Boys state

Σύνοψη: Τον Ιούνιο του 2018 χίλιοι μαθητές γυμνασίου συγκεντρώνονται στο Τέξας για το πρόγραμμα “Boys State”, μία εικονική εκλογική περίοδο για εφήβους, μέσα από το οποίο θέτουν υποψηφιότητα για όλες τις βαθμίδες του πολιτικού συστήματος μέχρι και αυτόν του Κυβερνήτη.

Άποψη: Ένα προεκλογικό ράλι μίας εβδομάδας σε διάρκεια με έφηβους συμμετέχοντες θα ήταν ικανό να δώσει μία σαφή εικόνα και αποδώσει τον μικρόκοσμο της πολιτικής σκηνής όχι μόνο σε Αμερική αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο ίσως; Οι Αμάντα ΜακΜπέιν και Τζέσι Μος όχι μόνο ακολούθησαν τα φαβορί των Εθνικιστών και Φεντεραλιστών, τα δύο μεγάλα κόμματα στα οποία χωρίζονται οι υποψήφιοι, αλλά μας δείχνουν με έμμεσο τρόπο τον μηχανισμό που προετοιμάζει τους μελλοντικούς πολιτικούς των ΗΠΑ και πώς αργά και μεθοδικά καλλιεργείται το ισχυρό πολιτικό αίσθημα σε μικρές ηλικίες.

Για το κοινό που απευθύνεται, το “Boys State” θα μπορούσε να είναι πολλά πράγματα, από μία αισιόδοξη ματιά στο πολιτικό μέλλον καθώς υπάρχουν και ακούγονται μερικές αξιοπρόσεκτες γνώμες μέχρι μία βαθιά αποθαρρυντική εικόνα του συστήματος. Για εμάς ήταν μια στιγμή συνειδητοποίησης ότι το μέλλον διαγράφεται φιξαρισμένο για συγκεκριμένες ομάδες και παρόλη την προθυμία της πολιτικής ως λειτούργημα οι βάσεις της είναι παραπάνω από σαθρές.

Γυρισμένο μέσα στο 2018 και υπό την Προεδρία του Τραμπ, οι υποψήφιοι δεν διστάζουν να μιλήσουν με χαρακτηριστικό ξύλινο λόγο για 2η Τροπολογία του Συντάγματος περί οπλοκατοχής (μην ξεχνάμε ότι είμαστε και το Τέξας), αμβλώσεις, ρατσισμό, μεταναστευτικό και άλλα επίκαιρα θέματα με την ελαφρότητα που συνοδεύει αυτήν την ηλικία και συνεπώς με κατά κύριο λόγο αδύναμα επιχειρήματα με μόνο στόχο τον ενθουσιασμό του πλήθους. Οι ΜακΜπέιν και Μος έχοντας μία εμπειρία από άλλα συναφή project (“Dirty Money”, “The Overnighters”, “The Investigators”) διαλέγουν τα βασικά σημεία από μία μεγάλη αφήγηση μέσα στα οποία κρύβεται η ουσία όλης της πολιτικής στάσης και φέρνουν τους πρωταγωνιστές της μπροστά στην κάμερα ως αντιπροσωπευτικά δείγματα των πολλών προσώπων που μπορεί να έχει αυτή.

Από όποια κοινωνική τάξη και αν προέρχονται, τα γυμνασιόπαιδα σε ρόλο πολιτικού αρχηγού είναι αναμφίβολα μία ενοχλητική εικόνα, ειδικά όταν άλλοι ισάξια παθιασμένοι έφηβοι τους επικροτούν αλλά οι δημιουργοί δεν θα μπορούσαν να βρουν πιο κατάλληλη περίοδο να ασχοληθούν με κάτι που ενδεχομένως να προσθέτει στο πρόβλημα αντί να προάγει μία υγιή δημοκρατία. Δυστυχώς, όπως φαίνεται από το ντοκιμαντέρ, το “Boys Estate” είναι μία ακριβή οργάνωση (τα χρήματα που δαπανούνται για την υλοποίησή της δεν αναφέρονται όμως δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τις κοστοβόρες υποδομές της) όπου το να ανήκεις στην νικητήρια ομάδα είναι περισσότερο σημαντικό από την κάθε ιδεολογία.

Το αισιόδοξο της υπόθεσης είναι ότι δεν αγνοήθηκε από το κοινό και μάλιστα έλαβε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στην κατηγορία του Ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ του Sundance για το 2020 ενώ θα προβαλλόταν και στο SXSW το οποίο τελικά ακυρώθηκε λόγω πανδημίας. Πλέον η A24 και η Apple TV+ έχουν τα δικαιώματα του.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε απερίφραστα ότι το “Boys State” είναι σημαντικό όχι μόνο για το τώρα αλλά και για το μέλλον. Το θέμα του είναι μία αποκάλυψη και μία γροθιά στο στομάχι του κάθε θεατή που μπορεί να το βρει αποκρουστικό, τρομακτικό, επικίνδυνο ακόμα και προφητικό.

Στριμάρει στο Apple TV με ελληνικούς υπότιτλους.