Paradise Highway

Σύνοψη: Όταν η ζωή του αδελφού της απειλείται, η οδηγός φορτηγού Sally, δέχεται διστακτικά να μεταφέρει ένα λαθραίο φορτίο: ένα κορίτσι με το όνομα Leila. Καθώς η Sally και η Leila ξεκινούν ένα επικίνδυνο ταξίδι ανάμεσα στις πολιτείες, ένας επίμονος πράκτορας του FBI ακολουθεί τα ίχνη τους, αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για να εξαλείψει μια επιχείρηση εμπορίας ανθρώπων και να σώσει τόσο τη Leila όσο και τη Sally.

Άποψη: Δύο ηθοποιοί μεγάλου βεληνεκούς σε ένα τονικά μπερδεμένο εγχείρημα; Το μελοδραματικό θρίλερ "Paradise Highway" της σεναριογράφου/σκηνοθέτιδας Anna Gutto πετυχαίνει αυτόν ακριβώς τον συνδυασμό και μας αφήνει μουδιασμένους μπροστά σε κάτι, δυστυχώς, πολύ μέτριο, παρά τις καλές του προθέσεις.

Στον ρόλο της Sally, μιας οδηγού φορτηγού που διασχίζει το νότο της Αμερικής, η Binoche εμφανίζεται σαν παρίας με μία ζωή σχεδόν περιθωριακή . Η Sally ανησυχεί βαθιά για τον προβληματικό αδελφό της Dennis (Frank Grillo). Αν και η αποφυλάκισή του πλησιάζει, μερικές ομάδες μέσα στη φυλακή τον εκβιάζουν. Απαιτούν από την αδελφή του να παραλάβει και να μεταφέρει ένα πακέτο πέρα από τα σύνορα της πολιτείας. Η Sully συμφωνεί, αλλά ανακαλύπτει ότι το πακέτο είναι ένα νεαρό κορίτσι, η Leila (Hala Finley), που πρόκειται να πωληθεί σε ένα κύκλωμα trafficking.

Παρότι η ταινία καταπιάνεται με ένα πρωτότυπο θέμα -τον κόσμο των γυναικών που ζουν εκεί έξω on the road- και επιδιώκει, παράλληλα, να αναδείξει τις ρωγμές ενός συστήματος που αδιαφορεί αφήνοντας χώρο να συμβούν τα πιο σκληρά εγκλήματα, το πρόχειρο, σχεδόν κακογραμμένο σενάριο και η άνευρη πλοκή βυθίζουν την προσπάθεια στα κλισέ και τις cringe στιγμές που κάνουν τον θεατή να αναρωτιέται γιατί άραγε να αποφάσισαν η Binoche και ο Freeman να συμμετάσχουν σε αυτό;

Ενώ η Binoche εξακολουθεί να είναι μια υπέροχη ηθοποιός που καταφέρνει ακόμα και εδώ να μας συγκινήσει μέσω της σχέσης που σταδιακά χτίζει με τη μικρή Leila -άλλο ένα πολυπαιγμένο μοτίβo που φαίνεται ότι πάντα “πιάνει”- η απόδοση του Freeman είναι αρκετά απογοητευτική. Εδώ, ως Gerick, πετάει στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας βαρετές ατάκες και ακόμα και όταν εμφανίζεται μαζί με την Binoche στο πλάνο δεν καταφέρνει να ανακάμψει.

Οι υπόλοιποι χαρακτήρες που πλαισιώνουν τη Sully δεν αναπτύσσονται επαρκώς.

Οι σκιερές και δυσοίωνες συνθέσεις του κινηματογραφιστή John Christian Rosenlund έχουν ενδιαφέρον καθώς προσπαθούν να ενσταλάξουν κάποια αίσθηση έντασης. Το τέλος έρχεται βιαστικά και τσαπατσούλικα και δίνει τη μόνη ανατροπή ύστερα από τόση ώρα παρακολούθησης. Συνοπτικά, το “Paradise Highway” είναι τρανταχτό παράδειγμα μιας καλής αρχικής ιδέας, με κακή εκτέλεση.