Που κρύβεται η Άννα Φρανκ

Σύνοψη: Πού είναι η Άννα Φρανκ; Το ημερολόγιο της έχει μείνει στην ιστορία. Ένα ημερολόγιο που το απηύθυνε στην φανταστική της φίλη Κίττυ. Μια μέρα η Κίττυ θα βγει από το ημερολόγιο και θα αποκτήσει σώμα και ψυχή στο σημερινό Άμστερνταμ ψάχνοντας να βρει την φίλη της.

Άποψη: Ο καταξιωμένος ισραηλινός σκηνοθέτης του Waltz With Bashir (2008), Ari Folman, επιστρέφει στον κόσμο του ενήλικου animation με ένα από τα καλύτερα που έχουμε δει ποτέ, χωρίς καμία δόση υπερβολής.

Το Πού είναι η Άννα Φρανκ είναι μάθημα για το πώς μπορείς να εμπνευστείς από ένα κείμενο κάνοντάς το στην συνέχεια αφενός δικό σου, αφετέρου σύγχρονο, σημερινό. Όλοι ξέρουμε το Ημερολόγιο της νεαρής Εβραίας Άννας Φρανκ, που ζούσε υπό διωγμό από τους Ναζί στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι που την σκότωσαν, αλλά λίγοι ξέρουν την φίλη που είχε πλάσει η παιδική της φαντασία προκειμένου να έχει μια συμπαραστάτρια στις δύσκολες συνθήκες. Η Κίττυ ξυπνά και έχει ζωή όσο έχει κοντά της το ημερολόγιο, γι΄αυτό και το κλέβει. Ξεκινά λοιπόν μια περιπέτεια αναζήτησής της από τις ολλανδικές Αρχές και της δικής της αναζήτησης της φίλης της που την βλέπει παντού: Θέατρο Άννα Φρανκ, Σχολείο Άννα Φρανκ, Γέφυρα Άννα Φρανκ. Παρόλα αυτά πόσοι την ξέρουν ουσιαστικά;

Ο Folman μέσα από την παιδικότητα και την ανεμελιά -το Πού είναι η Άννα Φρανκ είναι πιο παιδικό στην προσέγγισή του από ό,τι ήταν το Βαλς- παράλληλα στήνει ένα ολόκληρο σκηνικό κριτικής προσέγγισης της σημερινής εποχής και  κυρίως ζητημάτων όπως το προσφυγικό. Πόσο ευπρόσδεκτοι είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στην σημερινή Ολλανδία αλλά και γενικότερα στον σύγχρονο δυτικό κόσμο; Που είναι άραγε η Άννα Φρανκ και πόσο ευχαριστημένη θα ήταν με όσα θα έβλεπε από εκείνους που δήθεν την ξέρουν, την διαβάζουν, την εκτιμούν. Μέσα από flashbacks επιστρέφουμε πίσω στα δύσκολα χρόνια του Πολέμου, με έναν τρόπο όμως που είναι προσιτός και σε παιδιά μικρής ηλικίας.

Ίσως για αυτό να μην γλιτώνει σε ορισμένα σημεία, ιδίως στην αρχή, τον διδακτισμό, σε μια προσπάθειά του να προσεγγίσει ένα ευρείας ηλικιακής και μορφωτικής γκάμας κοινό, όμως και έτσι δεν χάνει ποτέ την ευαισθησία του.

Πάνω από όλα είναι ένας χείμαρρος συναισθημάτων, κάτι απολύτως λογικό καθώς οι γονείς του μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης με το ίδιο τρένο που μετέφερε και την οικογένεια Φρανκ. Η σύνδεσή του με το θέμα είναι φανερή, είναι συγκινησιακή και γι’αυτό φορτίζει το σενάριό του με συναισθήματα -αναπόλησης, χαράς, θυμού, πικρίας, στενοχώριας.

Όλα χωρούν στο Πού είναι η Άννα Φρανκ, μια κοπέλα που μπορεί κανείς να την αναζητήσει όχι στα μουσεία και στα βιβλία αλλά στα μάτια ενός διωκόμενου πρόσφυγα.