Kandahar

Σύνοψη: Όταν η ταυτότητα ενός πράκτορα της CIA αποκαλύπτεται μαζί με την μυστική του αποστολή, θα δώσει μάχη με το χρόνο προκειμένου να δραπετεύσει προτού τον εντοπίσουν οι ειδικές δυνάμεις του Αφγανιστάν.

Για να τα καταφέρει, θα χρειαστεί τη βοήθεια του διερμηνέα του, ο οποίος μπορεί να έχασε τον γιο του από τους Ταλιμπάν, αλλά κατηγορεί τις δυτικές δυνάμεις για τη συνέχιση του αιματοκυλίσματος.

Άποψη: Αν κάτι σας θυμίζει η πλοκή, είναι επειδή μόλις πριν από λίγες εβδομάδες είχε βγει στα σινεμά η νέα του Γκάι Ρίτσι, The Covenant, που είχε ακριβώς την ίδια ιστορία: ένας Αμερικανός στρατιώτης και ένας Αφγανός διερμηνέας προσπαθούν να επιβιώσουν στο Αφγανιστάν όσο τους κυνηγούν οι Ταλιμπάν.

Η διαφορά είναι ότι ο Γκάι Ρίτσι χειρίστηκε την ιστορία του με όρους bromance, με όρους ανδρικής αλληλεγγύης που ο Αμερικανός επιστρέφει στο Αφγανιστάν για να σώσει τον διερμηνέα και μπλέκονται στην περιπέτεια ενώ ο Ric Roman Waugh, που συνεργάζεται για τρίτη φορά με τον Gerard Butler, δημιουργεί μια καθαρόαιμη αλλά και παλιομοδίτικη σαν 00s straight to DVD ταινία δράσης με όπλο την αποκάλυψη της ταυτότητας και την προσπάθεια για σωτηρία.

Βέβαια στα θετικά είναι ότι αποφεύγει τις ιδεολογικές κορώνες που έπιασαν τον φιλικά προσκείμενο προς την αμερικανική εξωτερική πολιτική Ρίτσι, διατηρώντας μια ουδέτερη στάση ως προς το πολιτικό κομμάτι γύρω από το Αφγανιστάν και την αμερικανική εισβολή.

Η όλη τοποθεσία (το Kandahar είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Αφγανιστάν και μια περιοχή με μακραίωνη ιστορία, ενώ για λίγα χρόνια υπήρξε πρωτεύουσα της κυβέρνησης των Ταλιμπάν) χρησιμοποιείται περισσότερο ως ένα εξωτικό τοπίο, ιδανικό για συνωμοσίες, αλλαγές στρατοπέδων και βομβαρδισμούς και λιγότερο για να υπάρξουν πιο πολιτικοποιημένες συνδηλώσεις.

Αρκείται στο διασκεδαστικό που μπορεί να υπάρχει -κυρίως για ένα ανδρικό μεσήλικο κοινό-γύρω από ένα ανθρωποκυνηγητό που ωστόσο ακόμα και αυτό ποτέ δεν γίνεται τόσο συναρπαστικό όσο υπόσχεται.

Ο Gerard Butler έχει γίνει ένας Liam Neeson ή Bruce Willis, πριν αποσυρθεί λόγω ασθένειας ο τελευταίος, δηλαδή ένας action star σε βήτα διαλογής ταινίας μικρών στούντιο με πενιχρή χρηματοδότηση και ακόμα πενιχρότερη καλλιτεχνική αξία. Δεδομένου μάλιστα ότι πρόσφατα είδαμε μια ομοειδή ταινία που ασχέτως των προβλημάτων της, ήταν τουλάχιστον μια εντυπωσιακή παραγωγή με πιο γρήγορο ρυθμό, καθιστά ακόμα πιο προβληματική την έξοδό της στα σινεμά, για το οποίο βέβαια δεν ευθύνεται τόσο η ταινία, όσο η διανομή την συγκεκριμένη χρονική συγκυρία.