Θα το βρείτε: Cosmote TV

Σύνιοψη: O Μαυριτανός Mohamedou Ould Slahi συνελήφθη τον Νοέμβριο του 2001, λίγο μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, ως κεντρικό μέλος της Αλ-Κάιντα και βασικός οργανωτής των επιθέσεων.

Χωρίς σχεδόν καθόλου στοιχεία, πέρα από ένα τηλεφώνημα που πιθανά τον συνέδεε με την οργάνωση, και χωρίς να κατηγορηθεί για κάποιο έγκλημα, παρέμεινε για δεκατέσσερα χρόνια στις φυλακές του Γκουαντάναμο, όπου βασανίστηκε άγρια, εξαναγκάστηκε σε ψευδείς ομολογίες και ταπεινώθηκε με κάθε πιθανό τρόπο.

Η απάνθρωπη αντιμετώπισή του αποτέλεσε το περιεχόμενο του βιβλίου του, με τίτλο "Ημερολόγιο του Γκουαντάναμο" που κυκλοφόρησε το 2015 και έγινε παγκόσμιο μπεστ σέλλερ.

Άποψη: Η μεταφορά του στην μεγάλη οθόνη ήταν αναμενόμενη και το έργο αυτό ανέλαβε ο Kevin Macdonald (“State of Play”, “The Last King of Scotland”), δημιουργώντας μια παλαιάς κοπής κινηματογραφική απεικόνιση, σύνθετη πληροφοριακά και ελλιπή συναισθηματικά.

Η αφήγηση ξεκινά με την σύλληψη του Slahi (Tahar Rahim) και προχωρά άμεσα στο 2005, όταν η διάσημη για την ανθρωπιστική της δράση Nancy Hollander (Jodie Foster) αναλαμβάνει την υπεράσπισή του και το ευρύτερο της απόδοσης δικαιοσύνης, αφού στην προκειμένη δεν υπάρχει καμία κατηγορία εναντίον του. Μαζί με την συνεργάτιδά της Teri (Shailene Woodley) ξεκινούν την habeas corpus υπόθεσή του, έχοντας ως βασικό «αντίπαλο» στην διαδικασία τον συνταγματάρχη Stuart Couch (Benedict Cumberbatch) που εκπροσωπεί την αμερικανική κυβέρνηση.

Και οι δύο πλευρές ανακαλύπτουν σταδιακά όλο και περισσότερες αλήθειες για το περίφημο Γκουαντάναμο και τον τρόπο λειτουργίας του, σε ένα διαδικαστικά εκτελεσμένο και παλαιικό σενάριο που κινείται με συχνές χρονικές αναδρομές και αλλαγές σε πλάνα και τοποθεσίες για να συνοδεύσει εντυπωσιακά το περιεχόμενο, πετυχαίνοντας με έναν τρόπο το αντίθετο. Όλη η προσπάθεια καταλήγει κάπως ανιαρή και κατασκευασμένη επιδεικτικά, ενώ δεν καταφέρνει ούτε να εκμεταλλευτεί τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών της, που παραμένουν ικανοποιητικές παρά την τυποποίηση και τις περίεργες πτυχές των χαρακτήρων, ούτε να παραδώσει μια βαθιά, ανθρώπινη ιστορία αντί για την υπολογισμένη αφήγηση μιας καταφανούς σκληρότητας και αδικίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο έντονη κίνηση συναισθήματος γίνεται στο τέλος, με το αναμενόμενο για τις αληθινές ιστορίες υλικό με τον πραγματικό Slahi, που μας θυμίζει ποιος είναι ο πρωταγωνιστής της ιστορίας και για ποιον λόγο.

Είναι σημαντικό να κάνουμε ταινίες που καταδικάζουν την σκανδαλώδη καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, έχουν όλες τις πληροφορίες και στέκονται στη σωστή πλευρά της ιστορίας, αλλά είναι ακόμα πιο σημαντικό να μπορεί μια ταινία να σηκώσει συνολικά το βάρος αυτών που διαπραγματεύεται, την συνθετότητα και αυτά που δεν απαντώνται με τα προφανή, κυρίως τον βαθιά ανθρώπινο παράγοντα που ακουμπά κάτι μέσα μας. Ίσως αυτή να έπρεπε να είναι μια ταινία περισσότερο για τον Slahi και λιγότερο για την φρίκη με το όνομα  Γκουανταναμο και τις απάνθρωπες αμερικανικές πολιτικές.

Πρώτη δημοσίευση: 6 Ιουνίου 2022, 15:23
Ενημέρωση: 6 Ιουνίου 2022, 15:23
Τίτλος:
The Mauritanian
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
129
Εταιρία διανομής: 
Πλατφόρμα Streaming: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos