"Losing Alice" season 1: Ηθικό & ανήθικο, αλήθεια & ψέμα

Η Alice είναι μια καταξιωμένη σκηνοθέτρια. Η γέννηση των παιδιών της και οι καθημερινές υποχρεώσεις έβαλαν στην άκρη τη δουλειά της και τη δημιουργικότητά της.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Fallout" season 1: Οι φαν θα το αποθεώσουν

Όταν ο άντρας της, David, δέχεται μια πρόταση να συμμετάσχει στην ταινία μιας νέας και πολλά υποσχόμενης καλλιτέχνιδος, της Sophie, η επιθυμία της Alice να συμμετάσχει είναι πλέον θέμα επιβίωσης.

Το Losing Alice προβλήθηκε στην πλατφόρμα της Apple+ και αποτελείται από οκτώ επεισόδια. Κάθε επεισόδιο ξεκινάει με ένα διάσημο τσιτάτο, το οποίο συνοψίζει το θέμα ή την κατεύθυνση του επεισοδίου.

Κεντρικό θέμα της σειράς είναι η δημιουργικότητα και τα όρια της, μέχρι που είναι ικανοί οι καλλιτέχνες να φτάσουν ή πόσα είναι έτοιμοι να θυσιάσουν για να πετύχουν αυτό που θέλουν και να υλοποιήσουν το όραμά τους. Αυτή η ιδέα μετενσαρκώνεται μέσω της Alice, η οποία καλείται να πάρει σημαντικές αποφάσεις, να θυσιάσει πράγματα και σχέσεις ή ακόμη και την ηθική της. Η σειρά παίζει διαρκώς με τα όρια του τι είναι ή –καλύτερα- τι θεωρείται επιτρεπτό και τι όχι. Οι χαρακτήρες φτάνουν συχνά στα όρια τους, μερικές φορές τα ξεπερνούν, τα αναδιαμορφώνουν και ο θεατής μένει προσηλωμένος για να δει τις συνέπειες.

Το δίπολο «επιτρεπτό – μη επιτρεπτό» γίνεται έντονα αισθητό μέσω των κεντρικών πρωταγωνιστριών. Από τη μία η Alice που έχει καταπνίξει τα θέλω και τα όνειρά της για χάρη της οικογενειακής ζωής και από την άλλη η Sophie που φαίνεται να ζει χωρίς να υπολογίζει ή να γνωρίζει ότι οι πράξεις μας επιφέρουν συνέπειες. Η Sophie λειτουργεί ως καθρέφτης των όσων θα ήθελε να είναι ή να ζήσει η Alice.

Η σειρά δεν αποκαλύπτει αμέσως τα χαρτιά της εξιστορώντας τα γεγονότα και ξετυλίγοντας αργά το κουβάρι της ιστορίας, στοιχείο που πολλές φορές καθιστά τις σειρές βαρετές και έχει ως αποτέλεσμα να χαθεί το ενδιαφέρον. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό δεν συμβαίνει.

Εδώ, πέρα από τις ερμηνείες και τη δομή των χαρακτήρων, συμβάλλει η ατμόσφαιρα της σειράς που δημιουργείται μέσω των χρωμάτων, της φωτογραφίας και της γενικότερης σκηνοθετικής προσέγγισης. Δεν είναι λίγες οι φορές που σε αντίστοιχες σειρές του είδους, παρότι έχουν μια πολύ καλή πρώτη ύλη, υπάρχει πλήρης έλλειψη δημιουργίας μια γενικότερης ατμόσφαιρας που συμβάλει στην εξέλιξη της σεναριακής διαδικασίας.

Ακόμη και τα έντονα συναισθήματα, η ζήλια, ο φόβος, η ανασφάλεια ή ο θυμός των χαρακτήρων δεν δίνονται «στο πιάτο» αμέσως. Ο θεατής νιώθει διαρκώς ότι υπάρχει μια υπόκωφη ένταση, η οποία δεν κλιμακώνεται αμέσως.

Με μια διαρκή εναλλαγή σωστού και λάθους, ηθικού και ανήθικού, αλήθειας και ψέματος, το Losing Alice καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο μέχρι το τέλος.

Η σειρά στριμάρει στο Apple TV με ελληνικούς υπότιτλους

Άννα Μαρία Χατζηστυλιανού