Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Γοητευμένες από έναν όμορφο άνδρα, δύο ανθρωποφάγες αδελφές γοργόνες αρχίζουν να δίνουν σόου σε ένα κλαμπ και ενδίδουν στους πειρασμούς του έρωτα, του σεξ και της σάρκας.

Άποψη: Ένα coming-of-age μιούζικαλ για δύο αιμοβόρες γοργόνες που αναζητούν τον έρωτα στην στεριά. Και όμως υπάρχει και είναι μια πολωνική ταινία του 2015 σε σκηνοθεσία της Agnieszka Smoczynska, ταινία που αποτελεί και το σκηνοθετικό της ντεμπούτο σε ταινίες μεγάλου μήκους.

Η ιστορία σαφώς προέρχεται και εμπνέεται από την Μικρή Γοργόνα, όχι φυσικά της Disney, αλλά την αυθεντική και πιο σκληρή εκδοχή του 1837 του παραμυθά Hans Christian Andersen, την οποία μεταφέρει στην Πολωνία, μέσα από την φόρμα ενός μιούζικαλ τρόμου, που η ίδια η σκηνοθέτρια αποκαλεί ταινία ενηλικίωσης, καθώς σαν να μην έφταναν όλα αυτά, βασίζεται σε αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία (φυσικά όχι αυτά με τις γοργόνες).

Η μητέρα της σκηνοθέτριας είχε νυχτερινό μαγαζί, ένα παρόμοιο με αυτό στο οποίο δουλεύουν οι δύο γοργόνες, στο οποίο εκείνη ανακάλυψε για πρώτη φορά το αλκοόλ, το τσιγάρο, τον έρωτα και το σεξ, όπως και τα δύο θαλάσσια πλάσματα που αποκτούν ανθρώπινη όψη και με λίγο νερό αν τους ρίξεις, αποκτούν ξανά την γοργονίσια ουρά τους. Έτσι λοιπόν χρησιμοποιεί τις δύο ηρωίδες ως μάσκα για να κρύψει πίσω από αυτές τις δικές της εμπειρίες, σαφώς με μια δόση παραμυθιού.

Εξ ου και πολλά δεν βγάζουν απολύτως νόημα, ούτε οι ήρωες αναλύονται εις βάθος, παρά μένουν στην επιφάνεια και στα ρηχά νερά, όπως συμβαίνει στα παραμύθια, στα οποία ενδιαφέρει το επιμύθιο και η ιστορία ως σύνολο και όχι η ψυχογράφηση του χαρακτήρα.

Το The Lure μέσα στην αφέλεια του, στην παραμυθένια αντίληψή του και στην απλότητα της πλοκής του, προσπαθεί να κρατήσει πολλά καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη, χωρίς να βγαίνει τόσο όσο πιθανόν να ήθελε η σκηνοθέτρια. Οι δύο γοργόνες δεν λειτουργούν μόνο ως μεταφορά της προσωπικής ζωής της σκηνοθέτριας (κάτι που δεν μπορεί να ξέρει ο θεατής), αλλά επιχειρείται ένα κοινωνικό σχόλιο σχετικά με τον ρόλο των γυναικών στην κοινωνία, την χρήση της στα νυχτερινά μαγαζιά και η σεξουαλικοποίησή της.

Μάλιστα, συνδέεται περισσότερο με μετανάστριες γυναίκες που δουλεύοντας σε κλαμπ και άλλα νυχτερινά μαγαζιά θέλουν να βγάλουν λεφτά για να ζήσουν και ίσως να πάνε σε μια άλλη χώρα.

Μέσα σε αυτή την αλληγορία εντάσσεται το ερωτικό στοιχείο, ο νεαρός άντρας που ξελογιάζει τις γυναίκες, με αποτέλεσμα κάπου να χάνεται η μπάλα.

Έχει πολλά ωραία στοιχεία, όπως τα τραγούδια, αν και δεν έχουν τόσο μεγάλη υφολογική συγγένεια μεταξύ τους, παρόλα αυτά δίνουν έναν ωραίο τόνο στην ταινία. Διαθέτει μια πρωτοτυπία που το κάνει να ξεχωρίζει από μιούζικαλ μεγάλου αμερικάνικου στούντιο και περισσότερο με ομοειδείς ταινίες του Trier ή του Bruno Dumont, ενώ δεν φοβάται να χρησιμοποιεί μια 90s ποπ αισθητική, χωρίς να ανησυχεί μήπως βγει πιο αφελές από όσο θα ήθελε.

Παρότι κάποιες φορές δεν αποφεύγει το να φανεί ωραιοπαθές, εντούτοις είναι μια πρωτότυπη ταινία που αξίζει θέασης, ακόμα και από όσους δεν είναι φαν του μιούζικαλ, καθώς είναι το λιγότερο που σε νοιάζει βλέποντας αυτή την ταινία.

Πρώτη δημοσίευση: 13 Μαΐου 2021, 17:06
Ενημέρωση: 13 Μαΐου 2021, 17:06
Τίτλος:
The Lure
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
92
Εταιρία διανομής: 
Πλατφόρμα Streaming: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos