Starship Troopers: Invasion

Aνελέητο, εφετζίδικο, διαστημικό πιστολίδι

Στρατιώτες του διαστήματος κυνηγούν ρομποτικά έντομα. Σε ένα συμπαντικό χωροχρόνο, που τοποθετείται στο σταθμό Fort Casey μια δεκαετία μετα τους Troopers του Πολ Βερχόφεν (1997), σε αυτό το απευθείας sequel της πρώτης ταινίας (που αγνοεί τα άθλια προηγούμενά του) τεράστια θυμωμένα εξωγήινα έντομα σκάνε μύτη και έτσι οι Roughnecks και οι Κ-12 πρέπει να γίνουν ένα και να τα αντιμετωπίσουν για χάρη του ανθρώπινου(sic) είδους.

Φουτουριστική ατμόσφαιρα ρομποτικής διάστασης με υπερσύγχρονα γκάνια, τρισδιάστατους πυροβολισμούς και ανελέητο διαστημικό πιστολίδι. Λείπουν οι πνευματώδεις ατάκες και το έξυπνο χιούμορ του Βερχόφεν, αλλά τα εφέ σε εντυπωσιάζουν. Τώρα μην έχεις και πολλές απαιτήσεις για το περιεχόμενο, δεν ειναι φιλοσοφική ταινία, αν πάντως συχνάζεις στο dark sun θα λατρέψεις τις γυναικείες στολές...

Το γεγονός ότι βγήκε κατευθείαν σε DVD δε μας επέτρεψε να απολαύσουμε τουλάχιστον τα καταπληκτικά εφέ στη μεγάλη οθόνη ενός σινεμά . Μια ταινία που θυμίζει μάλλον video game παρά ταινία κυρίως λόγω των ‘φανταστικών’ ερμηνειών του. Λίγο τα γυμνά του, λίγο τα καλοδουλεμένα και τσαχπίνικα εφέ του, το βλέπεις χαλαρά εάν εισαι δεκαπέντε χρονών. Τrash και σέξι όσο χρειάζεται, η και λίγο παραπάνω το πρώτο, η ταινία είναι από άλλον πλανήτη. Πολλά περιττά θα μπορούσαν να εκλείψουν, ενώ ως σύνολο σίγουρα δε μπορεί να φτάσει το πρωτότυπο έργο, όσο περισσότερη τεχνολογία κι αν έχει στη διάθεσή του ο Αραμάκι.

Πάρε Pop corn, τους συμμαθητές σου ή κάνε ένα reunion με τους πρώην συμμαθητές, κλείσε όλα τα φώτα, βάλε ηχεία στη διαπασών και... πάτα Play. Αντέχεις;

PS: Θα θελα στο soundtrack Prodigy…

Ειρήνη Κατσαρά