Wingwomen

Σύνοψη: Έχοντας κουραστεί να ζει κυνηγημένη, μια επαγγελματίας κλέφτρα αποφασίζει να αποσυρθεί — αφού πρώτα κάνει μια τελευταία δουλειά με τη συνεργό της και μια νέα οδηγό.

Άποψη: Την Melanie Laurent την γνωρίσαμε ως ηθοποιό και πολύ περισσότερο μέσα από τους ταραντινικούς Άδωξους Μπάσταρδους.

Από το 2011 έχει ασχοληθεί με την σκηνοθεσία μεγάλου μήκους ταινιών, χωρίς μέχρι τώρα να έχει παραδώσει κάτι το αξιοσημείωτο αν και όλες οι δουλειές της είναι τίμιες προσπάθειες.

Στις Κλέφτρες βασίζεται σε ένα επιτυχημένο γαλλικό κόμικ, το La Grande Odalisque για δύο κλέφτρες (και μία τρίτη στην πορεία) που καλούνται να κλέψουν τον ομώνυμο πίνακα του Martial Raysse, έναν πολύ γνωστό υπαρκτό πίνακα της ευρωπαϊκής ποπ αρτ. Ένας συνδυασμός Άγγελων του Τσάρλι και The Hustle (2019), συνδυάζοντας το sexiness του πρώτου με το αφελές και αναίμακτο χιούμορ του δεύτερου.

Το Netflix έχει στον κατάλογο του αρκετές κωμωδίες δράσεις που κινούνται στα όρια της αφέλειας και της παντελούς απουσίας νοήματος πέραν του χαβαλετζίδικου θεάματος και οι Κλέφτρες έρχονται να προστεθούν στην λίστα.

Μερικές καλές σκηνές και λίγα αστεία δεν αρκούν για να στηθεί μια ολόκληρη ταινία. Μια πολύ τετριμμένη και by the book προσπάθεια κλοπής ενός πολύτιμου αντικειμένου με προκάτ χαρακτήρες που δεν μεταβάλλονται και δεν προσαρμόζονται αλλά έχει προαποφασιστεί η πορεία τους.

Η Melanie Laurent στον ρόλο της μιας κλέφτρας είναι διεκπεραιωτική και ανά στιγμές άτονη ενώ η Adele Exarchopoulos με την φυσική της χάρη και την ωμότητά της αποδεικνύεται καλή επιλογή, που ίσως αναδεικνυόταν περισσότερο σε ένα δυνατότερο περιβάλλον. Ευχάριστη έκπληξη η παρουσία της σπουδαίας Isabelle Adjani στον ρόλο της κλασικής κακιάς υπεύθυνης που έχει βάλει να κάνουν την ληστεία και δεν αστειεύεται, αντιθέτως χρησιμοποιεί την ισχύ της ως φόβητρο.

Η Laurent προφανώς σέβεται και εκτιμά την ηθοποιό αφήνοντάς της χώρο, παρόλο τον προσχηματικό χαρακτήρα, και δίνοντάς της μερικές καλές σκηνές και μέσω αυτής έναν φόρο τιμής στην ίδια και στο κλασικό γαλλικό σινεμά που υπηρέτησε.

Δεν είναι τυχαίο που την βάζει σε μια σκηνή να παρακολουθεί μια γαλλική ταινία των 50s στο σινεμά, συνδέοντας την ηθοποιό με αυτή και ξεπερνώντας τον ρόλο που της ανατέθηκε σε ένα μετακινηματογραφικό σχόλιο.