"Dr. Death": Ο όλεθρος και τα πολλαπλά σοκ

Σύνοψη: Ο Christopher Duntsch είναι ένας Αμερικανός νευροχειρουργός που καταδικάστηκε το 2017 σε ισόβια κάθειρξη για ένα σύνολο τρομακτικών ιατρικών λαθών, που οδήγησαν στον ακρωτηριασμό και την παράλυση πάνω από τριάντα ανθρώπων και στον θάνατο δύο εξ’ αυτών, στην ευρύτερη περιοχή του Dallas-Fort Worth Metroplex. Μέσα στην διετή ιατρική του θητεία, ο «Δόκτωρ Θάνατος», όπως είναι το παρατσούκλι του, πετσόκοψε κυριολεκτικά τους ασθενείς του,  βεβαιώνοντάς τους παράλληλα ότι οι ικανότητές του ήταν το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να τους συμβεί.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Am I Being Unreasonable?": Το οδυνηρό και το γελοίο της ανθρώπινης ύπαρξης

Η νέα σειρά του Peacock, “Dr. Death”, βασισμένη στο ομώνυμο podcast, ξετυλίγει σταδιακά το χρονικό της δράσης του και τολμά να ρίξει μια πιο ενδελεχή ματιά στο ποιος ήταν και πώς στην ευχή κατάφερε τελικά να κάνει ό, τι έκανε.

'Αποψη: Η εξιστόρηση ξεκινά από την στιγμή που ο συνάδελφός του Robert Henderson (Alec Baldwin) κλήθηκε να διορθώσει μια επέμβαση την οποία είχε αναλάβει ο Duntsch. Συνειδητοποιώντας το μέγεθος του παραλόγου με το οποίο είχε εκτελεστεί, ο Henderson  ξεκίνησε μαζί με τον επίσης νευροχειρουργό John Kirby (Christian Slater) την διαδικασία αφαίρεσης της άδειας του Duntsch, η οποία εξελίχθηκε, μέσα από σοκαριστικές αποκαλύψεις και σημαντικά εμπόδια, στην νομική υπόθεση που οδήγησε τελικά στην φυλάκισή του.

Το “Dr. Death”, με δημιουργό τον Patrick Macmanus (“Homecoming”), κινείται μπρός και πίσω χρονικά, εναλλάσσοντας την προσπάθεια διερεύνησης των δύο γιατρών  αλλά και της κατηγόρου Michelle Shugart (Anna Sophia Robb) που ανέλαβε στην συνέχεια την νομική οδό με αναδρομές από την προσωπική ζωή  και την επαγγελματική πορεία του Duntsch. Και οικοδομεί σταδιακά στα οχτώ επεισόδια το πορτρέτο ενός άντρα τρομερά εγωπαθή, οριακά απαθή, βαθιά παράλογου και αναιδώς σίγουρου για τον εαυτό και τις ικανότητές του, που αρνείται ουσιαστικά να αποδεχθεί την πραγματικότητα που δεν τον βολεύει. Ενός ανερχόμενου αστεριού στην ιατρική έρευνα, με πολλά υποσχόμενα ευρήματα στον τομέα των βλαστοκυττάρων, που πίστεψε για λίγο ότι θα μπορούσε να γίνει θεός και βέβαια γκρεμίστηκε τελικά υπό τον όλεθρο που προκάλεσε η ανικανότητά του.

Που επιτυγχάνει η σειρά; Στο ότι αποφεύγει τις εύκολες λύσεις, την πόλωση ή την δικαιολόγηση οποιουδήποτε τύπου σχετικά με την δράση του Duntsch. . Ήξερε έστω και ελάχιστα τι έκανε; Καταλάβαινε τα λάθη του και συνέχιζε;  Δεν μπορούμε να ξέρουμε με σιγουριά. Η σειρά παρατηρεί απλώς την πορεία του, την στάση και τις αντιδράσεις  των διαφόρων πλευρών και ανακρίνει, μαζί με αυτόν, ένα ολόκληρο σύστημα που του επέτρεψε να την πραγματοποιήσει.  Γιατί ο Duntsch δεν ήταν απλά ένας κοινωνιοπαθής εγκληματίας που βγήκε μια μέρα έξω και δολοφόνησε μερικούς ανθρώπους, αλλά ένας υψηλά ιστάμενος επιστήμονας με περγαμηνές, προνόμια, στάτους και υψηλές αμοιβές, που κατέσφαξε κόσμο με το νυστέρι του και την ευλογία των μεγάλων κλινικών στις οποίες εργάστηκε. Κι αυτό, αν λάβουμε υπόψη και τα στοιχεία τα οποία παρακολουθούμε στο τέλος της σειράς, έχει την σημασία του.

Κατά τ’ άλλα, ο Joshua Jackson κάνει εξαιρετική δουλειά με το διαταραγμένο εγώ του Christopher Duntsch, μπλέκοντας την πιθανότητα της συνειδητοποίησης με το χάος της άρνησης και του παραλόγου, ενώ οι τρεις γυναίκες σκηνοθέτριες (So Yong Kim, Maggie Kiley, Jennifer Morrison) έχουν δημιουργήσει την σωστή ατμόσφαιρα για ένα αληθινό crime story αφήγημα, χωρίς να μένει μόνο στα πολλαπλά σοκ και τον συναισθηματικό χείμαρρο που γεννά. Ένα βασικό μείον της σειράς παραμένει το μεγάλο μπλέξιμο των χρονολογιών, με τις συνεχείς αναδρομές να καθιστούν μεν πιο ενδιαφέρουσα την αφήγηση, να δυσκολεύουν δε αρκετά και χωρίς λόγο τον θεατή.

Ακούμε πολλές φορές ότι η πραγματικότητα ξεπερνά την φαντασία και η περίπτωση του “Dr. Death” αποτελεί ένα τρανταχτό παράδειγμα. Η σειρά ξεδιπλώνει μια συγκλονιστική ιστορία που παρακολουθείται απνευστί, ενώ προτιμά τις ερωτήσεις από τις απαντήσεις και καυτηριάζει ένα σύστημα που αγαπά το κέρδος και αποφεύγει την ευθύνη. Σε τέτοιο βαθμό, που πάνω από 8.220 άνθρωποι πεθαίνουν παγκοσμίως κάθε μέρα από λάθη που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Δηλαδή 6 άνθρωποι το λεπτό. Ο όλεθρος του Duntsch δεν ήταν ο μόνος.