An inspector calls

1912. Στην πλασματική πόλη του Brumley, η εύπορη οικογένεια Birling γιορτάζει τον αρραβώνα της κόρης τους με τον γιο του ανταγωνιστή τους και υποσχόμενο Gerald Croft. Το χαρμόσυνο γεγονός διακόπτεται από την μυστηριώδη εμφάνιση του επιθεωρητή Goole, ο οποίος διερευνά την αυτοκτονία της νεαρής Eva Smith, μιας πρώην εργαζόμενης στο εργοστάσιο της οικογένειας. Καθώς αναζητά απαντήσεις, η επιφανής εικόνα των Birling σταδιακά διαλύεται και τους φέρνει αντιμέτωπους με τις συνέπειες του προνομίου και των πράξεων τους.

«Όμως θυμηθείτε αυτό. Η Eva Smith δεν είναι πια μαζί μας, αλλά υπάρχουν εκατομμύρια και εκατομμύρια Εva Smith και John Smith που βρίσκονται ακόμα μαζί μας, με τις ζωές τους, τις ελπίδες και τους φόβους τους, τα βάσανα και την δυνατότητα στην ευτυχία, όλα μπλεγμένα με τις δικές μας ζωές, με ότι σκεφτόμαστε και λέμε και κάνουμε. Δεν ζούμε μόνοι. Είμαστε μέλη ενός συνόλου. Είμαστε υπεύθυνοι ο ένας για τον άλλον».

Αριστούργημα για κάποιους, διδακτικά ηθικοπλαστικό για άλλους, το θεατρικό έργο του Bρετανού δραματουργού John Boynton Priestley θεωρείται ίσως το καλύτερό του. Παίχτηκε για πρώτη φορά στην Σοβιετική Ένωση το 1945 και αποτελεί σήμερα ένα από τα κλασικά και πιο πολυανεβασμένα έργα της αγγλικής δραματολογίας.

Το “An Inspector Calls” του BBC και της Aisling Walsh (“Maudie”) αποτελούν την δεύτερη, τηλεοπτική αυτή τη φορά, μεταφορά του στην οθόνη μετά την κινηματογραφική ταινία του Guy Hamilton το 1954 και είναι ένα υπέροχα ρευστό δράμα μυστηρίου.

Η whodunnit πλοκή κρατά κάτι από τον θεατρικό της πυρήνα και, με τις απαραίτητες δόσεις περιέργειας και προβληματισμού, διατηρεί το ενδιαφέρον μέχρι το παιγνιώδες τέλος. Tα σκηνικά και η ατμόσφαιρα κάνουν με ευκολία τη δουλειά τους, ο κοινωνικοπολιτικός σχολιασμός δεν καπελώνει την διαλεύκανση του «μυστηρίου» ενώ το σύνολο των ερμηνειών αποδίδει τα μέγιστα. Ιδιαίτερα ο David Thewlis στον ρόλο του επιθεωρητή Goole, η αμφισημία του οποίου σαγηνεύει κοινό και πρωταγωνιστές άμα τη εμφανίσει.

Τα μηνύματα τα οποία θέλησε να περάσει ο Priestley για την κοινωνική υπευθυνότητα και αδιαφορία, τον ατομικισμό και την διαβρωτική του επίδραση, τις ελιτίστικες διαθέσεις που αγαπά το κεφάλαιο, την ανθρωπιά και τους κινδύνους που ελλοχεύει η απουσία της, μπορεί να ακούγονται βασικά και τετριμμένα για κάποιους, μόνο που η θλιβερή πραγματικότητα του σήμερα έρχεται να τους διαψεύσει.

Και η ταινία της Walsh αποτελεί μια προσεγμένη, απλή και στακάτη μεταφορά που βρίσκει τον χώρο μέσα στην δραματουργία για να πει κάτι ουσιώδες.

Προβάλλεται Vodafone TV