"Ms. Marvel" season 1: Φουσκωτό τραμπολίνο

Σύνοψη: Η Kamala Khan, μια έφηβη Πακιστανικής καταγωγής που μεγαλώνει στο New Jersey ειδωλοποιώντας τους Avengers και κυρίως την Captain Marvel, ανακαλύπτει ξαφνικά ότι διαθέτει υπερφυσικές δυνάμεις που συνδέονται με ένα οικογενειακό κειμήλιο.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Baby reindeer": Αφοπλιστικά αμφίσημο, ανατριχιαστικά ρεαλιστικό

Καθώς προσπαθεί να ισορροπήσει στη νέα της πραγματικότητα, ανακαλύπτει σταδιακά κομμάτια την οικογενειακή της ιστορίας και έρχεται αντιμέτωπη με νέες, απροσδόκητες απειλές.

Άποψη: Με το Disney+ να έχει μπει για τα καλά στον πόλεμο του streaming, η Marvel φαίνεται να έχει στρέψει την προσοχή της στο τηλεοπτικό της σύμπαν, δίνοντας μεγαλύτερη φωνή και χώρο σε πιο παραγκωνισμένους κινηματογραφικούς ήρωες και επεκτείνοντας τη γκάμα των on screen ηρώων της με νέους.

Το εγχείρημα αυτό θεωρείται αρκετά πετυχημένο, καθώς σειρές όπως το “Loki” και το “Wandavision” απέσπασαν διθυραμβικές κριτικές, ενώ έχει αγκαλιαστεί από το κοινό που φαίνεται διψασμένο για νέες ιστορίες. Όμως, δεν καταφέρνει πάντα να ξεφύγει από τη γνωστά κλισέ όπως και από τη φόρμουλα του MCU. Και αυτό είναι και το θέμα στο “Ms. Marvel”, που δυστυχώς συνιστά μια αρκετά απλοϊκή, κακογραμμένη και ουσιαστική ανιαρή προσπάθεια.

Η Kamala Khan είναι ο βασικός τύπος outsider που νιώθει ότι δεν «κολλάει» πουθενά, τόσο στο σχολείο όσο και στην οικογένειά της. Ξαφνικά αποκτά δυνάμεις και μετατρέπεται σε ένα από τους ήρωες που θαυμάζει, μέσα από ένα χιλιοειπωμένο coming of age/origin story.

Αυτό που το διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα, η καταγωγή της, η ιστορία της Ινδο-πακιστανικής κουλτούρας και η αντιμετώπιση της μουσουλμανικής θρησκείας σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, αν και αποτελεί το πιο ενδιαφέρον κομμάτι και διαθέτει προοπτικές, δεν αρκεί για να ξεπεράσει κανείς την προβληματική και παιδιάστικη πένα. Η Iman Vellani, στον πρώτο της ρόλο στην οθόνη, στέκεται επάξια στον ρόλο της πρωταγωνίστριας, αλλά ο χαρακτήρας της είναι δέσμιος των υπερηρωικών κλισέ και της αδιάφορης πλοκής των έξι επεισοδίων. Όσον αφορά τους ανταγωνιστές, η σειρά μοιάζει αναποφάσιστη, ακολουθώντας δύο ή τρία νήματα, χάνοντας τον προσανατολισμό της στην πορεία και αποτρέποντας τους θεατές να εστιάσουν σε μία απειλή, ή έστω να τους δώσουν τον απαραίτητο χρόνο για να μετατοπίσουν το κέντρο βάρους από τον ένα ανταγωνιστή στον άλλο.

Το πρόβλημα με το “Ms Marvel” δεν είναι ότι απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους. Είναι αστείο να δικαιολογούμε μια τόσο αδύναμη προσπάθεια με βάση τον παιδικό της στόχο, την στιγμή που δημιουργούνται πραγματικά καλογραμμένες και εντυπωσιακά δουλεμένες ταινίες για παιδιά.

Δυστυχώς η σειρά του Disney+ θα μπορούσε να είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα και φρέσκια προσθήκη στον υπερηρωικό κατάλογο, ιδιαίτερα λόγω της πλούσιας πολιτισμικής παράδοσης με την οποία συνδέεται, όμως αποτυγχάνει να ξεπεράσει τις συμβάσεις ενός οικοδομήματος που, αν και θαυμαστό, η αρχιτεκτονική του απαιτεί προσπάθεια για να μην καταλήξει φουσκωτό τραμπολίνο.