Tα δύσκολα χρόνια του Μπάρι Κιόγκαν μέχρι την αναγνώριση

Η κινηματογραφική καριέρα του Barry Keoghan απογειώθηκε το 2017, όταν έπαιξε σε δύο ταινίες που απέσπασαν τις καλύτερες κριτικές:  "The Killing of a Sacred Deer" του Γιώργου Λάνθιμου και "Δουνκέρκη" του Christopher Nolan. Συνεχίζοντας την ανοδική του πορεία, ο Keoghan προτάθηκε φέτος για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία του Martin McDonagh "The Banshees of Inisherin".

ΣΧΕΤΙΚΑO Mπάρι Κιόγκαν θα υποδυθεί τον Σαντάμ Χουσεϊν

Λίγες ημέρες πριν, ο 30χρονος ηθοποιός κέρδισε το βραβείο BAFTA Β' Ανδρικού Ρόλου. Παραλαμβάνοντας το βραβείο του, ο Keoghan, φανερά συγκινημένος, ευχαρίστησε την οικογένειά του, το καστ, το συνεργείο και "τα παιδιά από την περιοχή από την οποία κατάγομαι και τα οποία ονειρεύονται να γίνουν κάτι" σε έναν βαθιά συγκινητικό φόρο τιμής.

Παρά την πρόσφατη αναγνώριση, η καριέρα και η ζωή του Keoghan δεν ήταν πάντα τόσο εύκολες. Όταν ήταν 12 ετών, ο Keoghan έχασε τη μητέρα του η οποία υπέφερε από τον εθισμό της στα ναρκωτικά για μεγάλο μέρος της ζωής της. Αυτή η τραγωδία πρέπει να είχε τεράστια επίδραση στον ίδιο όσο ήταν παιδί. Συζητώντας για τον θάνατο της μητέρας του, ο Keoghan δήλωσε το 2018: "Ξέρετε, τα ναρκωτικά “χτύπησαν” την περιοχή και επηρέασαν όλες τις οικογένειες- η μητέρα μου ήταν μία από τις γυναίκες που έπεσαν σε αυτή την παγίδα".

"Ζούσα με τη νταντά μου σε εκείνο το στάδιο -νομίζω ότι ήμουν 12 ετών” πρόσθεσε ο ηθοποιός. Ήταν πολύ νέα -ήταν 30, 31 ετών. Έχω υπέροχες αναμνήσεις από εκείνη, είμαι πολύ περήφανος γι' αυτήν". Για τα επόμενα επτά χρόνια, ο Keoghan και ο αδελφός του Eric πέρασαν σε ανάδοχες οικογένειες. Παρά το τραύμα της απώλειας της μητέρας του, ο Keoghan παραδέχτηκε ότι οι οικογένειες ήταν καλές με αυτόν και τον αδελφό του. "Μέναμε σε μερικές από αυτές", θυμάται. "Μας φρόντιζαν".

Ωστόσο, υπήρχε πάντα το θέμα της συνεχούς μετακίνησης. "Δεν ξέρεις τι συμβαίνει", παραδέχτηκε ο Keoghan. "Προσκολλάσαι, και μετά μπουμ, ας μετακομίσουμε εδώ. Δεν είχα ένα σταθερό σπίτι. Μας κράτησαν [αυτόν και τον Eric] μαζί, το οποίο ήταν υπέροχο. Ως παιδί, απλά δεν ξέρεις τι συμβαίνει. Μόνο όταν είσαι μεγαλύτερος, όταν είσαι ενήλικας, μπορείς αποκτάς αντίληψη του τι γίνεται".

Ο νεαρός Ιρλανδός ηθοποιός ενδιαφερόταν πάντα για το θέατρο και έπαιζε στις σχολικές παραστάσεις στο “O'Connell School” στο Δουβλίνο, αλλά τον έδιωξαν επειδή "έκανε βλακείες". Η έλλειψη ευκαιριών στο σχολικό θέατρο τον οδήγησε στο να μπαίνει κρυφά με τους φίλους του στον τοπικό κινηματογράφο “Cineworld” για να ρίξει μια ματιά στους μεγάλους της μεγάλης οθόνης, αλλά τον έδιωξαν και από εκεί.

Τελικά, το πάθος του για τον κινηματογράφο οδήγησε τον Keoghan στη σχολή υποκριτικής “The Factory” στο Δουβλίνο, αν και θυμάται ότι δεν είχε αρκετά χρήματα για να πάρει το λεωφορείο για εκεί. Παρόλα αυτά, η επιθυμία του να παίξει έθεσε το δρόμο για τη μελλοντική του καριέρα και ο Keoghan απέκτησε τον πρώτο του ρόλο στην αστυνομική ταινία “Between the Canals”, που κυκλοφόρησε το 2011. O Keoghan κέρδισε τη φήμη στην Ιρλανδία το 2013, όταν εμφανίστηκε στη δραματική σειρά “Love/Hate”. Ακολούθησαν και άλλες κινηματογραφικές συμμετοχές τα επόμενα τρία χρόνια, μεταξύ των οποίων στις ταινίες “'71”, “Mammal” και “Trespass Against Us”.

Έκτοτε ακολούθησαν οι συνεργασίες με Νόλαν και Λάνθιμο, αλλά και πολύ αξιόλογες ερμηνείες όπως στις ταινίες “The Batman”, “The Green Knight”, “Chernobyl” και, φυσικά, “The Banshees of Inisherin”. Ο Barry Keoghan θα έπρεπε να αποτελεί έμπνευση, όχι μόνο για τους επίδοξους νέους ηθοποιούς αλλά για όλους μας. Το ταπεινό του ξεκίνημα δείχνει ότι ο καθένας μπορεί να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα ακόμη και αν δεν έχει αρκετά χρήματα για το εισιτήριο του λεωφορείου. Αρκεί να έχει, όμως, αρκετή αποφασιστικότητα.