Νύχτες Πρεμιέρας 2021: "A night of knowing nothing" - Κριτική

Σύνοψη: Γράμματα αγάπης, αποξηραμένα λουλούδια, αποκόμματα εφημερίδων και πλάνα που κατέγραψε μια κάμερα ανακαλύπτονται ξεχασμένα σε κάποιο ντουλάπι της εθνικής σχολής κινηματογράφου της Ινδίας.

ΣΧΕΤΙΚΑΟι Νύχτες Πρεμιέρας προβάλουν τον Νονό ΙΙ ψηφιακά αποκατεστημένο

Και αφηγούνται την ιστορία ενός ατελούς έρωτα, μιας φοιτητικής εξέγερσης και μιας βαθιάς ριζωμένης κοινωνικής αδικίας.

Άποψη: Η Payal Kapadia αξιοποιώντας τα γράμματα μίας φοιτήτριας που βρέθηκαν στο Ινστιτούτο Κινηματογράφου και Τηλεόρασης της Ινδίας, από το οποίο αποφοίτησε και η ίδια, και τα οποία  πυροδότησαν τη δημιουργική της σπίθα, καταφέρνει να μεταβεί με άνεση από την αποτύπωση της ατομικής σε εκείνη της κοινωνικής εμπειρίας.

Ενώ λοιπόν η ταινία ξεκινά με την αναφορά στη σχέση της νεαρής φοιτήτριας με τον αγαπημένο της στη συνέχεια η αφήγησή της επικεντρώνεται στις κοινωνικές αναταραχές και στο τι σημαίνει να είσαι νέος στη σημερινή Ινδία.

Στην πραγματικότητα λοιπόν η προσωπική ιστορία της L., όπως αποκαλείται στο ντοκιμαντέρ, δεν αποτελεί το επίκεντρο αλλά την αφορμή για να ξεδιπλωθούν προβληματισμοί για την κοινωνική αδικία, την πείνα, τη φτώχια, τη σεξουαλική κακοποίηση, τις ταξικές διακρίσεις, την επανάσταση και τον πόλεμο για την κατάργηση των καστών αλλά και την ίδια τη δημοκρατία.

Μέσα από τη ζωή της «ηρωίδας» εκφράζονται οι εμπειρίες, οι ανησυχίες και οι προσδοκίες μίας ολόκληρης γενιάς. Η Kapadia ντύνει τα γράμματα της νεαρής φοιτήτριας με ένα πλούσιο κολλάζ ασπρόμαυρων κυρίως πλάνων ξέφρενης διασκέδασης, αστυνομικής βίας, συγκρούσεων εντός και εκτός του πανεπιστημίου και φοιτητικών διαδηλώσεων.

Η Ινδή δημιουργός αρνείται να ακολουθήσει το δρόμο της κλασικής αφήγησης αλλά επιλέγει να συνθέσει τις εικόνες αυτές με ένα σχεδόν ποιητικό και ονειρικό τρόπο προσφέροντας μας εν τέλει ένα λυρικό μανιφέστο για την ελευθερία και την προσωπική και κοινωνική επανάσταση. Και είναι αυτή η ιδιαίτερη προσέγγιση που υιοθετεί η Kapadia που απαιτεί την προσοχή μας και ίσως κουράσει και αποσυντονίσει τους μη υπομονετικούς θεατές.

Επίσης, θα ήταν αρκετά βοηθητικό αν δινόντουσαν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κοινωνική και πολιτική κατάσταση στην Ινδία, όπως για παράδειγμα για τα καταπατημένα δικαιώματα των Νταλίτ γιατί έτσι θα είχαμε μία πιο σαφή και καθαρή εικόνα.

Με το ντεμπούτο της αυτό στο ντοκιμαντέρ που παρουσιάστηκε στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών η Ινδή Payal Kapadia απέσπασε το βραβείο L’ Oeil d’ Or στο Φεστιβάλ των Καννών.             

Περισσότερες κριτικές από τις Νύχτες Πρεμιέρας εδώ.     

Aναστασία Σταθά