Berlinale 2024: Στο Spaceman, ο Άνταμ Σάντλερ αιωρείται στο διαστημικό φιλοσοφείν
Σύνοψη: Τους τελευταίους έξι μήνες, ο αστροναύτης Jakub ήταν σε μια μοναχική διαστημική αποστολή στην άκρη του ηλιακού συστήματος. Σταδιακά συνειδητοποιεί ότι η γυναίκα του μπορεί να μην τον περιμένει πλέον όταν επιστρέψει στη Γη. Αποφασισμένος να σώσει τον γάμο του πάση θυσία, στην εποχή της απελπισίας του, λαμβάνει απροσδόκητα βοήθεια από ένα εξωγήινο ον.
ΣΧΕΤΙΚΑBerlinale 2024 - Ιζαμπέλ Ιπέρ: "Η ζωή δεν είναι τα social media, ελπίζω..."
Μαζί με τον Hanuš, το όνομα του πλάσματος που ζει από την αρχή του χρόνου και που κρύβεται βαθιά στα έγκατα του διαστημόπλοιου του αστροναύτη, ο Jakub προσπαθεί να βρει τι πήγε στραβά στη σχέση του και πώς μπορεί να κερδίσει τη γυναίκα του πίσω .
Άποψη: Μετά την επιτυχία του Chernobyl, ο σουηδός σκηνοθέτης Johan Renck έγινε περιζήτητος, περιμένοντας το επόμενο βήμα του. Αυτό ήρθε για λογαριασμό του Netflix, περνώντας στο είδος της επιστημονικής φαντασίας με την μεταφορά του Spaceman of Bohemia του Jaroslav Kalfar, και με πρωταγωνιστή τον Adam Sandler, που πλέον έχει πάψει να μας ξαφνιάζει με τις αναπάντεχες επιλογές του μιας και έχει σταματήσει την καριέρα του αμιγώς κωμικού ηθοποιού, πειραματιζόμενος και με άλλα είδη.
Και στο Spaceman -που θα κυκλοφορήσει στο Netflix 1η Μαρτίου- είναι πράγματι πολύ καλός στον ρόλο του μοναχικού ταξιδιώτη του χωροχρόνου, Jakub, που από απόσταση παλεύει να σώσει την σχέση του με την εγκυμονούσα σύζυγό του αλλά και την σχέση του με το ίδιο του το παρελθόν.
Ο Renck χώνει πολλά καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη και αυτό συνήθως δεν βγαίνει σε καλό, όπως συνέβη και εδώ. Ένα συνονθύλευμα ιδεών που αν είχαν καλοδουλευτεί, μπορεί να είχαν αποδώσει κάτι πολύ ενδιαφέρον, όμως εν προκειμένω το μόνο ενδιαφέρον που έχει ως ταινία εξαντλείται στο αισθητικό κομμάτι και την φωτογραφία με εντυπωσιακές διαστημικές σκηνές εφάμιλλες ενός Gravity ή ενός Interstellar, χωρίς να έχει το βάθος της πρώτης και την επιστημονική και φιλοσοφική ένδυση της δεύτερης.
Είναι εξίσου αβαρές όσο ο αιωρούμενος ελλείψει βαρύτητας Adam Sandler, με τα όποια ζητήματα θίγονται, να γίνονται με τρόπο που έχουμε δει επανειλημμένως στο σινεμά και έτσι η φωνή τους χάνει την όποια έντασή της.
Τα ζητούμενα που τίθενται είναι πολύ ενδιαφέροντα: μνήμη και ανάμνηση, παρελθόν και παρόν, σχέση και απομάκρυνση, απώλεια και χάος. Μέχρι και αναφορές για το πώς προέκυψε το σύμπαν γίνονται αλλά ακόμα και αυτές με προσχηματικό τρόπο.
Εξίσου προσχηματικός και αδιαμόρφωτος είναι και ο ρόλος της συζύγου Carey Mulligan που κάνει ό,τι μπορεί για να αποδείξει πως έχει ρόλο μέσα στην ταινία, ενώ αντίθετα ο Paul Dano παρότι δεν εμφανίζεται ποτέ, καθώς δίνει την φωνή του στην εξωγήινη αράχνη, δίνει βάρος σε αυτό και κρατά όποια αξιοπρέπεια μπορεί να έχει ένα πλάσμα που από μόνο του αγγίζει τα όρια της καρικατούρας και της παρωδίας sci-fi ταινιών, προκαλώντας συχνά γέλια στον θεατή.
Η αράχνη σύμβολο μυστικιστικό που συνήθως συνδέεται με τον χρόνο και θεωρείται πως προειδοποιεί για θέματα παρελθοντικά ή μελλοντικά, θυμίζει περισσότερο κάτι καμμένα b movies χωρίς να υποστηρίζεται από την υπόλοιπη, αρκετά πιο σοβαρή σε ύφος ταινία.
Ο ρόλος μιας εξωγήινης αράχνης σε ρόλο ψυχαναλυτή ενός κλεισμένου σε ένα διαστημόπλοιο αστροναύτη που προσπαθεί να ξεθάψει τραύματα και του κάνει ερωτήσεις για τα παιδικά του χρόνια, ίσως έστεκε σε ένα σουρεαλιστικό/σατιρικό βίντεο αλλά με δυσκολία γίνεται αποδεκτό σε μια κανονική και ολίγον τι φιλοσοφίζουσα sci-fi ταινία.
To 74o Φεστιβάλ Βερολίνου διεξάγεται 15-25 Φεβρουαρίου 2024.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων