"Έμμονες ώρες στον τόπο της πραγματικότητας" στην Ταινιοθήκη

Tο κινηματογραφικό πορτραίτο της Αντουανέττας Αγγελίδη ΕΜΜΟΝΕΣ ΩΡΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, σε σκηνοθεσία Ρέας Βαλντέν, που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο πρόγραμμα «Ανοιχτοί Ορίζοντες» του 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, θα προβληθεί στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48 και Μεγάλου Αλεξάνδρου, Κεραμεικός), από την Πέμπτη 4 Μαΐου 2023, και για μια εβδομάδα, καθημερινά στις 7μμ.

ΣΧΕΤΙΚΑΑστυγραφίες στην Οθόνη από την Εθνική Πινακοθήκη και την Ταινιοθήκη

Μια μυστική εξομολόγηση της πρωτοπόρου φεμινίστριας σκηνοθέτριας Αντουανέττας Αγγελίδη στην κόρη της Ρέα Βαλντέν, και στον κόσμο. Για το βλέμμα, τη ζωή, τα οράματα και τις ταινίες της, και τη συγκλονιστική εμπειρία της τύφλωσης. Φτιαγμένη σε ένα διαμέρισμα, στην καραντίνα, μια ταινία για τον εσωτερικό κόσμο, το μυστικό τόπο όπου βρίσκεις το Άλλο.

Οι προβολές θα γίνονται στις 7μμ καθημερινά και θα ακολουθούνται από εισηγήσεις και συζήτηση με το κοινό, με συμμετοχή και των συντελεστριών της ταινίας. Θα μιλήσουν ο Σάββας Μιχαήλ, συγγραφέας (Παρασκευή 5/5), η Αθηνά Αθανασίου, καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών, Πάντειο Πανεπιστήμιο (Σάββατο 6/5), ο Ντένης Ζαχαρόπουλος, ιστορικός και κριτικός τέχνης (Κυριακή 7/5), η Εύα Στεφανή, σκηνοθέτρια και καθηγήτρια, Εθνικό και Καποδιαστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Δευτέρα 8/5), και ο Fil Ιερόπουλος, σκηνοθέτης, καλλιτέχνης και ερευνητής (Τρίτη 9/5).

Επίσης, την Τρίτη 9/5, στις 9μμ, θα γίνει μία προβολή της ταινίας ΤΟΠΟΣ (1985) της Αγγελίδη, που απετέλεσε ορόσημο και πρόσφατα συμπεριλήφθηκε στα «101 κρυφά διαμάντια» του παγκόσμιου κινηματογράφου από το έγκριτο βρετανικό περιοδικό “Sight and Sound”.

Σύμφωνα με την επίσημη σύνοψη: Μια μυστική εξομολόγηση της Αντουανέττας Αγγελίδη στη Ρέα Βαλντέν, και στον κόσμο. Ένα κινηματογραφικό δοκίμιο για το βλέμμα και τη ζωή της Αγγελίδη, τα οράματα και τις ταινίες της, και τη συγκλονιστική εμπειρία της τύφλωσης.

Η Αγγελίδη είναι πρωτοπόρος του φεμινιστικού avant-garde κινηματογράφου στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 1970, με αναγνωρίσιμο προσωπικό ύφος. Ο τίτλος της ταινίας συνδυάζει αποσπάσματα από τους τίτλους των τεσσάρων μεγάλου μήκους ταινιών της και τα συνδέει με την εμπειρία και διαδικασία της καλλιτεχνικής δημιουργίας: «έμμονες ώρες» καθημερινής δημιουργίας «στον τόπο της πραγματικότητας», εντός και εκτός ταινίας. Οι ρίζες τις ταινίας βυθίζονται σε μια ολόκληρη ζωή αφιερωμένη στην τέχνη, αλλά και στη μακρά δημιουργική συνεργασία της με την κόρη της, τη Ρέα Βαλντέν. Είναι μια διαθήκη, που προσφέρει τα οράματα, τα όνειρα, και τις τραυματικές εμπειρίες της, μαζί με τη σοφία μιας ζωής. Το ερώτημα του βλέμματος της Αγγελίδη αποκτά μια τραγικότητα μέσω της εμπειρίας της της (κυριολεκτικής) τύφλωσης.

Η ιδέα της ταινίας μορφοποιήθηκε μέσα στην καραντίνα, που μας υποχρέωσε σε ένα είδος ιδιόμορφης φυλάκισης, μαζί με την αναπόφευκτη εισβολή της εξωτερικής πραγματικότητας. Οι «έμμονες ώρες στον τόπο της πραγματικότητας» ονομάζουν και αυτή την παράξενη συνθήκη. Είναι μια ταινία φτιαγμένη στο εσωτερικό ενός δωματίου, στην τομή μεταξύ ποιητικής και βιωμένης εμπειρίας, και αφορά τον εσωτερικό μας χώρο, στον πιο μυστικό τόπο του οποίου βρίσκουμε το Άλλο.