"Maxxx" season 1: Η ποπ σάτιρα στα καλύτερά της

Σύνοψη: Ο Maxxx (O.T. Fagbenle), ένα πρώην μέλος ενός πολύ πετυχημένου boy-band των 2000’s, προσπαθεί να αναβιώσει την καριέρα του, η οποία πήρε την κάτω βόλτα από όταν άρχισε τις καταχρήσεις: πήρε πόδι από την μπάντα, η οποία ύστερα διαλύθηκε, η super-model κοπέλα του Jourdan Dunn τον παράτησε, και τα χρήματα σταδιακά τελειώνουν.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Am I Being Unreasonable?": Το οδυνηρό και το γελοίο της ανθρώπινης ύπαρξης

Άποψη: Η σειρά “Maxxx” έχει γραφτεί και σκηνοθετηθεί από τον φοβερά ταλαντούχο πρωταγωνιστή της O.T. Fagbenle, τον οποίο οι περισσότεροι θα αναγνωρίσετε ως Luke, τον σύζυγο της Elisabeth Moss, από τη δημοφιλή σειρά “The Handmaid’s Tale”.

Παρ’όλα αυτά, ο Fagbenle έχει βραβευτεί πολλάκις για την σχεδόν εικοσαετή καριέρα του στο θέατρο, ενώ έχει εμφανιστεί και σε άλλους ρόλους στη τηλεόραση και το σινεμά. Το 2020 όμως είναι η χρονιά που έχουμε την τύχη να παρακολουθήσουμε αυτή την καταπληκτική σειρά έξι εικοσάλεπτων επεισοδίων για έναν ξεπεσμένο ποπ τραγουδιστή και το υπερφουσκωμένο ‘εγώ’ του που τον βάζει σε όλο και μεγαλύτερους μπελάδες, είτε αυτοί αφορούν ένα κοστούμι με παγιέτες σε μια κηδεία, είτε σε κάποιες εξευτελιστικές σεξουαλικά σκηνές.

Ο Maxxx αποφασίζει να προσεγγίσει τον πρώην μάνατζέρ του Don Wild, (έναν υπέροχο Christopher Meloni που οπτικά θυμίζει μια υπερσεξουαλική βερσιόν των George Michael, Tom Ford, Clive Davis), ο οποίος όταν αντικρύζει τον Maxxx λέει «Νόμισα ήσουν νεκρός. Είδα να σε ανασύρουν από τον πάτο της πισίνας μου». Ο Don αναθέτει στην νέα υπάλληλό του Tamzin (Pippa Bennet-Warner) να μανατζάρει τον Maxxx, και έτσι μαζί με την βοήθεια του αξιαγάπητου υϊοθετημένου γιού του Amit (Alan Assad) και της παρανοϊκής ξαδέρφης του Rose (Helen Monks), ο Maxxx περιδιαβαίνει το μονοπάτι για την αποκατάσταση της πρώην δόξας του, με την οποία θα μπορέσει να κερδίσει ξανά την καρδιά της Jourdan. Ή μήπως όχι;

Ο Maxxx, τουλάχιστον φαινομενικά, ενσαρκώνει το στερεότυπο ενός υπερφίαλου ποπ-σταρ: δεν το χωρά το μυαλό του πως τα πρώην μέλη της μπάντας του τον μισούν, ή πως οι γυναίκες δεν τον ποθούν. Εσωτερικά όμως ο Maxxx βρίσκεται λίγο πριν το χείλος του γκρεμού, και λόγω καταχρήσεων φέρνει τον εαυτό του όλο και πιο κοντά σε αυτόν.

Το σενάριο όπως και η δομή των χαρακτήρων, είναι εξαιρετικά, για αυτό και επιτρέπουν στον θεατή να συμπαθήσει τον Maxxx ακόμα και όταν κάνει κάτι ηθικά διφορούμενο, ή ξεκάθαρα βλακώδες. Είναι αναγκαίο όμως να δωθούν συγχαρητήρια και στον Christopher Meloni, ο οποίος με τις επιλογές ρόλων του αποδεικνύει πως είναι «μέσα» για όλα (βλέπε “Happy”, “Wet Hot American Summer”) και επιδεικνύει και το εύρος του σαν ηθοποιός.

Παρ’όλα αυτά, μια κωμική σειρά δεν χρειάζεται απλά ένα καλογραμμένο σενάριο, επιδέξιους ηθοποιούς και μια καλή σκηνοθεσία, για να είναι επιτυχημένη αλλά είναι επιτακτικό να ξεσκεπάζει με το καυστικό της χιούμορ καίρια κοινωνικά θέματα. Για αυτό και ο O.T. Fagbenle τοποθετεί με χειρουργική ακρίβεια μέσα στην εξιστόριση στιγμές και διαλόγους που αφορούν θέματα φυλετικού ρατσισμού αλλά και κοινωνικής ανισότητας των γυναικών, με τους χαρακτήρες να συνδιαλέγονται με εξίσου ξεκαρδιστικές ατάκες και άφθονες δόσεις γέλιου και κοινωνικής σάτυρας τις οποίες δεν πρέπει να χασετε!