Berlinale 2022: "Εκεί που το mainstream συναντά το arthouse"

Δημοσίευση: 12 Φεβ. 2022, 17:53
Συντάκτης:

Σε μια χρονιά που μια φεστιβαλική ταινία όπως το “Drive My Car” του Ριοσούκε Χαμαγκούτσι κατάφερε να αποσπάσει τέσσερις υποψηφιότητας στα βραβεία Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένου κι αυτό της καλύτερης ταινίας, ένα από τα θέματα συζήτησης στη φετινή Μπερλινάλε είναι ο ρόλος των κινηματογραφικών φεστιβάλ ως σημείο ένωσης του arthouse και του mainstream κοινού.

<a href="/tainies/o-diavolos-den-yparhei/69422">Ο διάβολος δεν υπάρχει</a>ΣΧΕΤΙΚΑΟ διάβολος δεν υπάρχει

Στη συνέντευξη τύπου της κριτικής επιτροπής της φετινής διοργάνωσης, ο πρόεδρός της, Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, εμφανίστηκε χαμογελαστός δίπλα στον Χαμαγκούτσι και δήλωσε ότι «νιώθει σαν παιδί» στην Μπερλινάλε. Τα άλλα μέλη της επιτροπής που ήταν στη συνέντευξη ήταν ο σκηνοθέτης Καρίμ Ενούζ, ο παραγωγός Σαΐντ Μπεν Σαΐντ, η ηθοποιός και σεναριογράφος Άννα Ζόρα Μπερασέντ, η συγγραφέας και σκηνοθέτης Τσίτσι Ντανγκαρέμπγκα και η ηθοποιός Κόνι Νίλσεν.

«Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ», δήλωσε ο Χαμαγκούτσι, φρέσκος από τις οσκαρικές του υποψηφιότητες. «Είναι τιμή μου που είμαι μέλος της ομάδας του Σιάμαλαν γιατί είναι δημιουργός ανεξάρτητων μπλοκμπάστερ – ή κάτι στο ενδιάμεσο. Η τέλεια μίξη μεταξύ ανεξάρτητου και συμβατικού: αυτό ήταν το μήνυμα πίσω από την επιλογή του Σιάμαλαν ως πρόεδρο της κριτικής επιτροπής».

Ο Ιάπωνας σκηνοθέτης πρόσθεσε ότι, κατά τη γνώμη του, δεν υπάρχει κάποιο χάσμα ανάμεσα στις mainstream και τις καλλιτεχνικές ταινίες. Συγκεκριμένα, δήλωσε ότι «ο ρόλος της Μπερλινάλε είναι να διακηρύξει ότι δεν υπάρχει κανένα χάσμα. Ακόμα κι αν μια ταινία φαίνεται arthouse, μπορεί να έχει μια πιο εμπορική χροιά. Εμείς θα βρεθούμε σε μια κατάσταση που θα μας κάνει να αναγγέλουμε ότι αυτές οι δύο κατηγορίες δεν απέχουν η μία από την άλλη».

Πάνω στο ίδια θέμα ο Σιάμαλαν παραδέχτηκε ότι έχει στοχαστεί πολύ σχετικά με το χάσμα αυτό, γιατί ζει ακριβώς στο κέντρο του. Ο δημιουργός της «Έκτης Αίσθησης» περιέγραψε τις δύο ειδών εμπειρίες που βιώνει το κινηματογραφικό κοινό: η μια είναι αυτή στην οποία το κοινό νιώθει ότι βλέπει τον εαυτό του και η άλλη εμπειρία είναι αυτή στην οποία αποκαλύπτεται ο δημιουργός.

«Όταν φτιάχνεις μια εμπορική ταινία, τότε οι αφηγητές της ιστορίας αναγνωρίζουν την ύπαρξη του κοινού. Η ταινία φτιάχνεται αποκλειστικά για το κοινό, για τον ταξιτζή ή τον πορτιέρη. Και οι ταινίες αυτές λένε ότι “σε σκεφτόμαστε απόλυτα και θα σε κάνουμε να γελάσεις και να μείνεις με το στόμα ανοιχτό”. Οι θεατές δεν βγαίνουν απαραίτητα αλλαγμένοι από την αίθουσα. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που μπήκαν στην αίθουσα», ήταν τα λόγια του σχετικά με τις mainstream ταινίες.

«Στον αντίποδα, το ανεξάρτητο σινεμά είναι η κοσμοθεωρία ενός συγκεκριμένου ατόμου. Είναι τόσο συγκεκριμένη η οπτική του που δεν περιλαμβάνει στο πεδίο της το κοινό. Ο δημιουργός θέλει να μοιραστεί τη δική του οπτική μιας ιστορίας και το όμορφο σε αυτό είναι ότι βλέπεις μια νέα αντίληψη του κόσμου. Οπότε μερικές φορές χρειάζεται να καταβάλεις μεγαλύτερη προσπάθεια, η θέαση είναι δυσκολότερη. Όμως, αυτή η εμπειρία σε αλλάζει… Η ελπίδα μου είναι το κοινό να μπορεί να δει λίγο από εμένα και εγώ να μπορώ να δω το κοινό», πρόσθεσε.

Η Τσίτσι Ντανγκαρέμπγκα, συγγραφέας και δημιουργός ταινιών από τη Ζιμπάμπουε, δήλωσε ότι την αφορά ιδιαίτερα η συζήτηση γύρω από τις διαφορές ανάμεσα στο arthouse και το mainstream κοινό, καθώς περικλείει και το ζήτημα της συμπερίληψης στο σινεμά και είναι αφορμή για να αντιμετωπιστούν σημαντικά ζητήματα: «Πότε έγινε αυτός ο διαχωρισμός; Πότε αποφασίστηκε ότι το εμπορικό σινεμά δεν πρέπει να ασχολείται με κοινωνικά ζητήματα; Αν κανείς ερευνήσει την πολιτική ιστορία των χωρών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της κινηματογραφικής παραγωγής, μπορεί να εντοπίσει τις αιτίες. Νομίζω ότι το γεγονός ότι βλέπουμε τώρα τις εμπορικές ταινίες να συγκλίνουν με ταινίες που ασχολούνται με συγκεκριμένα ζητήματα είναι αποτέλεσμα της άκρως αφοσιωμένης και στοχευμένης δουλειάς φεστιβάλ όπως η Μπερλινάλε, το Σάντανς και το φεστιβάλ του Τορόντο, κι αυτό γιατί οι διευθυντές τους έχουν αντιληφθεί την ανάγκη της αξιοποίησης της ανανεωτικής φύσης του σινεμά».

To 72ο Φεστιβάλ Βερολίνου διεξάγεται 10-20 Φεβρουαρίου 2022. Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε στο εδικό section του ΜΟVE ΙΤ που ανανεώνεται συνεχώς

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos