The Suicide Squad

Καλώς ήρθατε στην κόλαση ή αλλιώς την Μπελ Ρεβ, τη φυλακή με το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων στις ΗΠΑ. Εκεί όπου βρίσκονται έγκλειστοι οι χείριστοι εγκληματίες και θα κάνουν τα πάντα για να ξεφύγουν – ακόμα και αν χρειαστεί να συμμετάσχουν στην άκρως απόρρητη και σκοτεινή Task Force X. Ποια είναι η σημερινή αποστολή ζωής και θανάτου; Να συγκεντρωθεί μία εγκληματική ομάδα. Έπειτα, να εξοπλιστούν ανάλογα της περίστασης και να πέσουν (κυριολεκτικά) στο απομακρυσμένο και γεμάτο εχθρούς, νησί του Κόρτο Μαλτέζε.

Μέσα σε μία ζούγκλα γεμάτη εχθρούς και αντάρτικες δυνάμεις σε κάθε στροφή, η φονική ομάδα βρίσκεται σε αποστολή αναζήτησης και καταστροφής, με τον Συνταγματάρχη Ρικ Φλαγκ από εδάφους να προσπαθεί να τους κρατήσει φρόνιμους και τους κυβερνητικούς τεχνικούς της Αμάντα Γουόλερ στα αυτιά τους, να παρακολουθούν κάθε τους κίνηση. Και όπως πάντα, μία λάθος κίνηση και είναι όλοι νεκροί (είτε βρεθούν στα χέρια των αντιπάλων τους, ή ενός μέλους της ομάδας ή της ίδιας της Γουόλερ). Αν κάποιος ήθελε να βάλει ένα στοίχημα, η έξυπνη κίνηση θα ήταν να ποντάρει εναντίον όλων.

O Tζέιμς Γκαν αποδεικνύεται μια πολύ καλή μεταγραφή για την DC, έστω και αν δεν χρειάστηκε να αποζημειώσει (για να μιλήσουμε και με ποδοσφαιρικούς όρους) την Marvel για να τον αποκτήσει, μιας και η δεύτερη τον άφησε... ελεύθερο για κάποια παλιά tweets του σκηνοθέτη με προβοκατόρικα και πολιτικώς μή ορθά αστεία  <σχετικά με διάφορα ευαίσθητα θέματα. 

Ο δημιουργός των "Guardians of the galaxy" λοιπόν, διαβάζει ξανά το (έτσι κι αλλιώς αρκετά ζουμερό σαν υλικό) το μάλλον κακό "Suicide Squad" του Ντέιβιντ Άγερ (αν και όχι τόσο αποτυχημένο εισπρακτικά) και φέρνει έναν ευπρόσδεκτο "μαρβελικό" αέρα στο μουντό και σοβαροφανές σύμπαν της DC. 

Ένα αποενοχοποιημένο μπιμουβάδικο υπερηρωικό φιλμ, με άφθονο σαρκασμό, αμέτρητα ξεκοιλιάσματα και τόνους αίμα, άναρχο στην σύλληψη, όχι και τόσο στην εκτέλεση, όχι και τόσο επιτυχημένες απόπειρες χιούμορ, αλλά σίγουρα μια ευπρόσδεκτη εξαίρεση στον "κανόνα της DC" που θα ενθουσιάσει τους φανς και θα ψυχαγωγήσει τους υπόλοιπους. 

Αρκετά κλικ κάτω από την καφρίλα του "Deadpool” και εμφανείς οι αδυναμίες του όταν προσπαθεί να μιλήσει για αντισυμβατικότητα στο είδος και την βιομηχανία, όπως έκανε εξαιρετικά το τηλεοπτικό «The boys».

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι αρετές αυτού του «Suicide Squad» είναι αμελητέες, κάθε άλλο.

Oρισμένοι χαρακτήρες σκίζουν, όπως ο φλεγματικός Bloodsport του Ίντρις Έλμπα, ο «ναμ ναμ» King Shark του Σιλβέστερ Σταλόνε και η σαρδόνια αναρχία και τρέλα της Harley Quinn με την Μαργκό Ρόμπι να μας χαρίζει και την κορυφαία σκηνή του φιλμ, αυτή την «Just a gigolo (του «Σινάτρα πριν τον Σινάτρα» Λουί Πρίμα)» παραλλαγή της σκηνής του μονοκάμερου στο Oldboy που εξολοθρεύει καμιά 20αριά εχθρούς με χάρη και αμέτρητα ροδοπέταλα λουλουδιών να σκορπίζουν δεξιά και αριστερά τους.

Κάποιοι άλλοι δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από την γραφικούρα (οι επιεικώς ατάλαντοι Τζον Τσένα και Τζόελ Κίναμαν, ας πούμε), αλλά όλες αυτές οι αδυναμίες που προανέφερα δεν ενοχλούν και τόσο, τελικά.

Ένα fun και αιματοβαμμένο υπερηρωικό φιλμ που τιμά τον «r-rated» τίτλο του, με αγνή και αχόρταγη διάθεση για σαματά και χαβαλέ, που καλό θα είναι να αποτελέσει έναν καλό παράδειγμα για τις μετέπειτα ταινίες της DC.