Vivarium

Σύνοψη: Καθώς ένα ζευγάρι ψάχνει να αγοράσει ένα σπίτι, ακολουθεί έναν μυστηριώδη μεσίτη και παγιδεύεται σε ένα παράξενο προάστιο και ένα σπίτι από το οποίο δεν μπορεί να αποδράσει.

Άποψη: Ένα διεστραμμένο επεισόδιο από το Twilight Zone, δομημένο και ειδωμένο με βάση την αισθητική του Ρόι Άντερσον. 

Μια ενδιαφέρουσα ιδέα που οι σεναριογράφοι δεν διαθέτουν το ταλέντο ενός Τσάρλι Κάουφμαν ώστε να την απογειώσουν και να μετατρέψουν την ταινία από ένα weirdo αφήγημα, σε έναν καφκικό εφιάλτη. 

Μια καλοφτιαγμένη κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που όμως από ένα σημείο και έπειτα την χορταίνεις και δεν έχεις πλέον κάπου να εστιάσεις, καθώς το απλοϊκά ελλειπτικό σενάριο προδίδει κάθε καλή πρόθεση. Ειδικά από τη στιγμή που παραδίδεται και ένα μωρό που μεγαλώνει αφύσικα γρήγορα καθημειρνά, η φάση οδηγείται προς το γκροτέσκο (αν και θα ήθελε να δείχνει ψαγμένο). 

Μια ταινία που σε εισάγει αβίαστα στον μικρόκοσμό της, αλλά που τελικά παγιδεύεται και η ίδια εκεί μαζί σου καταλήγοντας σε ένα απογοητευτικό αδιέξοδο για φινάλε.

Σημείωμα του σκηνοθέτη:

Είναι μια σκοτεινή, παράξενη και σουρεαλιστική ταινία για τον τρόπο που πολλοί ζουν τη ζωή τους και παγιδεύονται μέσα σε αυτήν. Ό τόνος της ταινίας είναι πολύ κοντά στο “Twilight Zone” και τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του 1970. Και η Ίμοτζεν και ο Τζέσε ήταν καταπληκτικοί σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Σίγουρα έχω επηρεαστεί από τις ταινίες του Ρόι Άντερσον.