Τα 400 χτυπήματα

Το "faire les 400 coups" είναι μια γαλλική έκφραση που σημαίνει "κάνω κάθε είδους αταξία χωρίς να τηρώ τους νόμους και τους κανόνες". Όταν ο δεκατριάχρονος Αντουάν τιμωρείται άδικα στο σχολείο από τον καθηγητή του, αποφασίζει να ακολουθήσει τον φίλο του Ρενέ και να κάνουν κοπάνα, αλλά στο τέλος της διασκεδαστικής του μέρας αναγκάζεται να επιστρέψει στους κυκλοθυμικούς και μη-διαθέσιμους γονείς του. Τα πράγματα χειροτερεύουν τόσο στο σχολείο όσο και στο σπίτι, κι ο Αντουάν για να χρηματοδοτήσει την απόπειρά του να το σκάσει κλέβει μια γραφομηχανή από το γραφείο του πατριού του, καταλήγοντας σε ένα αναμορφωτήριο απ' όπου το σκάει τρέχοντας, μέχρι να δει για πρώτη φορά τον ωκεανό...

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Φρανσουά Τριφό, Τα 400 χτυπήματα του 1959, η ταινία-ορόσημο του Γαλλικού Νέου Κύματος, έρχεται τον Αύγουστο στα Θερινά Σινεμά με ψηφιακά αποκατεστημένες κόπιες από την Summer Classics! Ρεαλιστική και ποιητική ταυτόχρονα, με καινοτόμες τεχνικές στη λήψη και στο μοντάζ, η ταινία αποτέλεσε μια εξέγερση ενάντια στις καθιερωμένες αρχές του γαλλικού κινηματογράφου. Ο Τριφό αφηγείται γεγονότα της πρώιμης εφηβείας του από την οπτική γωνία του δεκατριάχρονου Αντουάν, που πέφτει θύμα της ανεπάρκειας των γονέων του στην εκπλήρωση του ρόλου τους αλλά και του άδικου συστήματος αντιμετώπισης των ανήλικων παραβατών.

Με μια εξαιρετική μελέτη χαρακτήρων, απεικονίζονται χωρίς συναισθηματισμούς οι απόμακροι γονείς, οι καταπιεστικοί δάσκαλοι και η μικρο-παραβατικότητα των θυματοποιημένων -αλλά όχι εξιδανικευμένων- παιδιών. Βασικά ζητήματα που αναδεικνύονται είναι η μοναξιά και η αίσθηση του να είσαι παγιδευμένος σε μια ζωή που δεν επέλεξες, και τα ερωτήματα που προκύπτουν δεν απαντώνται απαραίτητα στο τέλος. Η ερμηνεία του Ζαν-Πιερ Λεό επαινέθηκε ευρέως και η ταινία είναι η πρώτη από μια σειρά πέντε ταινιών, στις οποίες ο Λεό υποδύεται τον ίδιο χαρακτήρα σε μεταγενέστερα στάδια της ζωής του.