Deep water

Σύνοψη: O Βικ (Μπεν Άφλεκ) και η Μελίντα (Άνα ντε Άρμας) φαίνεται να έχουν τον τέλειο γάμο. Μοναδική παραφωνία: οι εξωσυζυγικές περιπέτειες της Μελίντα, τις οποίες δεν φροντίζει να κρατάει κρυφές. Όταν όμως αρχίζει να κυκλοφορεί μια φήμη ότι ο Βικ σκότωσε έναν από τους «φίλους» της, αυτό που αρχικά φαινόταν σαν ένα παιχνίδι ανάμεσα στο ζευγάρι θα πάρει απρόβλεπτη τροπή.

Γνώμη: Όσοι μεγαλώσαμε στα ‘80s και τα ‘90s σίγουρα θυμόμαστε τη χρυσή εποχή των ερωτικών θρίλερ, τα οποία προφανώς δεν μας επιτρεπόταν να δούμε, καθώς ήταν ταινίες για τους «μεγάλους».

Στις δεκαετίες που ακολούθησε, το είδος σχεδόν εξαφανίστηκε από τη μεγάλη οθόνη κι εμείς μεγαλώσαμε και είδαμε όλες αυτές τις «απαγορευμένες» ταινίες, αναγνωρίζοντας την υπερβολή που υπήρχε σε αυτές, αλλά και την σαγήνη τους.

20 χρόνια μετά την «Άπιστη», την τελευταία του ταινία μέχρι σήμερα, ο Έιντριαν Λάιν, ο κατεξοχήν σκηνοθέτης του κινηματογραφικού ερωτισμού («Ολέθρια Σχέση», «Ανήθικη Πρόταση», «9 ½ Εβδομάδες»), αποφάσισε να νεκραναστήσει το ερωτικό θρίλερ με το “Deep Water”.

Βασισμένο στο ομώνυμο έργο της Πατρίτσια Χάισμιθ, ο Λάιν αφηγείται την ιστορία ενός ζευγαριού που αρέσκεται να παίζει ένα παιχνίδι γάτας-ποντικιού με συνέπειες για όσους εμπλέκονται σε αυτό. Η Μελίντα είναι η νεαρή σύζυγος με την ακόρεστη όρεξη για ζωή και ο Βικ είναι ο στωικός, ατάραχος σύζυγος. Το ζευγάρι περιφέρεται σε σπιτικά πάρτι ευκατάστατων κύκλων, όπου η Μελίντα φλερτάρει ανοικτά με νεαρούς «φίλους» της, τόσο μπροστά στα μάτια του Βικ όσο και στους υπόλοιπους προσκεκλημένους. Σε ένα από αυτά τα πάρτι, ο Βικ ανακοινώνει στο τελευταίο boy-toy της συζύγου του ότι σκότωσε τον τελευταίο άντρα που ήρθε πολύ κοντά στη Μελίντα.

Κι ο Λάιν χρησιμοποιεί το γνωστό εύρημα «το έκανε ή όχι», αλλά γρήγορα αποφασίζει να το πετάξει από το παράθυρο, στερώντας από την ταινία το σασπένς και αφήνοντας τον θεατή απλά να αναρωτιέται τι είναι αυτό που κρατάει μαζί αυτούς τους δύο ανθρώπους. Σοφά επιλέγει να μην μας μιλήσει για το παρελθόν τους, με αποτέλεσμα το πραγματικό αίνιγμα της ταινίας να είναι η σχέση ανάμεσά τους.

«Αν είχες παντρευτεί οποιαδήποτε άλλη γυναίκα, θα είχες βαρεθεί τη ζωή σου», λέει η Μελίντα της ντε Άρμας στον ανέκφραστο Βικ του Άφλεκ σε μια κομβική στιγμή της ταινίας. Κι ενώ είναι αρκετά απολαυστική η αντίθεση ανάμεσα στην ενέργεια της ντε Άρμας, η ερμηνεία της οποίας φέρνει σε ένα κακομαθημένο παιδάκι που έχει μάθει να κάνει ό,τι θέλει χωρίς συνέπειες, και της ξύλινης απάθειας του Άφλεκ, η οποία εδώ ταιριάζει γάντι στον ρόλο, το πρώην ζευγάρι ηθοποιών δεν αρκεί για να κρατήσει την ταινία στους ώμους του. Κι αυτό γιατί το σενάριο των Ζακ Χελμ και Σαμ Λέβινσον (του “Euphoria”) δεν τους δίνει το υλικό που χρειάζεται για να σχηματίσουν δύο πειστικούς χαρακτήρες, και ο Λάιν φαίνεται να κάνει απλά μια συρραφή σκηνών που επιβάλλεται να έχει ένα ερωτικό θρίλερ (σκηνές σεξ: τσεκ, σκηνές με τον Άφλεκ να παρακολουθεί τη γυναίκα του από διάφορες γωνίες του σπιτιού: τσεκ, κ.ο.κ.).

Το αποτέλεσμα είναι ένα μεν διασκεδαστικό δίωρο, το οποίο όμως δεν μπαίνει σε βαθιά νερά, αλλά μοιάζει περισσότερο με τον κεντρικό χαρακτήρα του: είναι ένα άδειο κέλυφος εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει μια ζουμερή ταινία.