23ο ΦΝΘ: "Of time and the city" - Κριτική

Σύνοψη: O Βρετανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και συγγραφέας Τέρενς Ντέιβις (“A Quiet Passion”, “Deep Blue Sea”) ανατρέχει στις αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας για να φτιάξει ένα βαθιά προσωπικό ντοκιμαντέρ για την πόλη του Λίβερπουλ και τις στιγμές που χάνονται στο πέρασμα του χρόνου.

ΣΧΕΤΙΚΑ26o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Αύξηση-ρεκόρ σε θεατές

Γνώμη: Γνωστός για τη βιωματική σφραγίδα που φέρουν πολλά από τα κινηματογραφικά του πονήματα, ο Ντέιβις επέστρεψε το 2008 στο σινεμά, μετά από 8 χρόνια απουσίας λόγω έλλειψης χρηματοδότησης, για να κάνει ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο και να ζωντανέψει το Λίβερπουλ των δεκαετιών του ‘50 και του ΄60, όπως το βίωσε ο ίδιος.

Μεγαλωμένος σε μια αυστηρή καθολική οικογένεια της εργατικής τάξης, ο Ντέιβις ξέρει τι σημαίνει φτώχεια, γι’ αυτό οι πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ αυτού δεν είναι άλλοι από τους ανώνυμους ανθρώπους που έζησαν και πέθαναν στην πόλη του Ηνωμένου Βασιλείου που θα είναι πάντα συνδεδεμένη στο μυαλό του ευρύ κοινού ως γενέτειρα των Beatles. Ο συνδυασμός του αρχειακού υλικού με τις εξαιρετικές μουσικές επιλογές και την σχεδόν υπνωτιστική αφήγηση του ίδιου του Ντέιβις δημιουργεί ένα ελεγειακό αποτέλεσμα, ένα φιλμ το οποίο αποκαλύπτει πολλά για τον ίδιο του τον δημιουργό και παράλληλα σκιαγραφεί το περιβάλλον το οποίο τον καθόρισε.

Η έμφασή του στην παιδική ηλικία του, πανομοιότυπη με τόσων άλλων συνομηλίκων του από τις εργατικές συνοικίες, δημιουργεί την αίσθηση ότι δεν βλέπεις απλά ένα ντοκιμαντέρ για το Λίβερπουλ, αλλά ένα οικογενειακό άλμπουμ, όπου οι φωτογραφίες έχουν δώσει τη θέση τους σε πλάνα από τα κτίρια, τις καμινάδες, τους δρόμους και τη ζωή μιας πόλης, η ποιότητα ζωής της οποίας αλλάζει κάθε δευτερόλεπτο που περνάει, όπως συμβαίνει σε όλες τις μητροπόλεις αυτού του πλανήτη.

Η ισορροπία που κρατάει ο Ντέιβις μεταξύ του προσωπικού και του συλλογικού είναι τουλάχιστον αξιοθαύμαστη και είναι και ο λόγος που η ταινία του είναι μια γνήσια χρονοκάψουλα ενός τόπου και μιας εποχής, η οποία έχει χαθεί δια παντός.

Ο Κ.Π. Καβάφης είχε γράψει τους παρακάτω στίχους στο ποίημά του με τίτλο “Η Πόλις”:

“Η πόλις θα σε ακολουθεί.

Στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους.

Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς· και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.”

To “Of Time and the City” μοιράζεται το συναίσθημα και τον φιλοσοφικό στοχασμό του παραπάνω αποσπάσματος, γεγονός που το καθιστά κάτι πολύ παραπάνω από ένα απλό ντοκιμαντέρ: είναι αγνή ποίηση με ήχο και εικόνα.

To ΜΟVE IT παρακολουθεί το φετινό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Όλες οι κριτικές και ανταποκρίσεις μας βρίσκονται στο ειδικό section που έχουμε στήσει.