Η τελευταία νύχτα του Φράνκο Αμόρε

O Φράνκο Αμόρε ετοιμάζεται για τον λόγο που θα βγάλει με αφορμή τη συνταξιοδότησή του: απόψε είναι η τελευταία νυχτερινή του βάρδια μετά από 35 χρόνια διακεκριμένης υπηρεσίας στην Αστυνομία. Στη μακρόχρονη καριέρα του, όπως γράφει και στον λόγο του, έκανε ό,τι μπορούσε για να φέρεται με τιμιότητα και ψυχραιμία – δεν έχει, μάλιστα, πυροβολήσει ποτέ.

Αυτό που δε γνωρίζει είναι ότι αυτή θα είναι η μεγαλύτερη και πιο δύσκολη νύχτα της ζωής του, καθώς θα κληθεί να ερευνήσει μια υπόθεση που θα βάλει όλα όσα έχουν σημασία γι' αυτόν σε κίνδυνο: τον ρόλο του ως ευσυνείδητου υπαλλήλου του κράτους, την άνευ όρων αγάπη του για τη σύζυγό του, Βιβιάνα, τη φιλία του με τον συνεργάτη του, Ντίνο, και την ίδια του τη ζωή. Απόψε στο Μιλάνο, τα πράγματα θα ξεφύγουν εντελώς και ολόκληρος ο κόσμος του θα ανατραπεί - ενώ το φως της αυγής απομακρύνεται διαρκώς…

Ένα στιβαρό και στιλιζαρισμένο δείγμα αστυνομικού νέο-νουάρ με απόλυτα καθαρή συναισθηματική στόχευση, ασφυκτική αίσθηση του ρυθμού  συχνά πυκνά και ένα στοιχειωτικό σάουντρακ με ηλεκτρονικά σίνθια που σε μαγκώνει και σε καταβυθίζει σε μια ολόσωστη και απεικονισμένη με έντονες γραμμές σκιαγράφηση ενός genre με φανατικούς οπαδούς που εδώ θα μείνουν κατευχαριστημένοι.

Η κεντρική ιδέα είναι μεν εντελώς κλισέ και χιλιοειπωμένη (αστυνομικός ντετέκτιβ που βγαίνει στη σύνταξη, την τελευταία βραδιά συμβαίνει κάτι αναπάντεχο που τα γυρίζει τούμπα όλα), όμως η εκτέλεση έχει ξεκάθαρο σκηνοθετικό στίγμα, πλανοθεσία και διεύθυνση φωτογραφίας που (σε συνδυασμό με την μουσική υπόκρουση) αποτίουν φόρο τιμής στο σινεμά του Μάικλ Μαν, αίσθηση real time αγωνίας (όλα συμβαίνουν σε μία νύχτα με την εξαίρεση των σύντομων φλασμπάκ) και φυσικά έναν εκπληκτικό πρωταγωνιστή.

Ο 54χρονος χαρισματικό Πιερφραντσέσκο Φαβίνο φυλακίζει πολλά περισσότερα συναισθήματα από όσα περιμένεις, στα βουβά βλέμματά του, είναι τόσο χαρισματικός που καταφέρνει να προσδώσει δραματικό βάθος στον χαρακτήρα του ακόμα και αν το σενάριο δεν έχει ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Δίπλα του η Λίντα Καρίντι στέκεται επάξια στον ρόλο της συζύγου του, η οποία συνηθισμένη σε ανάλογες καταστάσεις (κατάγεται από οικογένεια μικρομαφιόζων), δείχνει τσαγανό και εφευρετικότητα και είναι αυτό το δίπολο που κινεί τελικά τις εξελίξεις (ίσως η μοναδική ουσιαστική σεναριακή καινοτομία που έχει να προτείνει αυτό το φιλμ) σε ένα b-movie με δυνατές στιγμές (υποδειγματική η σκηνή της συμπλοκής), τσαμπουκά εκεί που πρέπει, συναισθηματισμό αλλού σαν το σωστό αντίβαρο και παρά ορισμένες σεναριακές ευκολίες που το αδικούν, συγκεκριμένη μεθοδολογία και στόχευση μέχρι το όμορφο τέλος.