"Ratched" season 1: Αχρείαστο και κλισεδιαρισμένο

Σύνοψη: Το 1947, η Mildred Ratched (Σάρα Πόλσον) καταφθάνει στο Lucia State Hospital, ένα ψυχιατρικό ίδρυμα στην Καλιφόρνια, όπου ο Doctor Hanover (Τζον Τζον Μπράιονς) εφαρμόζει μια σειρά επαναστατικών θεραπειών με την υπόσχεση να απαλλάξει οριστικά τους ασθενείς του από τις ασθένειες που τους ταλαιπωρούν. Η Ratched αναλαμβάνει καθήκοντα νοσοκόμας στο ίδρυμα, όμως ο ζήλος που επιδεικνύει στο έργο της κρύβει επικίνδυνα κίνητρα.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Ripley": Ένα κερδισμένο στοίχημα

Γνώμη: Όταν ανακοινώθηκε ότι ο Ράιαν Μέρφι, ένας από τους πιο ισχυρούς και αναγνωρίσιμους παίκτες του χώρου της τηλεοπτικής δραματουργίας (“American Horror Story”, “Pose”, “American Crime Story”, “The Politician”) ετοίμαζε μια σειρά-prequel βασισμένη στον χαρακτήρα της Nurse Ratched, ηρωίδα του βιβλίου του Κεν Κέισι “Στη Φωλιά του Κούκου”, την οποία ερμήνευσε οσκαρικά και αξέχαστα η Λουίζ Φλέτσερ στην ομώνυμη ταινία του Μίλος Φόρμαν, τα συναισθήματα ήταν ανάμικτα.

Χρειαζόμαστε άλλο ένα origin story ενός εμβληματικού “κακού”;

Ειδικά για όσους έχουν δει την κινηματογραφική εκδοχή της σαδιστικής νοσοκόμας, το ενδεχόμενο του να μάθουν τις συνθήκες που διαμόρφωσαν αυτή τη γυναίκα ήταν αδιανόητο, καθώς ένας από τους λόγους που η Ratched έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό των σινεφίλ είναι το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για εκείνη, κάτι που την καθιστά αυτομάτως πιο τρομακτική.

Και το “Ratched”, η νεότερη προσθήκη του εργοστασίου του Μέρφι στη λίστα των Netflix Original σειρών, ήρθε για να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους των θαυμαστών τόσο της ταινίας όσο και του βιβλίου, αλλά και να ικανοποιήσει όσους μνημονεύουν το “American Horror Story”.

Αρχικά, το “Ratched” θα μπορούσε να είναι ένα ακόμα installment της διάσημης σειράς ανθολογίας. Πέρα από τη Σάρα Πόλσον, την ηθοποιό-φετίχ του Μέρφι και τον Φιν Γουίτροκ που γνωρίσαμε στο “American Horror Story: Freak Show”, συναντούμε εδώ και άλλα γνώριμα συστατικά, όπως την προσεγμένη παραγωγή, το σε σημεία οριακά camp ύφος και τα τραβηγμένα από τα μαλλιά storylines.

Το πρόβλημα με το “Ratched” δεν είναι ότι δεν βλέπεται ή ότι δεν είναι απολαυστικό σε ορισμένες στιγμές του. Το πρόβλημα είναι ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του καστ και τα λεφτά που εμφανώς έπεσαν από το Netflix, το “Ratched” δεν ξέρει τι θέλει να πει αναφορικά με την αντι-ηρωίδα του, την οποία από τη μία μας εμφανίζει ως μια διαταραγμένη προσωπικότητα με ελάχιστους ηθικούς φραγμούς και από την άλλη ως μια παρεξηγημένη ύπαρξη με τραγική ανατροφή που έχει μόνο καλοσύνη να επιδείξει, αρκεί φυσικά αυτό να βολεύει το σενάριο, το οποίο μοιάζει με ένα κομμάτι τυρί που συναντήθηκε μοιραία με έναν αρουραίο.

Τα κλισέ διαδέχονται το ένα το άλλο με αστραπιαία ταχύτητα, οποιαδήποτε ευκαιρία για κοινωνικό σχολιασμό γύρω από τις απάνθρωπες μεθόδους “θεραπείας” της εποχής πάει περίπατο, καθώς ο Μέρφι και ο πρωτοεμφανιζόμενος Έβαν Ρομάνσκι που εκτελεί χρέη συν-δημιουργού φαίνεται να εστιάζουν αποκλειστικά στο στυλιζάρισμα και τη δημιουργία εντυπώσεων.

Είναι ξεκάθαρο από τα πρώτα κιόλας επεισόδια ότι η δική τους “Ratched” δεν θα γράψει ιστορία, καθώς πρόκειται για ένα ιλουστρασιόν προϊόν για ευρεία κατανάλωση, το οποίο σώζεται μόνο από την ερμηνευτική δεινότητα της Πόλσον, η οποία σε ένα παράλληλο σύμπαν θα μπορούσε να προσθέσει το δικό της λιθαράκι στο μύθο της πιο διαβόητης νοσοκόμας της ποπ κουλτούρας, αλλά δεν της δίνεται η ευκαιρία στο σύμπαν που κατασκεύασαν οι Μέρφι και Ρομάνσκι.