Τζάιρο Μπουσταμάντε: "Μικρός έτρεμα το κλάμα της La Llorona"

Δημοσίευση: 27 Φεβ. 2021, 16:04

O βραβευμένος με Αργυρή Άρκτο, Τζάιρο Μπουσταμάντε, επιστρέφει με τη «Γυναίκα των Δακρύων», μια ιστορία τρόμου και φαντασίας, γεμάτη σασπένς. Μια επίκαιρη μεταφορά για την πρόσφατη ιστορία της Γουατεμάλας και τις πληγές της που δεν έχουν επουλωθεί ακόμα, που βρίσκεται στην οσκαρική shortlist για το βραβείο Διεθνούς Ταινίας,

<a href="/nea/arkadiko-film-festival-parelthon-kai-paron-toy-eyropaikoy-sinema/69635">Το Αrkadiko Film Festival, το παρελθόν και το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά</a>ΣΧΕΤΙΚΑΤο Αrkadiko Film Festival, το παρελθόν και το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά

Η Γυναίκα των Δακρύων (la Llorona) είναι ένας από τους πιο γνωστούς θρύλους της Λατινικής Αμερικής. Είναι η ιστορία της θλίψης, της απελπισίας και του θρήνου μιας γυναίκας. Μία ιθαγενής, που την εγκαταλείπει ο άντρας της, αποφασίζει να συνεχίσει τη ζωή της και κάνει δύο παιδιά εκτός γάμου. Όταν ο άντρας της επιστρέφει αναπάντεχα, αναγκάζεται να πάρει μέτρα για να επανακτήσει το στάτους της ως παντρεμένη γυναίκα. Πνίγει τα παιδιά της και, σχεδόν αμέσως μετά, το μετανιώνει και αυτοκτονεί. Ο Θεός την τιμωρεί να περιπλανιέται αιώνια ως πνεύμα, θρηνώντας και αναζητώντας τους χαμένους της γιους. Ο θρήνος της παγώνει το αίμα όποιου τον ακούει. Σε αντίθεση με το θρύλο, στην ταινία η Llorona τοποθετείται στο σήμερα. Θρηνεί για τα παιδιά της που πέθαναν στον εμφύλιο της Γουατεμάλας. Δεν είναι πλέον θύμα της κοινωνικής ηθικής. Είναι μια γυναίκα που αναζητά εκδίκηση.

Εκτιμάται ότι κατά τη διάρκεια του 36-ετούς εμφυλίου πολέμου της Γουατεμάλας, 250.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, πάνω από 40.000 αγνοούνται και περίπου 100.000 εκτοπίστηκαν. Η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων ήταν άμαχοι, ενώ η πιο αιματηρή περίοδος ήταν από το 1981 έως το 1983, υπό την ηγεσία του Efrain Rios Montt. Υπολογίζεται ότι κάθε μήνα από τους 18 συνολικά που κατείχε την εξουσία, δολοφονούνταν ή ‘’εξαφανίζονταν’’ περί τους 3.000 ανθρώπους. Οι μισές από τις συνολικές απώλειες του εμφυλίου σημειώθηκαν κατά τη θητεία του. Στη Γουατεμάλα το ντιμπέιτ για τη γενοκτονία δεν έχει λάβει τέλος. Συνεχίζει να υπάρχει και να προκαλεί πόλωση στην κοινωνία. Πέρα κι απ’ αυτό όμως, συνεχίζουν να υπάρχουν οι ρίζες των προβλημάτων που οδήγησαν σ’ έναν τόσο παρατεταμένο εμφύλιο, κρυμμένες στη σκιά αυτής της διαμάχης.

Ο Χάιρο Μπουσταμάντε είναι Γουατεμαλανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Σκηνοθέτησε την ταινία «Ηφαίστειο» (2015), με την οποία κέρδισε το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Βερολίνο και ήταν η επίσημη συμμετοχή της Γουατεμάλας στην κατηγορία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας των 88ων Βραβείων Όσκαρ. Εκλέχτηκε μέλος της επιτροπής για την Καλύτερη Πρωτοεμφανιζόμενη Ταινία Μεγάλου Μήκους στο 67ο Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου.

Η κριτική του MOVE IT για το "La Llorona"

Σημείωμα του σκηνοθέτη

"Όταν ήμουν μικρός έτρεμα μην τύχει και ακούσω το κλάμα της la Llorona το βράδυ. Τη φανταζόμουν ως ένα δαιμονικό πνεύμα που έχει καταδικαστεί, λόγω των αμαρτιών της, να περιπλανιέται στον κόσμο και να θρηνεί. Μου είχαν πει ότι, αν την άκουγα, θα ήταν σημάδι ότι μου αξίζει και μένα να τιμωρηθώ. Αυτό που με εκπλήσσει είναι η δύναμη που έχει ακόμα στη Γουατεμάλα και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Παρόλο που δεν είναι παρά ένας ηθικολογικός μύθος για να ελέγχει τη συμπεριφορά των γυναικών, πολύς κόσμος πιστεύει ακόμα στην ύπαρξή της. Οι κραυγές της ενοχής, της ηθικολογίας και της σοβινιστικής κοινωνίας ηχούν ακόμα στα αυτιά μας.

Δημιουργώντας μια καινούρια βερσιόν της la Llorona, είχα την ευκαιρία να προσπαθήσω να ανατρέψω το στίγμα που έχει χαραχτεί στην πολιτιστική μας κληρονομιά. Την ίδια στιγμή, το ψυχολογικό σασπένς που συνοδεύει το χαρακτήρα μου επιτρέπει να διηγηθώ την πρόσφατη, σκοτεινή ιστορία της Γουατεμάλας σε ένα διεθνές κοινό που συνήθως ενδιαφέρεται για πιο εμπορικό κινηματογράφο. Όπως γίνεται πάντα στην αρχή, ταινίες που αντικατοπτρίζουν πραγματικά γεγονότα από το μελανό παρελθόν μιας χώρας, θεωρούνται κακό publicity για την ίδια τη χώρα.

Μου φαίνεται παραπάνω από φυσικό να πάρω ένα λαό -σαν αυτόν της Γουατεμάλας- που έχει θρηνήσει τόσο πολύ και να τον συγκρίνω με αυτό το μύθο. Μέσα από το είδος της ταινίας τρόμου μπορώ πιο εύκολα να μιλήσω για τον πιο αιμοσταγή δικτάτορα της Λατινικής Αμερικής. Σ’ αυτήν την ταινία μπλέκονται οι ιστορίες των σκοτωμών κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, η καταδίκη του πρώην προέδρου, Efrain Rios Montt για γενοκτονία και η ακύρωση της καταδίκης αυτής στη συνέχεια, η σεξουαλική και οικιακή δουλεία των ιθαγενών γυναικών, ο μισογυνισμός, η ταξική καταπίεση, η θρησκοληψία, ο μυστικισμός και ο μαγικός ρεαλισμός. Όλα αυτά τα συστατικά δημιουργούν ένα αμάλγαμα σασπένς και τρόμου που ξεπερνά τον ίδιο το θρύλο.

Έπρεπε να αιχμαλωτίσω το ενδιαφέρον διεθνώς, αλλά πάνω απ’ όλα αυτό του λαού μου. Ξεκίνησα αυτό το ταξίδι ανατρέχοντας από τους παιδικούς μου φόβους στους ενήλικους και στο πάθος μου να λέω ιστορίες. Ένας κινηματογραφικός τρόπος να αποκηρύξω, ντυμένος το μανδύα της ψυχαγωγίας, χωρίς ποτέ να ξεφύγω από το ρόλο του auteur..."

tags: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos