O Aλεχάντρο Ινιάριτου επιστρέφει στην καρέκλα του σκηνοθέτη μετά από 7 χρόνια και ταυτόχρονα επιστρέφει στις ρίζες, όπως έκανε ο Αλφόνσο Κουαρόν με το «Roma».

Ο βραβευμένος με 4 Όσκαρ Μεξικανός δημιουργός παρουσιάζει το «Bardo (Or False Chronicle Of A Handful Of Truths)», με το οποίο γυρίζει στο Μεξικό σκηνοθετώντας ολόκληρη ταινία για πρώτη φορά μετά το «Amores Perros» του 2000.

Το προσωπικό ταξίδι του Σιλβέριο, ενός διάσημου Μεξικανού δημοσιογράφου και δημιουργού ντοκιμαντέρ που ζει στο Λος Άντζελες, ο οποίος, έχοντας κερδίσει ένα διεθνές βραβείο μεγάλου κύρους, νιώθει την ανάγκη να επιστρέψει στην πατρίδα του, χωρίς να περιμένει ότι αυτό το απλό ταξίδι θα τον ωθήσει σε ένα υπαρξιακό όριο. Οι αναμνήσεις και οι φόβοι του ξετυλίγονται και διαπερνούν το παρόν του, γεμίζοντας την καθημερινότητά του με μια αίσθηση αμηχανίας και απορίας. Ο Σιλβέριο έρχεται αντιμέτωπος με καθολικά αλλά και πολύ προσωπικά ερωτήματα σχετικά με την ταυτότητα, την επιτυχία, τη θνητότητα, την ιστορία του Μεξικού και τους βαθιά συναισθηματικούς οικογενειακούς δεσμούς που μοιράζεται με τη γυναίκα και τα παιδιά του. Πράγματι, τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος σε αυτούς τους τόσο παράξενους καιρούς;

Eικαστικά μάλλον αψεγάδιαστος, αλλά βαρυφορτωμένος. Σεναριακά,βαρύγδουπος και αυτάρεσκα αυτοαναφορικός σε βαθμό που να μασκαρεύει τον πρωταγωνιστή του με τρόπο που να τον θυμίζει για τους ελάχιστους που δεν το έπιασαν το υπονοούμενο. Πομπώδης, υπερβολικός, wannabe φελλινικός, ο Αλεχάντρο Ινιάριτου ποτέ δεν τα είχε καλά με το μέτρο στην καριέρα του. Στο Bardo όμως που σηματοδοτεί την επιστροφή του μετά από 7 χρόνια του δίνει και καταλαβαίνει και καταφέρνει το ακριβώς αντίθετο από αυτό που πέτυχε ο Αλφόνσο Κουαρόν με το Roma, αν και ο παρονομαστής των δύο ταινιών είναι σχεδόν παρόμοιος. 

Την επιστροφή στις ρίζες μεν, αλλά ως όχι ως μια comfort food κινηματογραφική λογική νοσταλγίας, αλλά ως μια ψυχαναλυτική ψυχεδελική εξτραβαγκάνζα που μεγενθύνει στον απόλυτο (και απόλυτα κουραστικό) βαθμό όλα τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα του κινηματογραφικού σύμπαν που έχει στήσει ο Μεξικανός δημιουργός. Στιγμές ποίησης, αλλά και (πολύ περισσότερες) στιγμές ναρκισσιστικής αυτοαναφορικότητας, ευθυγράμμιση συναισθημάτων που διαδέχεται μια τρικυμία επαναληπτικής σουρρεαλιστικότητας. 

Και σε μια τόσο προσωπική ταινία, θα πας και εσύ με το συναίσθημα παρακολουθώντας και γράφοντας. Και σιχαίνομαι τους ανθρώπους που έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, όσο ταλαντούχοι και είναι. Κούραση. 

Πρώτη δημοσίευση: 17 Νοε. 2022, 04:25
Ενημέρωση: 24 Νοε. 2022, 02:56
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Bardo (False Chronicle of a Handful of Truths)
Είδος: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
159
Εταιρία διανομής: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos