Αφιέρωμα: Γαλλικές ταινίες αλά αγγλικά

Δημοσίευση: 27 Φεβ. 2022, 13:42
Συντάκτης:

Αν μια ξενόγλωσση ταινία πετύχει, γιατί να μην γίνει και αγγλόφωνη. Αυτή είναι η σκέψη πολλών παραγωγών που εκμεταλλεύονται την επιτυχία μιας μη αγγλόφωνης ταινίας και την μεταφέρουν στην γλώσσα τους, δεδομένου της αντιπάθειας των αγγλόφωνων, και ιδίως των Αμερικανών, να διαβάζουν υπότιτλους, προτιμώντας να είναι στην γλώσσα τους. Οι γαλλικές ταινίες έχουν μακρά παράδοση στο είδος, αν και έχουμε δει να γίνονται αγγλόφωνες, κορεάτικες, ιαπωνικές, ιταλικές, σουηδικές, ισπανόφωνες και άλλες παραγωγές. Με αφορμή όμως την έξοδο στα σινεμά της νέας ταινίας του Guy Ritchie με τον Jason Statham που βασίστηκε σε μια γαλλική παραγωγή, θα θυμίζουμε τα αγγλόφωνα remake γαλλόφωνων ταινιών.

<a href="/afieromata/afieroma-skinothetes-poy-ekanan-remake-ston-eayto-toys/69666">Αφιέρωμα: Σκηνοθέτες που έκαναν remake στον εαυτό τους</a>ΣΧΕΤΙΚΑΑφιέρωμα: Σκηνοθέτες που έκαναν remake στον εαυτό τους

Wrath of Man vs. Le Convoyeur

Ο Guy Ritchie επιστρέφει μετά τον ντισνεϊκό και καλοφροντισμένο Aladdin αλλά και το The Gentlenen που ήταν πιο κοντά στο στιλ του, στο παλιό γνώριμο και πιο κάφρικα σκληρό σινεμά του, με το Wrath of Man και τον παλιό γνώριμο, τον Jason Statham. Μετά το Revolver, εδώ πάλι μαζί, όπως και στο επερχόμενο Operation Fortune που θα πρωταγωνιστεί. Ο Πάτρικ προσλαμβάνεται ως φύλακας σε μια εταιρεία μεταφοράς μετρητών, η οποία λίγους μήνες πριν είχε πέσει θύμα ληστείας. Εκείνος βρίσκεται εκεί λόγω σχεδίου. Όλο αυτό βασίστηκε στην γαλλική ταινία Le Convoyer (Cash Truck) του 2004 του Nicolas Boukhrief με πρωταγωνιστές τους Albert Dupontel και Jean Dujardin. Το remake του Ritchie δεν έψησε πολλούς και δέχτηκε μέτριες έως αρνητικές κριτικές.

CODA vs. La Famille Belier

Φέτος έχουμε άλλο ένα remake γαλλικής ταινίας, το οσκαρικών υποψηφιοτήτων CODA του Sian Heder που βασίστηκε στο δημοφιλές και στο ελληνικό κοινό Η οικογένεια Μπελιέ (2014) του Eric Lartigau που προτάθηκε για έξι Σεζάρ κερδίζοντας ένα για την Louane Emera. Η ταινία προβλήθηκε στο Sundance και αγοράστηκε από την Apple για το ποσό-ρεκόρ 25 εκ. δολαρίων. Προτάθηκε για τρία Όσκαρ και ανάμεσα στους ηθοποιούς συναντάμε τον εξαιρετικό Troy Kotsur που προτάθηκε για Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου και η Marlee Matlin που είναι η μοναδική κωφή που έχει κερδίσει Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου το 1986 για το Chldren of a Lesser God. Μια κοπέλα είναι η μόνη που έχει ακοή σε μια οικογένεια κωφών. Ίσως πιο τρυφερό και ανάλαφρο το γαλλικό, ενώ το αμερικάνικο με μια ροπή προς τον δραματισμό.

12 Monkeys vs. La Jetee

Το La Jetee είναι μια από τις πιο θρυλικές ταινίες στην ιστορία του σινεμά, μια μικρού μήκους του γάλλου σκηνοθέτη Chris Marker, εκπροσώπου της αριστερής πτέρυγας της Nouvelle Vague. Ένα πρωτότυπο δυστοπικό δημιούργημα φτιαγμένο από φωτογραφίες που η μία διαδέχεται την άλλη για να μας αποκαλύψει έναν κόσμο έπειτα από πυρηνική καταστροφή. Σε αυτό βασίστηκε η δημοφιλής ταινία του Terry Gilliam, εκπροσώπου μιας άλλης κινηματογραφικής ομάδας, των Monty Python, με πρωταγωνιστές τους Bruce Willis και Brad Pitt (σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του). Το 2038 γίνονται προσπάθειες να βρεθεί το αντίδοτο για έναν ιό που διεσπάρη επίτηδες το 1996 και ο οποίος μεταλλάχτηκε και αφάνισε την ανθρωπότητα.


The Big Wedding vs. Mon Frere se Marie

Robert de Niro, Diane Keaton, Susan Sarandon, Katherine Heigl, Topher Grace, Amanda Seyfried, Robin Williams όλοι αυτοί σε μια ταινία. Ο ορισμός του enseble cast. Η ταινία του Justin Zackham μπορεί να μην έχει τίποτα το ιδιαίτερο πέρα από ένα εντυπωσιακό, πολυπληθές καστ σε μια συμβατική rom com που όμως βασίστηκε στην γαλλική ταινία Mon Frere se Marie, δηλαδή ο αδερφός μου παντρεύεται, των Jean-Stephane Bron και Karine Sudan του 2006.

And God Created Woman vs. Et Dieu...crea la femme

Και ο θεός έπλασε την γυναίκα μας είπε ο Roger Vadim και τι να πει κανείς όταν η γυναίκα αυτή είναι η Brigitte Bardot, έχοντας δίπλα της τον Jean Louis Trintignant. Η γαλλική αυτή ταινία συνάντησε την αντίσταση στις ΗΠΑ λόγω των σκηνών και της διάχυτης σεξουαλικότητας. Το 1988 ο ίδιος ο γάλλος σκηνοθέτης ανέλαβε το αγγλόφωνο remake της ταινίας του με  πρωταγωνίστρια την Rebecca De Mornay και πλάι της τον Frank Langella. Η ιστορία βέβαια διαφοροποιείται πολύ και αν ρωτάτε σαφώς προτιμάμε την πρωτότυπη. Στην γαλλική έχουμε μια υιοθετημένη μικρή κοπέλα που περνά ανέμελα τον καιρό της και ερωτεύεται έναν άνδρα που την βλέπει ως μια περιπετειούλα και έτσι εκείνη παντρεύεται τον αδερφό του ενώ στην αμερικάνικη εκδοχή έχουμε μια δραματική ιστορία σε μια φυλακή στο Νέο Μεξικό.

The Birdcage vs. La Cage aux Folles

Και μιας και είδαμε τον Robin Williams, ο ηθοποιός πρωταγωνίστησε το 1996 στην ταινία του σκηνοθέτη Mike Nichols και της σεναριογράφου Elaine May, όπου πρωταγωνιστεί μαζί με τον Gene Hackman, την Dianne Wiest και την Christine Baranski μεταξύ άλλων. Πρόκειται για remake της γαλλόφωνης γαλλο-ιταλικής παραγωγής La Cage aux Folles του Edouard Molinaro βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο του 1973 του Jean Poiret. Το έργο ελληνιστί είναι το Κλουβί με τις Τρελές. Το 1980 και το 1985 ακολούθησαν δύο σίκουελ της γαλλικής ταινίας. Το αγγλόφωνο remake βασίστηκε στην πρώτη ταινία.

Breathless vs. A Bout de Souffle

Πίσω στην Nouvelle Vague των 60s και συγκεκριμένα το 1960 όταν προβλήθηκε η ταινία του Jean Luc Godard, A Bout de Souffle, Με κομμένη την ανάσα δηλαδή, με πρωταγωνιστές τους Jean Seberg, Jean Paul Belmondo, βασισμένος σε μια ιδέα που είχε μαζί με τον Francois Truffaut. Θεωρείται μια από τις πρώτες ταινίας του γαλλικού νέου κύματος. Το 1983 κυκλοφόρησε με τον τίτλο Breathless και πρωταγωνιστές τους Richard Gere και Valerie Kaprisky. Οι ρόλοι αντιστρέφονται: στην πρωτότυπη ταινία μια αμερικανίδα και ένας γάλλος εγκληματίας συναντιούνται στο Παρίσι ενώ εδώ το αντίστροφο συμβαίνει στο Λος Άντζελες.

Chloe vs. Nathalie...

Ο Atom Egoyan, ένας άνισος αμερικανοκαναδός σκηνοθέτης, σκηνοθέτησε το 2009 το ερωτικό θρίλερ Chloe, με την Julianne Moore, τον Liam Neeson και την Amanda Seyfried. Παρόλη την εισπρακτική επιτυχία, δέχτηκε μέτριες κριτικές. Η ιστορία βασίστηκε στην γαλλική ταινία του 2003 Nathalie..., της Anne Fontaine (σκηνοθεσία και σενάριο), βασισμένη σε μια ιδέα του Philippe Blasband. Πρωταγωνιστές η Fanny Ardant, η Emmanuelle Beart και ο Gerard Depardieu. Μια σύζυγος που καλεί ένα call girl για τον άντρα της και δημιουργεί μια δαιδαλώδη σχέση μαζί της.

Diabolique vs. Les Diaboliques

Οι διαβολογυναίκες είναι μια από τις πιο γνωστές ιστορίες του γαλλικού σινεμά. Βασισμένος στο μυθιστόρημα She Who Was No More των Pierre Boileau και Thomas Narcejac, ο Henri-Georges Clouzot (που πρόλαβε τον Alfred Hitchcock που ήθελε να πάρει τα δικαιώματα του βιβλίου) δημιουργεί μια από τις πιο ωραίες ταινίες μυστηρίου με τις Simone Signoret και Vera Clouzot. Δυο γυναίκες αποφασίζουν να βγάλουν από την μέση τον άντρα που τους δυσκολεύει την ζωή. Τον ρίχνουν στην πισίνα αλλά όταν εκείνη καθαρίζεται δεν υπάρχει πτώμα. Έχουν γίνει και άλλες ταινίες βασισμένες σε αυτήν την ιστορία, όπως το Reflections of Murder (1974), μια τηλεταινία για το ABC, το House of Secrets (1993), επίσης για την τηλεόραση, ενώ το 1996 έγινε ένα remake της ταινίας του Clouzot από τον Jeremiah Chechik με σεναριογράφο τον Don Roos και πρωταγωνίστριες τις Sharon Stone και Isabelle Adjani αλλά και την Kathy Bates.

Dinner for Schmucks vs. Le Diner des Cons

Μια από τις πιο διασκεδαστικές κωμωδίες του γαλλικού σινεμά ήταν το Δείπνο Ηλιθίων του 1998 του Francis Veber με τους Jacques Villeret και Thierry Lhermitte να δίνουν ρεσιτάλ. Η ιστορία βασίστηκε στο θεατρικό έργο του ίδιου του σκηνοθέτη. Έκανε τεράστια επιτυχία στα γαλλικά ταμεία (ήταν η δεύτερη πιο μεγάλη επιτυχία της χρονιάς μετά τον Τιτανικό) και έτσι δεν προκαλεί εντύπωση το αμερικάνικο remake που άργησε αρκετά χρόνια για να έρθει το 2010 από τον Jay Roach με ένα πολύ ταλαντούχο δίδυμο, τους Steve Carell και Paul Rudd, και ας μην έχουν τόσο πλάκα όσο οι γάλλοι συνάδελφοί τους, για να είμαστε ειλικρινείς.

The Mirror has two faces vs. Le Miroir a deux faces

Η Barbra Streisand σκηνοθετεί το 1996 τον εαυτό της καθώς και τον Jeff Bridges, τον Pierce Brosnan και την Lauren Bacall στο Mirror has two faces, ένα ρομαντικό δράμα που βασίζεται ελαφρώς στο γαλλικό Le Miroir a deux faces του 1958 του Andre Cayatte. Ένας καθηγητής που βαρέθηκε τις σχέσεις που βασίζονται στο σεξ, προτείνει σε μια καθηγήτρια να τον παντρευτεί αλλά η σχέση τους να βασιστεί στην πνευματική και όχι σαρκική διάσταση.

Mixed Nuts vs. Le Pere Noel est une ordure

Μια χριστουγεννιάτικη μαύρη κωμωδία από την Nora Ephron και τον Steve Martin στον πρωταγωνιστικό ρόλο να υποδύεται έναν ιδιοκτήτη τηλεφωνικής γραμμής με τις δουλειές να μην πάνε και πολύ καλά. Την ημέρα των Χριστουγέννων ένας χαμός ξεσπά στο γραφείο. Η ταινία του 1994 βασίστηκε στην γαλλική του 1982 του Jean-Marie Poire με τον Christian Clavier να βρίσκεται μέσα στο καστ. Η αμερικάνικη ταινία ήταν εισπρακτική επιτυχία και δεν δέχτηκε θετικές κριτικές.

Nine Months vs. Neuf mois

Εννιά μήνες λεγόταν η rom com που σκηνοθέτησε ο Chris Columbus το 1995 μετά την επιτυχία των δύο προηγούμενων ταινιών του, του Home Alone και του σίκουελ. Πρωταγωνιστές ο σταρ τότε των ρομαντικών ταινιών Hugh Grant και η Julianne Moore μαζί με τον Robin Williams και μουσική του Hans Zimmer. Δύο άνθρωποι ερωτεύονται όπου η μία είναι υπέρ του γάμου και των παιδιών και ο άλλος όχι. Βασίστηκε στο Neuf Mois (Εννιά Μήνες) που κυκλοφόρησε την προηγούμενη χρονιά σε σκηνοθεσία Patrick Braoude, ο οποίος πρωταγωνιστούσε κιόλας. Ήταν ένα αρκετά πιστό remake.

Original Sin vs. Mississipi Mermaid

Δύο σουπερ hot stars της εποχής, η Angelina Jolie και ο Antonio Banderas πρωταγωνίστησαν το 2001 σε ένα ερωτικό θρίλερ του Michael Cristofer το οποίο έγινε από την εταιρεία παραγωγής της Michelle Pfeiffer. Η ιστορία τοποθετείται στην Κούβα του τέλους του 19ου αιώνα, όταν ήταν υπό ισπανική κατοχή. Βασίστηκε στο βιβλίο Waltz into Darkness του Cornell Woolrich και αποτελεί remake της προηγούμενης ταινίας που βασίστηκε στο βιβλίο, το La Sirene du Mississipi (1969) του Francois Truffaut, στο οποίο πρωταγωνιστούσαν μάλιστα δύο εξίσου καυτά ονόματα εκείνης της εποχής, η Catherine Deneuve και ο Jean-Paul Belmondo.

The Upside vs. Intouchables

Οι Άθικτοι αφηγούνται την ιστορία της φιλίας μεταξύ δύο ανδρών, ο ένας πλούσιος τετραπληγικός, ο άλλος μαύρος άνεργος, πρόσφατα αποφυλακισμένος που αναλαμβάνει την περίθαλψη του. Μια ταινία των Olivier Nakache και Eric Toledano με τους Francois Cluzet και Omar Sy που εμπνεύστηκε από την πραγματική ζωή του Philippe Pozzo di Borgo και του οδηγού του, Abdel Sellou. Ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες ταινίες της χρονιάς (2011) που αγαπήθηκε ιδιαιτέρως από το κοινό, όπως και στο ελληνικό. Η ταινία κέρδισε Cesar Α΄ Ανδρικού Ρόλου. Ήδη την ίδια χρονιά είχε ανακοινωθεί πως θα γίνει αγγλόφωνο remake με τον Paul Feig και τους Chris Rock, Jamie Foxx και Idris Elba να διεκδικούν τον ένα ρόλο και τον Colin Firth τον άλλο. Το 2013 εγκατέλειψε το σχέδιο ο Feig και ανέλαβε ο Tom Shadyac με τον Chris Tucker να πρωταγωνιστεί, αλλά τελικά έκλεισε ο Kevin Hart και ο Colin Firth. Το 2016 τελικά έκλεισε ο Bryan Cranston και την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Neil Burger με Hart και Cranston στο καστ μαζί με την Nicole Kidman. Το 2016 έγινε και ινδικό remake και αργεντίνικο.

Under Suspicion vs. Garde a vue

Gene Hackman, Morgan Freeman, Monica Bellucci συναντιούνται σε ένα θρίλερ μυστηρίου σε σκηνοθεσία Stephen Hopkins που προβλήθηκε εκτός διαγωνισμού στις Κάννες το 2000. Ένας εκπρόσωπος της πορτορικανικής κοινωνίας στον δρόμο για μια φιλανθρωπική εκδήλωση αναγκάζεται να κάνει μια στάση στο αστυνομικό τμήμα για να δώσει κατάθεση για ένα πτώμα που βρήκε ο ίδιος. Θα βρεθεί όμως ύποπτος για φόνο. Η ιστορία εμπνέεται από την γαλλική ταινία Garde a Vue (1981) του Claude Miller με την Romy Schneider, τον Michel Serrault  και τον Lino Ventura, ένα από τα καλύτερα film policier που έχουμε δει και το είχαμε αναφέρει στο αφιέρωμα που είχαμε κάνει στο συγκεκριμένο είδος ταινιών. Είχε κερδίσει τρία βραβεία Cesar, καλύτερου σεναρίου, Α' και Β' Ανδρικού Ρόλου.

The Tourist vs. Anthony Zimmer

Η ταινία που το 2010 περίμεναν πολλοί, ήταν το The Tourist το οποίο σηματοδοτούσε την πρώτη κινηματογραφική συνάντηση δύο mega stars, της Angelina Jolie και του Johnny Depp, με πολλά κουτσομπολιά για την σχέση τους. Η ταινία απογοήτευσε ακόμα περισσότερους. Σκηνοθεσία του Γερμανού Florian Henckel von Donnesmarck (Η Ζωή των Άλλων), ένα ρομαντικό θρίλερ μυστηρίου, που προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης κωμωδίας μόνο και μόνο για να έρθουν οι σταρ ηθοποιοί στην τελετή. Remake του γαλλικού Anthony Zimmer (2005) του Jerome Salle με την Sophie Marceau και τον Yvan Attal. Η ταινία ήταν μεγάλη εισπρακτική επιτυχία και προτάθηκε για ένα Cesar καλύτερης πρώτης ταινίας για τον πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη. 

Some Like it Hot vs. Fanfare d' amour

Ίσως πολλοί δεν ξέρουν ότι μια από τις θρυλικότερες αμερικάνικες κωμωδίες του 20ού αιώνα, το Μερικοί το Προτιμούν Καυτό του Billy Wilder με τους Jack Lemmon, Tony Curtis και Marilyn Monroe βασίστηκε σε μια γαλλική ταινία του 1935 με τον τίτλο Fanfare d' amour του Richard Pottier με τους Fernand Gravey, Betty Stockfeld και Julien Carette. Τόση μεγάλη αίσθηση έκανε που το 1951 έγινε το πρώτο remake στην δυτική Γερμανία από τον Kurt Hoffmann με τον τίτλο Fanfares of Love, το 1953 κυκλοφόρησε το σίκουελ με τίτλο Fanfare of Marriage και το 1959 το Some Like It Hot. Προτάθηκε για έξι Όσκαρ, κέρδισε ένα και μέχρι σήμερα θεωρείται  μια από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών, μπροστά από την εποχή της σε πολλά θέματα. Η τελευταία ατάκα της ταινίας έχει μείνει κλασική. "Είμαι άντρας" -"Κανείς δεν είναι τέλειος".

Περισσότερα σινεφιλικά αφιερώματα μπορείτε να αναζητήσετε σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον blog.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos