Bodies Bodies Bodies

Σύνοψη: Mια παρέα εφήβων ετοιμάζει πάρτυ σε απομωνομένη έπαυλη εν μέσω τυφώνα, αλλά πολύ γρήγορα η κατάσταση θα ξεφύγει μέσα απο φονικά και ξεγύμνωμα των τεράστιων 'εγώ' τους

Γνώμη:Οι μετοχές του ανεξάρτητου στούντιο Α24 έχουν ανέβει επικίνδυνα το τελευταίο καιρό καθώς εδώ και μια τετραετία στηρίζει τους δημιουργούς του δίνοντας απόλυτη ελευθερία-πάντα με μια λογικευμένη χρήση του budget-παραδίδοντας ταυτόχρονα όμορφες ταινίες που ακροβατούν ανάμεσα στις έξυπνες ιδέες, την 'καλλιτεχνικότητα' τους και την εμπορική φύση τους προσελκύοντας top list ονόματα.

Στο πεδίο του τρόμου έχει δώσει ρέστα με το 'Ηereditary', το 'Green Room', το 'The Wιtch' και το υπέροχο περσινό 'Χ', οπότε ακούγοντας για το νέο πόνημα 'Bodies bodies bodies' όλοι εμείς με την απίστευτη όρεξη για καινούρια τρομοχιτάκια σηκώνουμε ψηλά το χέρι για συμμετοχή.

Είναι όμως το συγκεκριμένο ο ορισμός του θρίλερ γιατί έτσι πλασαρίστηκε ή τελικα παίρνουμε κάτι άλλο; Αυτό θα το κρίνει το οπτικό πρίσμα του κάθε θεατή. Σίγουρα πάντως πρόκειται για μια αστοχία του Α24.

Η σκηνοθέτιδα και ηθοποιός Halina Reijn είχε στο μυαλό της ένα νέο Scream που οι αυτοαναφορές του φίλμ σε δολοφόνους ταινιών, η ειρωνεία πάνω σε ένα ολόκληρο είδος, το κέφι των νεαρών ηθοποιών και η μαεστρία του Wes Craven γέμισαν με πλάκα και αγωνία το κάθε πλάνο. Εδώ θα έκανε το ίδιο ακριβώς με όχημα την αποχαύνωση και τα ψυχολογικά της νέας γενιάς, χρησιμοποιώντας ένα καθρέφτη μέσα σε 2 ώρες φίλμ.

Το πρόβλημα δεν έγκειται στο γεγονός οτι μπορείς να αναδείξεις όλα αυτά και σε ένα μισαωράκι, αλλα στο οτι βασίστηκε σε ένα παρεάκι ατάλαντων ηθοποιών με μοναδική εξαίρεση την πρωταγωνίστρια Maria Bakalova (του Borat).Το υπόλοιπο cast είναι για γέλια και για κλάματα, με αποκορύφωμα κάποιον Pete Davidson ο οποίος θεωρείται το next best thing της κωμωδίας στο Αμέρικα: μάλλον αυτό εξηγεί πολλά οτι το είδος σέρνεται στα πατώματα εδώ και πολλά χρόνια.

Προφανώς για να αναδείξει τη θεματική της η Reijn, πέταξε στο μπλέντερr κακομαθημένα πλουσιόπαιδα μέσα σε κόκες, Τικ τοκ, δυσαναπλήρωτα κενά στις καρδιές τους και ζήλια για το.....τίποτα του εαυτού τους.Καποιοι θα βρεθούν και θα πούν οτι εν τέλει τα κατάφερε καθώς όλοι οι χαρακτήρες είναι πραγματικά ανυπόφοροι, γεγονός όμως που δυσχεραίνει και την παρακολούθηση του έργου, ειδικά στο 2ο μισό του όπου τα παιχνίδια και οι ντρόγκες έχουν σταματήσει βιαίως με τα πραγματικά κολλητιλίκια να έχουν βγεί στη φόρα, την αληθινή αγάπη και την ανιδιοτέλεια όλων.

Ίσως το μοναδικό που σε κρατάει σε εγρήγορση είναι ένα καλοστημένο χτίσιμο whodunit, ένα μυστήριο τύπου Άγκαθα Κρίστι που θα κατάφερνε να γλιτώσει το καράβι απο τα βράχια έστω τη τελευταία στιγμή.

Και έρχεται η αποκάλυψη του φινάλε να σε βρει αποσβολωμένο, λες και έχεις φάει τον κεραυνό του Θορ στο κεφάλι, ένα σοκ που θα το χαρακτηρίζαμε ισάξιο με το άκουσμα της είδησης οτι το The Office έπεσε στα χέρια του Σεφερλή (άσχετα αν τελικά μάλλον ευτυχώς δεν ισχύει). Μια ιστορία που ήδη ακροβατούσε στο cringe έφαγε μια γερή σπρωξιά στο κενό,  με το σκουλήκι του Dune να παραμονεύει απο κάτω.

Το Bodies δεν είναι μια κακή ταινία αντιθέτως φαίνεται αρκετά φροντισμένη, αλλά μάλλον δεν πρόκειται και για θρίλερ.

Παρωδίά με μείξη σάτιρας μπορεί, δυστυχώς όμως τα κακώς κείμενα των απανταχού social media που έχουν αποξενώσει και δημιουργήσει ένα πλαστό συννεφάκι τα συναντάμε εις τη νιοστή στη καθημερινότητα μας: θα πρέπει να τα βλέπουμε και στο σινεμά;