All that breathes

Σύνοψη: Ο Σόντ και ο Ναντίμ είναι δύο αδέρφια από το Νέο Δελχί τα οποία μεγάλωσαν με την παρουσία των μαύρων μικρόσωμων αετών στο περιβάλλον τους. Ωστόσο, το πέρασμα των χρόνων έφερε αύξηση στην ατμοσφαιρική ρύπανση και την ρύπανση του εδάφους με αποτέλεσμα αυτοί οι αετοί να κινδυνεύουν από μολύνσεις, ελλιπή σίτιση και διάφορες ασθένειες. Νιώθοντας την ανάγκη να βοηθήσουν, τα δύο αδέρφια ξεκίνησαν πριν από 20 χρόνια να περιθάλπουν τους αετούς που είχαν ανάγκη, καταφέρνοντας μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια να σώσουν περί τα 20.000 πτηνά.

Άποψη: Σχεδόν ένα χρόνο πριν, τον Ιανουάριο του 2022 το “All That Breathes”, ένα ντοκιμαντέρ με ευγενείς πρωταγωνιστές και ακόμα πιο ευγενή σκοπό, έκανε την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ του Sundance κερδίζοντας το Μεγάλο Βραβείο Κοινού και λίγο αργότερα απέσπασε στις Κάννες το βραβείο Golden Eye Καλύτερου Ντοκιμαντέρ. Φυσικά, μία ήταν η αναπόφευκτη συνέχεια και την επιβεβαίωσε με την υποψηφιότητά του στα φετινά Όσκαρ στα οποία φιγουράρει ως φαβορί.

Βεβαίως, η επιτυχία του δεν είναι αναπάντεχη ούτε συνοψίζεται εύκολα σε λίγες προτάσεις. Εντοπίζεται στο αυταπόδεικτα δύσκολο έργο που ξεκίνησαν ο Σοντ και ο Ναντίμ, στις θυσίες που προσωπικά κάνουν για να επεκτείνουν την δράση τους, στις κλειστές πόρτες που βρίσκουν, στα λιγοστά μέσα που έχουν και στις αντίξοες συνθήκες μιας πρωτεύουσας που αδυνατεί να προνοήσει για τους κατοίκους της πόσω μάλλον για τα πτηνά της. Όλη αυτή η πραγματικότητα, κινηματογραφείται από την υπομονετική κάμερα του Σονάκ Σεν, ο οποίος ήδη έχει στο ενεργητικό του το “Cities of Sleep”, ακόμα ένα ντοκιμαντέρ για την ζωή των αστέγων στο Νέο Δελχί.

Χωρίς να υπάρχει κάποιο σενάριο, η καθημερινότητα είναι αυτή που δίνει ροή στο “All That Breathes” και οι ανάγκες των αετών. Έχοντας πρόσφατα πάρει μία μικρή επιχορήγηση, τα δύο αδέρφια νιώθουν αισιοδοξία για το μέλλον του καταφυγίου. Για αυτούς είναι ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο τους, για όλους τους υπόλοιπους που βλέπουμε τον αγγόγυστο αγώνα τους είναι μία ευκαιρία για μία νέα προοπτική. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι βέβαια καθώς δεν μπορείς να μείνεις ανεπηρέαστος, τουλάχιστον συναισθηματικά, όταν βλέπεις με αποδείξεις ότι ακόμα και μία μικρή βοήθεια μπορεί σε βάθος χρόνου να κάνει τρομερή αλλαγή.

Οι αετοί που φροντίζουν ο Σοντ και ο Ναντίμ κάποτε ήταν υγιές κομμάτι της κοινωνίας του Νέου Δελχί, αφού το τάισμα τους θεωρούνταν ότι φέρνει τύχη. Τότε, άνθρωπος και πτηνό ήταν ακόμα σε σύνδεση. Τώρα, όταν ο Σόνακ Σεν στρέφει την κάμερα μακριά από τα δύο αδέρφια, ρίχνει κλεφτές ματιές στον ουρανό και υπαινίσσεται αυτό ακριβώς: την αδιαφορία του ανθρώπου για τα ζώα που κινδυνεύουν από την ρύπανση που αυτός προκάλεσε και το “ξέκομμα” του από το περιβάλλον του.

Υπό αυτήν την έννοια, το “All That Breathes” έχει μία γλυκόπικρη νότα και εκεί που μπορεί να γίνει αξιολάτρευτο, δείχνοντας έναν αετό μέσα στις σαπουνάδες να απολαμβάνει το μπάνιο που του κάνουν ή ένα μικρό τρωκτικό που βγαίνει μέσα από την τσέπη ενός πουκαμίσου για να ξαναμπεί με μία υπόδειξη, ξαφνικά μπορεί να σου γκρεμίσει τον κόσμο με ένα πλάνο από την πυκνή και ζοφερή ατμόσφαιρα της Ινδίας ή τους αέναους σκουπιδότοπους.

Και οι δύο όψεις είναι αληθινές και ο σκηνοθέτης, γέννημα θρέμμα Ινδίας και κατ’ επέκταση αποδέκτης όλης της πνιγηρής ατμόσφαιρας εδώ και πολλά έτη, επιλέγει να μη μας αποκρύψει καμία. Το θέμα είναι ποια θα επιλέξουμε εμείς να διασώσουμε.