Berlinale 2022: "A little love package" - Κριτική

Είμαστε στη Βιέννη του 2019. Είναι η χρονιά που απαγορεύεται και επίσημα το κάπνισμα σε όλους τους δημοσίους χώρους της Αυστρίας. Μια στιγμή  στην πολιτιστική ιστορία της χώρας που για κάποιο λόγο κάνει εντύπωση  στον Gastón Solnicki, σκηνοθέτη του A Little Love Package, σε βαθμό που το χρησιμοποιεί σαν το κύριο σημείο αναφοράς της ταινίας του.

ΣΧΕΤΙΚΑΒerlinale 2024: Στα σκοτάδια του Arcadia, τα φαντάσματα είναι μέσα σου

Μέσα σε αυτή τη μεταβατική περίοδο όπου μια κοινωνία αναγκάζεται να αφήσει μια συνήθεια συνδεδεμένη όχι μόνο με την ατομική διασκέδαση των πολιτών, άλλα και με συλλογικά κομμάτια της μοντέρνας Αυστριακής πολιτιστικής ιστορίας όπως τα ιστορικά βιενέζικα καφέ, βλέπουμε στιγμές από τις ζωές των δυο πρωταγωνιστριών.

Η Αγγελική με τη βοήθεια της διακοσμήτριας φίλης της Carmen ψάχνει για σπίτι. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της τελευταίας, πάντα βρίσκει κάποια προφανή δικαιολογία για να απορρίψει τα υποψήφια σπίτια που επισκέπτονται. Στο τι σχέση έχουν η αναζήτηση σπιτιού της Αγγελικής με την δημόσια απαγόρευση καπνίσματος στην Αυστρία, αλλά και με τις οικογενειακές στιγμές της  Carmen στη Μάλαγα, η απάντηση είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν έχουν καμία.

Όπως αναφέρει και ο ίδιος ο σκηνοθέτης δεν υπήρξε ποτέ κάποιο σενάριο για την συγκεκριμένη ταινία. Πέρα από κάποιες ιδέες και σκέψεις που ανακάλυπτε και ο ίδιος κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της, μεγάλο κομμάτι είναι βασισμένο στον αυτοσχεδιασμό, κάτι που απαιτεί πολύ δυνατές υποκριτικές ικανότητες. Το οποίο κάνει την Αγγελική Παπούλια την καταλληλότερη επιλογή για τον συγκεκριμένο ρόλο, μιας και ανταπεξέρχεται άψογα. Είναι στο στοιχείο που την έχουμε συνηθίσει και που της ταιριάζει καλύτερα από όλα. Σίγουρα μας δίνει ένα κίνητρο να παρακολουθήσουμε την ταινία, όπως κάνει άλλωστε και σε κάθε έργο που έχει συμμετάσχει.

 Δεν έχει νόημα για τον θεατή να προσπαθήσει να βρει κάποια πλοκή στο A Little Love  Package, γιατί δεν υπάρχει. Υπάρχει η Αγγελική που κάποιοι εσωτερικοί παράγοντες την εμποδίζουν στο να προβεί στην αγορά ενός σπιτιού, παρ όλο που υπάρχει το κεφάλαιο, και η Carmen που γυρνάει στις ρίζες της για μικρές οικογενειακές στιγμές, και καθημερινές αντιπαραθέσεις . Δυο γυναίκες που η μια προσπαθεί να εγκατασταθεί σε μια πόλη στην οποία δεν έχει ρίζες, και μια άλλη που επιστρέφει στον τόπο καταγωγής της για να βιώσει τις πρακτικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η οικογένεια που άφησε πίσω της.

Επειδή δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ροη στην ταινία, η μερίδα του κοινού που θα επιλέξει να την δει περιμένοντας να οδηγήσει κάπου η να έχει την οποιαδήποτε κατάληξη είναι πιθανό να απογοητευτεί.

Είναι μια fragmented συλλογή από ιδέες, σκέψεις, στιγμές, και εικόνες. Ίσως το κομμάτι που κάνει αναφορά στο τι αντιπροσωπεύει πολιτιστικά και ιστορικά ο θεσμός των βιενέζικων καφέ, και πως η απαγόρευση του καπνίσματος φθείρει την αισθητική και την εμπειρία που κάποτε προσέφεραν, να έλεγε κάτι σε όσους έχουν ζήσει και μεγαλώσει σε αυτή την κουλτούρα. Η αναφορά αυτή γίνεται όμως με αρκετά ασαφή τρόπο, και το υπόλοιπο κοινό που του είναι άγνωστη πληροφορία, δεν θα μπορέσει να εστιάσει σε αυτό.

Ο Gastón Solnicki είναι ένας σκηνοθέτης που λειτουργεί με όχι τόσο παραδοσιακό τρόπο, όπως φαίνεται για παράδειγμα από την επιλογή να μην υπάρχει προδιαγεγραμμένο σενάριο στην ταινία του. Είναι συνειδητή επιλογή, μιας και αυτό που τον ενδιαφέρει καλλιτεχνικά δεν είναι να δημιουργεί πλαίσια εξ΄άρχης και να κινείται μέσα σε αυτά, αλλά να δημιουργεί τέχνη βιωματικά, όπως την εμπνέεται από τις συνθήκες και τα ερεθίσματα που εισπράττει. Όσοι καταφέρουν να ενστερνιστούν κάτι από τον τρόπο σκέψης του  Solnicki, και δεν περιμένουν να δουν μια παραδοσιακά δομημένη ταινία, μπορεί να αφήσουν το A Little Love Package να τους μιλήσει.

Kλεοπάτρα Λιωνή

To 72ο Φεστιβάλ Βερολίνου διεξάγεται 10-20 Φεβρουαρίου 2022. Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε στο εδικό section του ΜΟVE ΙΤ που ανανεώνεται συνεχώς