The Angel's Share

Αλητεία, αγάπη και σκοτσέζικο ουίσκι

Του Μιχάλη Κωνσταντέλλη

Το φιλμ που κέρδισε το βραβείο της επιτροπής στις τελευταίες Κάννες μένει πιστό στις αρχές του κοινωνικού κωμικο-δράματος στο οποίο ο Λόουτς εδώ και χρόνια θριαμβεύει. Και δεν είναι τυχαίο μιας και τα θέματα που επιλέγει να διαπραγματευθεί ο σκηνοθέτης διαχρονικά παραμένουν επίκαιρα και πάντα έχουν κάτι φρέσκο να πουν.

Στην τελευταία του λοιπόν προσπάθεια, παρακολουθούμε μια γλυκόπικρη ιστορία που λαμβάνει χώρα στην Γλασκώβη και στις τάξεις των απελπισμένων, μη προνομιούχων κατοίκων της. Ενώ όμως συχνά ένα φιλμ με σαφή κοινωνικο-πολιτική ατζέντα, είναι εύκολο να πέσει στους σκοπέλους της ανέξοδης αναπαράστασης μιας μίζερης ζωής, ο Λόουτς προτιμά να αφήσει δυο χαραμάδες αισιοδοξίας κυρίως μέσα από τους χαρακτήρες που είναι μεν losers αλλά κάνουν μια ειλικρινή προσπάθεια να αλλάξουν τη ζωή τους. Έτσι σταδιακά χτίζεται μια συμπάθεια στους ήρωες της ταινίας τους οποίους υποδύονται άγνωστοι στην πλειονότητά τους ηθοποιοί εκπλήσσοντας με τις - από καρδιάς - ερμηνείες τους.

Με φωτογραφία, σκηνοθεσία και κοφτερούς διαλόγους που υποστηρίζουν τον ρεαλισμό της υπόθεσης, το Angel’s Share γίνεται όλο και πιο απολαυστικό καθώς προχωρά προς την κωμική - α λα heist θρίλερ - κορύφωσή του και εν τέλει αποτυπώνει ένα φιλμ ανθρώπινο που μέσα του όμως κρύβει ένα κυνικό και μάλλον απαισιόδοξο σχόλιο...