Η αλήθεια στο πανί

Πιο επίκαιρο από ποτέ είναι το πολυβραβευμένο και κοσμογυρισμένο ντοκιμαντέρ «Η εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου» του δημοσιογράφου Στέλιου Κούλογλου. Η «τυχαία» κυκλοφορία του σε dvd μες στο Μάιο, όπως μου τόνισε χαρακτηριστικά ο δημιουργός του, συμπίπτει με την κορύφωση της βαθιάς οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, ξαναφέρνοντας στο προσκήνιο το μείζον ζήτημα των golden boys πολυεθνικών εταιρειών και των αφανών προσώπων-πρακτόρων ξένων υπηρεσιών που βρίσκονται πίσω από την οικονομική κατάρρευση πολλών χωρών. Στο ντοκιμαντέρ αυτό, που πρώτο- προβλήθηκε στις αίθουσες τον Δεκέμβριο του 2008 αλλά «δεν το είδε κανείς τότε διότι συνέβη η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου», ο οικονομικός αναλυτής και πράκτορας της CIA Τζόν Πέρκινς επιστρέφει στον Ισημερινό, όπου συναντά τους κατοίκους της χώρας που έχει υποστεί πολλά δεινά από το 1981, όταν δολοφονήθηκε ο Πρόεδρος της. Στόχος της επίσκεψης αυτής ήταν να ζητήσει συγνώμη για τα εγκλήματα των Η.Π.Α. στη χώρα. Το ντοκιμαντέρ του κ. Κούλογλου έχει συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού (όπου έχει αποσπάσει βραβεία στη Σαραγόσα και την Κορέα), έχει παιχτεί σε πόλεις ανά την Ελλάδα, ενώ από τις αρχές Ιουνίου προβάλλεται σε κεντρικούς κινηματογράφους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Move It: Το τελευταίο διάστημα, η «Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου» έχει γυρίσει όλη την Ελλάδα, παίζεται σε κινηματογραφικές λέσχες, αίθουσες και αμφιθέατρα πανεπιστημίων. Τι σας λέει ο κόσμος κ. Κούλογλου; Τι συζητάτε μαζί του;

Στέλιος: Καταρχάς να σας πω ότι μεγάλη εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός της προσέλευσης του κόσμου όταν το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε προ ημερών στην Ξάνθη. Το αμφιθέατρο του πανεπιστημίου γέμισε, ενώ κόσμος πολύς ήταν ακόμη έξω. Αυτό μου δείχνει τη «δίψα» των ανθρώπων να μάθουν, να δουν την  αλήθεια. Συνήθως οι συζητήσεις μας μετά τις προβολές εστιάζονται σε δυο θέματα : στο πως αντιμετωπίστηκε ο Πέρκινς στον Ισημερινό και τις εμπειρίες μου από εκείνες
τις ημέρες, αλλά και στα της ελληνικής κρίσης. Δηλαδή πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.

Move It: Ποια η θέση σας αναφορικά με την κρίση στη χώρα μας;

Στέλιος: Η άποψη μου είναι ξεκάθαρη και την έχω γράψει πολλές φορές στο tvxs.gr (σ.σ. το ενημερωτικό portal του Στέλιου Κούλογλου). Σημαντικότατη συμβολή στην ελληνική κρίση έχουν τα μεγαλοστελέχη της –περιβόητης πλέον- Goldman Sachs. Μια εταιρεία που διετέλεσε οικονομική σύμβουλος των ελληνικών  κυβερνήσεων από το 2000 και έπειτα, ενώ παράλληλα συμβούλευε και ξένους επενδυτές για την εγχώρια οικονομία. Έπαιζε σε διπλό ταμπλό, δηλαδή. Επίσης, υπάρχουν γεγονότα και υπαρκτά περιστατικά για το σκηνικό που διαμόρφωσε μετά τις τελευταίες εκλογές του Οκτωβρίου. Συναντήσεις με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και προσπάθειες να «πείσει» για αλλοίωση των πραγματικών οικονομικών στοιχείων, διάδοση ψευδών ειδήσεων στο εξωτερικό (π.χ. ο
υποτιθέμενος δανεισμός μας από την Κίνα), όλα αυτά επηρέασαν την εικόνα της χώρας μας διεθνώς και, φυσικά, συντέλεσαν στην επιδείνωση της κρίσης.

Move It: Που πιστεύετε ότι θα καταλήξει αυτή η κατάσταση, την οποία ζούμε;

Στέλιος: Καταφανέστατα στην πτώχευση. Ο δανεισμός, να ξέρετε, διευκόλυνε τις εγχώριες τράπεζες να μη βάλουν λουκέτο. Από τη στιγμή που αυτό έγινε, οι τράπεζες έχουν αρχίσει το ξεπούλημα των ελληνικών ομολόγων στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ως εκ τούτου θ’ ακολουθήσει ένα ντόμινο ενεργειών,  γεγονότων, που θα μας ρίξει στα τάρταρα όλο και πιο γρήγορα στη συνέχεια.

Move It: Γιατί αποφασίσατε να ακολουθήσετε τον Τζον Πέρκινς; Τι σας έλκυσε σε αυτή την ιστορία; Και, βεβαίως, τι πραγματικά συνέβη σ’ εκείνη τη συγκέντρωση  «συγνώμης» στον Ισημερινό;

Στέλιος: Διαβάζοντας μια συνέντευξη του στην ιστοσελίδα democracynow.org το 2004, αποφάσισα να τον αναζητήσω και να δομήσω μια σχέση μαζί του ώστε να τον πείσω να κάνουμε αυτό το ντοκιμαντέρ. Όπως κι έγινε. Στον Ισημερινό πήγαμε το 2008, όπου μέλη της ερευνητικής μου ομάδας κατάφεραν –και με τη βοήθεια κάποιων ντόπιων Μ.Μ.Ε.- να οργανώσουν τη συγκέντρωση της «συγνώμης», όπως την αποκαλείτε. Έγινε χαμός. Αντιδράσεις χιλιάδες και, όπως βλέπουμε στο ντοκιμαντέρ, η ανάγκη του  κόσμου γι’ αλήθεια μεγάλη. Αυτό είναι που τελικά λείπει από μια δημοκρατία. Η αλήθεια. Η οποία πρέπει ν’ αποκαλυφθεί και στη χώρα μας, γιατί οφείλουμε να μάθουμε όλους αυτούς που μας οδήγησαν στην κρίση.