Είμαι η Κούβα

Τέσσερις ιστορίες στην Κούβα του Μπατίστα, στην Κούβα που διψά για επανάσταση. Στην Αβάνα, η Μαρία νιώθει ντροπή όταν ένας άντρας που ενδιαφέρεται γι' αυτήν, ανακαλύπτει πώς η κοπέλα βγάζει το μεροκάματο. Ο Πέδρο, ένας γέρος αγρότης, μαθαίνει ότι η γη που καλλιεργεί, πωλείται σε μια εταιρεία. Ένας φοιτητής αντιμετωπίζει ένα πλήθος Αμερικανών ναυτών και αντικρίζει φίλους του να πυροβολούνται από αστυνομικούς, στην προσπάθειά τους να διανείμουν ένα φυλλάδιο για τον Κάστρο. Ο πόλεμος "χτυπά την πόρτα" των χωρικών Μαριάνο, Αμέλια και των 4 παιδιών τους, όταν οι δυνάμεις του Μπατίστα βομβαρδίζουν τους λόφους της περιοχής.

Από τις πιο σημαντικές ταινίες του 20ου αιώνα, το “Είμαι η Κούβα”  είναι ένα πραγματικά παρ’ ολίγο «χαμένο» αριστούργημα. Ξεκινώντας με μια κατακόρυφη λήψη που ακόμα προκαλεί ίλιγγο στους σπουδαστές εικονοληψίας (η κάμερα «βουτάει» τέσσερις ορόφους προς τα κάτω για να καταλήξει στο βυθό μιας πισίνας) η ταινία ακυρώνει τους αισθητικούς περιορισμούς της εποχής, φέρνοντας στην επιφάνεια τέσσερις ιστορίες από την Κούβα του Μπατίστα, που διψά για επανάσταση. 

Αυτό που κάνει αυτή την ταινία μοναδική  δεν είναι μόνο το μήνυμά της,  αλλά η εφευρετική ασπρόμαυρη κινηματογράφηση του. Τα κινηματογράφηση είναι  τόσο εντυπωσιακή  όσο ήταν και αυτή του Πολίτη Κέιν. Ο Σοβιετικός σκηνοθέτης Μιχαήλ Καλατόζοφ, διάσημος για το λυρικό του The Cranes Are Flying, και ο διευθυντής φωτογραφίας Σεργκέι Ουρουσέφσκι ήταν αποφασισμένοι να δημιουργήσουν ένα έργο μοντέρνας τέχνης που θα αποτελείται από φαινομενικά αδύνατες κινήσεις της κάμερας

Η εξαιρετική τεχνική «συναισθηματικής κάμερας» των Ουρέσεφκι και Καλαζάτοφ χρησιμοποιεί συνεχή κίνηση της κάμερας, αντί για μοντάζ, για να μεταβεί από ευρεία λήψη σε κοντινή λήψη σε ευρεία λήψη.

Η ταινία δεν γυρίστηκε με Steadicam – δεν εφευρέθηκαν για άλλα δέκα χρόνια – αλλά ο υπερευρυγώνιος φακός 9,8 mm (περίπου το ισοδύναμο των 10 mm σε μια κάμερα APS-C SLR) περιόρισε το κούνημα της κάμερας στο ελάχιστο. Ο οπερατέρ Alexander Calzatti χρησιμοποίησε την επαναστατική ελαφριά κάμερα Eclair Caméflex, αγαπημένη των Γάλλων σκηνοθετών του New Wave