομική κρίση και πόσο μπορεί να διαλύσει τη σχέση ενός ζευγαριού; Συγχωρείται η απιστία; Και πόσο ίδιες είναι οι εποχές στο θέμα του έρωτα;

- Αν όμως ο Δημήτρης εκείνο το βράδυ του 2009 δεν έβγαινε από το σπίτι του, δεν θα γνώριζε τη Χριστίνα και θα παρέμεναν δύο άγνωστοι στην ίδια πόλη.. Ο χρόνος, ο τόπος και τα γεγονότα στη ζωή του Δημήτρη είναι κοινά.. Η βασική διαφορά είναι ότι δεν είναι μαζί με τη Χριστίνα για να τα αντιμετωπίσει… Πόσο εύκολο είναι να ζει κάποιος μόνος του; Πόσο αντέχει ένας άνθρωπος τη μοναξιά ή αλλιώς την «ελευθερία»; Πόσο κοντά σου μπορεί να είναι ένας μεγάλος έρωτας και εσύ να μην τον βλέπεις; Θα γνωριστούν ποτέ ο Δημήτρης και η Χριστίνα;

MOVE IT

Γνωριστούν, δεν γνωριστούν ο Δημήτρης και η Χριστίνα, η ταινία του Παπακαλιάτη δεν παύει να αποτελεί ένα safe αναμάσημα και επαναπλασσάρισμα όλων εκείνων των κλισέ και trademark χαρακτηριστικών του που του έχουν εξασφαλίσει τηλεοπτική επιτυχία.

Διότι το "Αν..", όσο και αν δεν μπορείς να το πεις κακό, είναι απλά μια προσεγμένη τηλεταινία τίγκα στο επιτηδευμένο μελόδραμα που κλέβει από... παντού! Από σκηνοθετικό ύφος, μουσικές, σενάριο, μέχρι μοντάζ, mise en scene, ακόμα και ολόκληρη ταινία (Sliding Doors), τα πάντα όλα!

Και είναι και το άλλο: για δαύτον, η Αθήνα είναι απλά μια καρτποσταλική βερσιόν της Πλάκας, ωραία φωτογραφημένη μεν, αλλά χωρίς την παραμικρή παθογένεια της τωρινής πρωτεύουσας, παντελώς ωραιοποιημένη και ουσιαστικά ανύπαρκτη, ενοχλητικά out of date.

Joker


 

Πρόκειται για την πρώτη κινηματογραφική απόπειρα του Χριστόφορου Παπακαλιάτη και η αλήθεια είναι ότι πριν έρθεις σε επαφή μαζί της, μπαίνεις στην αίθουσα περιμένοντας να δεις πάνω αριστερά στην οθόνη το λογότυπο του Mega. Κι όμως δεν ήταν τόσο κακό («κακό» για σινεμά πάντα). Αν εξαιρέσεις το «νέο εναλλακτικό βιντεοκλιπ» της Λάνα Ντελ Ρέυ κατά το οποίο βλέπουμε τους πρωταγωνιστές να εξασκούν τις σεξουαλικές τους ικανότητες για ένα ολόκληρο τραγούδι (περιττό – καλύτερα να είχε κοπεί εντελώς), την κάπως κουραστική στιχομυθία και τις μέτριες ερμηνείες των βασικών πρωταγωνιστών (και να το πούμε κι αυτό – εφόσον αποφασίζεις ότι ο βασικός χαρακτήρας της ταινίας σου έχει αδυναμία στο σκύλο του, ε πρέπει να τον χαϊδεύει και λίγο αντί να στέκεται σε απόσταση σαν να τον φοβάται), σε γενικές γραμμές έχει καλά πλάνα, ωραίο θέμα (μπορεί να μην είναι πρωτότυπο αλλά ειδικά στον κινηματογράφο η παρθενογένεση δεν είναι κάτι βασικό για να γίνει μία καλή ταινία – βασικό είναι να έχει να πει κάτι ο σκηνοθέτης και εδώ έχει - όσο περίεργο κι αν ακούγεται).

Έχοντας ως βασικό θέμα τη σημασία της στιγμής (σαν χρονικό ορόσημο) και το κατά πόσο μπορεί εκείνη να επηρεάσει την εξέλιξη ολόκληρης της ζωής ενός ανθρώπου (κατά βάση πώς θα ήταν η ζωή του πρωταγωνιστή αν γνώριζε την πρωταγωνίστρια μία συγκεκριμένη στιγμή και πώς θα ήταν εναλλακτικά), μπαίνει σε διαδικασία ανάλυσης ενός πολύσημαντικού και επίκαιρου ζητήματος: πώς η οικονομική κρίση επηρεάζει τις ανθρώπινες σχέσεις (από τη σκοπιά του μέσου Αθηναίου) κι αν τελικά είναι καλύτερο να ζει κάποιος μόνος ή να αποκτά οικογένεια. Ευτυχώς, απάντηση στα ζητήματα που γεννά η ταινία δεν δίνεται και σκοπό έχει να βάλει τον ίδιο το θεατή σε σκέψεις. Με άλλα λόγια, πήγα στην προβολή προετοιμασμένη να δω ένα σκουπίδι και μόνο σκουπίδι δεν ήταν.

Αν λοιπόν, ο συγκεκριμένος άνθρωπος αποφύγει στο μέλλον τους πολλούς συναισθηματισμούς, τα πολλά βιντεοκλιπίστικα πλάνα (τα τραγούδια ολόκληρα δε χρειάζονται, αρκεί ένα ρεφρέν), αφαιρέσει αρκετά πράγματα - κυρίως σε επίπεδο διαλόγων και ξεφύγει τελείως από τη λογική της τηλεόρασης όπου το μοντάζ χρησιμοποιείται με ένα συγκεκριμένο τρόπο, νομίζω ότι έχει μέλλον στο σινεμά (και πέστε να με φάτε).

Σημείωση: Το γεγονός ότι η αναφορά που γίνεται στην ταινία στο Χρόνη Μίσσιο είναι μεγαλύτερη από εκείνη που έγινε στο Ριζοσπάστη, με ξεπερνά.

Eλεωνόρα Βερυκοκίδη

Πρώτη δημοσίευση: 29 Νοε. 2012, 13:49
Ενημέρωση: 6 Δεκ. 2012, 13:43
Τίτλος:
Αν... (What if...)
Είδος: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
111
Εταιρία διανομής: 
Release: 
29 Νοεμβρίου 2012

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos