Η αναζήτηση της Λώρα Ντουράντ

Σύνοψη: Ο Αντώνης Τιτσάνης (Μάκης Παπαδημητρίου) και ο Χρήστος Φερτάκης (Μιχάλης Σαράντης) είναι δύο φίλοι που συγκατοικούν σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Αθήνα. Άνεργοι και πλήρως αποκομμένοι από τον κοινωνικό τους περίγυρο, ζουν όπως μπορούν, είτε με τα ελάχιστα έσοδα από τις μικροδουλειές που κάνουν, είτε με τα χρήματα από το ταμείο ανεργίας του Χρήστου.

Τους δυο φίλους ενώνει ο κοινός, πλατωνικός έρωτας για τη Λώρα Ντουράντ (Άννα Καλαϊτζίδου), μια μυθική πορνοστάρ της δεκαετίας του ’90, τα ίχνη της οποίας έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Όταν τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, οι φίλοι αποφασίζουν κι αυτοί να πάνε κόντρα στην τύχη τους ξεκινώντας την αναζήτηση της Λώρα.

Γνώμη: Μετά την επέλαση του weird wave, με τα πάνω του και τα κάτω του, το ελληνικό σινεμά μπορεί πλέον καυχιέται για μια απολαυστική rock & roll οδύσσεια, μια πραγματικά διασκεδαστική εμπειρία που με τα χρόνια δικαιούται να αποκτήσει το δικό της cult following, όπως η Λώρα Ντουράντ, η αινιγματική πορνοστάρ που αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο των δύο πρωταγωνιστών της.

Στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, ο Δημήτρης Μπαβέλλας (“Runaway Day”) φτιάχνει ένα κωμικό road movie για τη γενιά που πρόλαβε τις βιντεοκασέτες και την αθωότητα μια εποχής που έχει χαθεί αντεπιστρεπτί.

Ο Αντώνης και ο Χρήστος είναι δύο υποδειγματικοί και αξιολάτρευτοι losers, αθεράπευτα κολλημένοι με τη μουσική και με τη Λώρα Ντουράντ, τη γυναίκα που ερωτεύτηκαν για πρώτη -και μοιραία- φορά.

Είναι δύο late-30s Αθηναίοι που είναι αυτομάτως οικείοι γιατί πολλοί από εμάς είτε ξέρουμε έναν Αντώνη ή έναν Χρήστο είτε τους κουβαλάμε μέσα μας, καθώς συμβολίζουν αυτό το κομμάτι που αρνείται να ενηλικιωθεί και ζει ακόμα με κινητήρια δύναμη τις εφηβικές εμμονές και τα πάθη μας.

Το bromance Σαράντη και Παπαδημητρίου είναι εξαιρετικά πετυχημένο και οι δυο τους περνάνε φανταστικά κατά τη διάρκεια της ταινίας κι αυτό βγαίνει στον κόσμο, όπως λέει και η λαϊκή ρήση.

Ακολουθώντας ένα σενάριο (γραμμένο από τον Μπαβέλα σε συνεργασία με την Κατερίνα Κλειτσιώτη) που μοιάζει σαν να ξεπήδησε από τις σελίδες ενός βιβλίου του Λένου Χρηστίδη, οι δυο ήρωες περνάνε από μια σειρά καταστάσεων που γίνονται σταδιακά όλο και πιο εξωφρενικές (η σεκάνς όπου εμφανίζεται η Υβόννη Μαλτέζου είναι απλά σπαρταριστή), ενώ ο Μπαβέλλας επιστρατεύει κινηματογραφικά format και κλισέ από διάφορα είδη για να φτιάξει τελικά κάτι 100% δικό του.

Το δε σάουντρακ και τα πρωτότυπα τραγούδια που έγραψε ειδικά για την ταινία ο Γιώργος Μπουσούνης αποτελούν τον παλμό αυτό του ταξιδιού και αξίζουν ένα δικό τους κείμενο.

Αν ανήκετε κι εσείς “στους δραπέτες, τους λιποτάκτες της στεγνής λογικής των τριών διαστάσεων” (φράση από το “Χαμένο Νησί” του Μ. Καραγάτση, απόσπασμα του οποίου αποτελεί και την εισαγωγή της ταινίας), αναζητήστε άφοβα την Λώρα Ντουράντ. Σίγουρα θα βρείτε ένα κομμάτι σας εκεί!