Σύντροφος Δράκουλιτς

Σύνοψη: Ο σύντροφος Brezhnev επιζητά την αιώνια ζωή και οι ουγγρικές Μυστικές Υπηρεσίες υποχρεώνονται να του την δώσουν μέχρι τα Χριστούγεννα, αλλιώς η κάνουλα του φυσικού αερίου θα κλείσει για την Ουγγαρία.  

Στόχος γίνεται ο σύντροφος Fábián, ένας Ούγγρος ήρωας της κουβανικής επανάστασης, που επιστρέφει στην χώρα του μετά από 20 χρόνια και μοιάζει να μην έχει γεράσει ούτε μια μέρα. Ένα νεαρό ζευγάρι πρακτόρων, ο Laci και η  Maria, αναλαμβάνουν την αποστολή να οδηγήσουν τον Fábián σε ένα tour αιμοδοσίας για τον λαό του Βιετνάμ, προκειμένου να μάθουν το μυστικό του για την αιώνια ζωή.

Τα πράγματα όμως, δυσκολεύουν όταν παρατηρούν πως ο σύντροφος Fábián μισεί τα σκόρδα, πίνει συνεχώς ένα κόκκινο αναψυκτικό και δεν βγαίνει ποτέ στο φως της ημέρας, ενώ η αποστολή γίνεται ακόμα πιο δύσκολη, όταν ο γοητευτικός Fábián αρχίζει να γνωρίζει καλύτερα την τρυφερή Maria.

Άποψη:  O «Σύντροφος Δράκουλιτς» του Márk Bodzsár, δένει το στοιχείο του φανταστικού με τον πολιτικό σχολιασμό, υπό τον μανδύα της μαύρης κωμωδίας. Οι κωμικές σκηνές είναι αρκετές και το χιούμορ εκτός από μέσο πολιτικού σχολιασμού, λειτουργεί και σαν αντίβαρο στα κατασκοπευτικά, ρομαντικά και horror στοιχεία, προκειμένου η ταινία να διατηρείσαι ένα ανάλαφρο και χαλαρό ύφος σε όλη την διάρκεια της. Έτσι, δίπλα σε αστεία για τα γκουλάγκ και το κομμουνιστικό καθεστώς της Ουγγαρίας της δεκαετίας του ‘70, έχουμε γκάφες επιπέδου «ξέχασα να τραβήξω χειρόφρενο στο αμάξι μου»,  αλλά και ατάκες που σχολιάζουν  τις σεξουαλικές επιδόσεις των ηρώων μας. Κάθε φορά που τα πράγματα πάνε να σοβαρέψουν, το χιούμορ εμφανίζεται (όχι πάντα το ίδιο πετυχημένα) και υπενθυμίσει στον θεατή τι ακριβώς βλέπει.

Σε επίπεδο πλοκής, η ταινία περιστρέφεται γύρω από το ερωτικό τρίγωνο μεταξύ Laci, Maria και  Fábián. H Maria καλείται να διαλέξει ανάμεσα στον σύντροφο της Laci και τον νεοφερμένο Fábián, η διαφορά των οποίων σε «coolness» και σεξουαλικές επιδόσεις, είναι όση και των αυτοκινήτων που οδηγούν. Ο ένας έχει ένα λαδί σοβιετικό Volga (με 98 ολόκληρους ίππους) και ο άλλος μια κατακκόκινη αμερικάνικη Ford Mustang. Ξεκινάει έτσι ένα παιχνίδι σύγκρισης που ξεφεύγει φυσικά από τα πρόσωπα των ηρώων μας και μοιραία παραπέμπει στις διαφορές μεταξύ των κομμουνιστικών χωρών και αυτών της λεγόμενης Δύσης. Αυτή η σύγκριση προφανώς έχει έναν νικητή, από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον, είναι ότι ο Bodzsár αποφασίζει να ταυτίσει τα βαμπίρ μόνο με την πλευρά των καπιταλιστών, με ότι και αν αυτό συνεπάγεται.

Στον πυρήνα της ταινίας βέβαια, βρίσκεται ένας σχολιασμός για την θέση της γυναίκας. Παρόλο που κανένας από τους χαρακτήρες μας  δεν φαίνεται να ασχολείται ή να αναφέρει κάτι τέτοιο, είναι ξεκάθαρο πως σε ολόκληρο το φιλμ η γυναίκα είναι περισσότερο ένα αντικείμενο, παρά ένα ισάξιο μέλος της κοινωνίας. Η πορνεία μοιάζει μάλλον σαν την βασική ιδιότητα των γυναικών, ενώ στην καλύτερη των περιπτώσεων απλώς είναι υπό τον έλεγχο κάποιου άντρα, είτε ως νοικοκυρά, είτε ως γραμματέας. Το δίλημμα μεταξύ Laci και Fábián δεν είναι και τόσο δύσκολο για την Maria, γιατί στην πραγματικότητα δεν ψάχνει έναν άντρα για να την ορίσει, αλλά την ελευθερία της.

Το εντυπωσιακότερο στοιχείο της ταινίας όμως, παραμένει το πολύ όμορφο και χρωματιστό production design της, ειδικά αν αναλογιστούμε και το μόλις 2 εκατομμυρίων budget της. O «Σύντροφος Δράκουλιτς», παρόλο που έχει χιούμορ, δράση και φαντασία, τα διατηρεί σε ένα μάλλον μέτριο επίπεδο, φανερώνοντας έτσι και το αδύναμο σενάριο του.  Αν και είναι αρκετά διασκεδαστικό, δυστυχώς σου δίνει την αίσθηση μιας «χαμένης ευκαιρίας», ειδικά αν συγκριθεί και με το αντίστοιχο σε είδος  «What we do in the shadows».

Γιώργος Τόγιας