The tender bar

Ο Τζορτζ Κλούνεϊ σκηνοθετεί για την Amazon την μεταφορά του αυτοβιογραφικού βιβλίου του βραβευμένου με Πούλιτζερ συγγραφέα και δημοσιογράφου, Τζ. Ρ. Μέριντζερ.

Γραμμένο το 2005 εξιστορεί την ενηλικίωσή του, την απουσία του πατέρα αλλά της έντονης πατρικής φιγούρας του θείου του.

Ο μικρός Τζ. Ρ., μετακομίζει με την μητέρα του στο πατρικό της (πατέρας ο Κρίστοφερ Λόιντ, μόνιμα απόλαυση), ένα σπίτι χάους και αγάπης. Ο πατέρας -dj στο ραδιόφωνο- τον βλέπει σπάνια.

Ο Τάι Σέρινταν (του "Ready player one") είναι ο πρωταγωνιστής και ο Μπελ Αφλεκ ο θείος του και ιδιοκτήτης μπαρ στο οποίο -υποτίθεται- μεγαλώνει ο μικρός πριν πάει στο πανεπιστήμιο. Λέμε υποτίθεται γιατί... υποθέσαμε πως ζούσε εκεί, ως ένας μικρός barfly.

Ο Κλούνεϊ δείχνει χαριτωμένα στιγμιότυπα με τους γραφικούς πελάτες, τόσο κλισέ που ξέρεις κάθε ατάκα πριν καν ξεστομιστεί. Η αλήθεια βέβαια είναι πως το μπαρ υπήρξε, ο θείος διάβαζε τα πάντα και αυτός έμπασε τον μικρό στον κόσμο της λογοτεχνίας, ενώ του μαθαίνει τους κανόνες ενός αληθινού άνδρα.

Το σενάριο του Γουίλιαμ Μόναχαν (Οσκαρ για το "The Departed") όπως και η σκηνοθεσία, δείχνουν αναποφάσιστες. Τα όσα συμβαίνουν είναι σε στιγμές δυσάρεστα αλλά η ταινία τα περνά γρήγορα και επιστρέφει στο feel good κλίμα, που και αυτό δεν είναι ιδανικό, καθώς το καλό χιούμορ απουσιάζει όπως βέβαια η παραμικρή έκπληξη σε μια κλισέ ταινία. Πλεονέκτημα η εξαιρετική επιλογή των τραγουδιών.

Είναι στα συν πως δεν δραματοποιεί καταστάσεις για να κερδίσει συναίσθημα, αλλά αστοχεί στην επιλογή του πρωταγωνιστή.

Ο Σέρινταν είναι ουσιαστικά η ταινία. Συμπαθής, δεν βρίσκεις κάτι να του προσάψεις, αλλά εν τέλει δεν σε νοιάζει στιγμή τι θα απογίνει. Ίσως φταίει και το γεγονός ότι ήδη ξέρεις πως εξελίχθηκε σε έναν πετυχημένο συγγραφέα. Και μπράβο του!

Το καλύτερο στην ταινία είναι ο Μπεν Άφλεκ. Πάντα άνετος όταν υποδύεται έναν απλό καθημερινό τύπο, δείχνει ικανός να φτάσει ακόμα και στην πεντάδα των Όσκαρ. Χωρίς την παραμικρή υπερβολή στο παίξιμο, είναι σίγουρα ο θείος που όλοι θέλουμε. Έχει και μπαρ...

Μια παραδοσιακή ταινία με βάση το αμερικανικό όνειρο μέσα από τα μάτια απλών ανθρώπων. Οι σκέψεις και τα διλήμματα του νεαρού, αφορούν μεν πολλούς από εμάς (η μάνα να σου λέει "δικηγόρος να γίνεις") αλλά σε καμία στιγμή δεν εξυψώνονται στα μάτια μας, όπως οφείλει να κάνει μια σπουδαία ταινία.