Copshop

Συνοψη: Ένα μάτσο καλόπαιδα συγκεντρώνονται σ ένα αστυνομικό τμήμα στη μέση του πουθενά για να λύσουν τις διαφορές τους και η κατάσταση ξεφεύγει με συνοπτικές διαδικασίες.

Γνώμη: Το νέο πόνημα του σκηνοθέτη Joe Carnahan πετάει στο μπλέντερ Reservoir Dogs, Επίθεση στο σταθμό 13 και Hateful 8 (που εδώ είναι λιγότεροι) και το αποτέλεσμα είναι ένα μοντέρνο γουέστερν που ουρλιάζει 'Ο καλός ο κακός και ο Άσχημος'.

Για να μη παρεξηγηθούμε δε φτάνει ούτε στο δαχτυλάκι το αριστούργημα του Leone αλλά η περιρρέουσα ατμόσφαιρα αυτό θυμίζει. Χαρακτήρες αμφιβόλου ηθικής που πρώτα πυροβολούν και μετά ρωτάνε, κίνητρα που καθορίζονται με βάση το χρήμα, κώδικες τιμής ανύπαρκτοι και διαφθορά μέχρι το μεδούλι. Το αποτέλεσμα είναι να περνάς απίθανα για ένα δίωρο με το πρώτο μισό να το λές και θεατρικό, ενώ στα μισά και μετά αναλαμβάνουν τα όπλα.

Κλασσική ταινία Carnahan δηλαδή.

Πάντα έκανε καλές επιλογές στο casting και εδώ πάλι δεν έχει λαθέψει. O Frank Grillo συνήθως παίζει σε 5 σαβούρες και  2 καλές ταινίες το χρόνο. Εδώ είναι η μία απο τις δύο, όπου στο ρόλο του απατεώνα Τeddy αποτελεί ένα αίνιγμα σε όλη τη διάρκεια του φίλμ. Στο απέναντι κελί ο συνήθως ορεξάτος Gerard Butler κάνει τον σκληρό καριόλη Viddick που σκουπίζει τις υποθέσεις χωρίς πολλά πολλά. Το φυτίλι στην υποβόσκουσα ένταση ανάβει ο τρελάκιας Τoby Huss βγαλμένος απο τα όνειρα του Τarantino σε ρόλου βλαμμένου εκτελεστή με συζητήσιμες ατάκες. Και όλους αυτούς τους καπελώνει η υπέροχη Alexis Louder σαν δυναμική rookie αστυνομικός που προσπαθεί να βάλει σε μια τάξη το κοπάδι των λύκων.

Υπάρχει ένταση και μυστήριο όταν όλοι αυτοί σκοτώνουν μόνο με τα βλέμματα, με πολύ μικρές δόσεις έξυπνου χιούμορ που δε καπελώνουν την ατμόσφαιρα του έργου και φυσικά παίρνουμε και το απαραίτητο πιστολίδι. Και εδώ ο Carnahan τα πάει περίφημα καθώς είναι απο τους λίγους σύγχρονους Αμερικανούς σκηνοθέτες που ξέρει να κινηματογραφεί τη δράση με ξεσπάσματα βίας, σωστή χρήση slow motion και σφιχτοδεμένες μάχες.

Τι λείπει; Λίγο περισσότερη ψυχή στους ήρωες του (πρόβλημα που συναντήσαμε και στο εξίσου καλό Smokin Aces) και μια στάλα παραπάνω ξεδίπλωση των 'πολύχρωμων' ηρώων του μιας και μαθαίνουμε ελάχιστα γι αυτούς.

Γενικά ρίξτε ένα βλέφαρο στον τύπο, η φιλμογραφία του έχει αρκετό ενδιαφέρον και το κυριότερο όλων ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ (Νarc,The Grey, Stretch)

Όπως και νά χει περνάς μια χαρά και αξίζει η βόλτα σε οποιοδήποτε σινεμά καθώς κοιτώντας τον πλούτο της ελληνικής τηλεόρασης, προτομότερο να μπείς στο κινηματογραφικό 'κελί΄με όλους αυτούς τους μουρλούς.