"Dispatches from elsewhere" season 1: Must watch

Σύνοψη: Ο Peter (Jason Segel), βρίσκει τον εαυτό του προσκεκλημένο στο Jejune Institute, ενός ιδρύματος που ηγείται ο Octavio Coleman (Richard E. Grant) με σκοπό να γεμίσει το κενό της ανθρωπότητας. Ο Peter όμως ειδοποιείται από την μυστική κοινότητα ονόματι Elsewhere Society πως ο Octavio και το ινστιτούτο του έχουν άλλους πιο σατανικούς σκοπούς! Ο Peter ενώνει δυνάμεις με την Simone (Eve Lindley), την Janice (Sally Field) και τον Fredwynn (Andre Benjamin, AKA ο Andre 3000 των Outcast).

ΣΧΕΤΙΚΑ"Am I Being Unreasonable?": Το οδυνηρό και το γελοίο της ανθρώπινης ύπαρξης

Άποψη:  Ο Jason Segel μόλις έκανε το μεγάλο comeback της καριέρας του και ανυπομονούμε για τη συνέχεια. Αν είστε φαν του “How I Met Your Mother”, τότε δεν είναι το comeback που ελπίζατε. Στα 10 επεισόδια της σειράς, την οποία έγραψε, σκηνοθέτησε αλλά και παρήγαγε, παρακολουθούμε τους τέσσερις βασικούς χαρακτήρες να ακολουθούν τα στοιχεία που αφήνει για αυτούς η Elsewhere Society με σκοπό να ανακαλύψουν τους μοχθηρούς σκοπούς του Octavio. Η Simone όμως θεωρεί πως πρόκειται περί παιχνιδιού, η Janice είναι ευχαριστημένη που της δίνεται η ευκαιρία να βγαίνει έξω από το σπίτι, ο Fredwynn θεωρεί πως πρόκειται περί κυβερνητικού πειράματος, ενώ ο Peter θεωρεί πως πρόκειται περί πραγματικότητας και πως έχει χρέος να ξεσκεπάσει την αλήθεια.

Αυτό που τους δένει όμως (και ίσως δένει και τον θεατή μαζί τους) είναι πως όλοι τους ψάχνουν ένα νόημα για τη ζωή τους, ανεξαρτήτως των εμποδίων και των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν στις προσωπικές τους ζωές. Τα τέσσερα πρώτα επεισόδια επικεντρώνονται στον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά, χωρίς όμως να ξεφευγούν από το γενικότερο storyline ή να γίνονται μονότονα. Αντιθέτως, η σειρά ζητά από τον θεατή να συναισθανθεί τον κάθε χαρακτήρα και να έρθει στη θέση του, γιατί κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος θεατής να είναι κάποιος από αυτούς τους χαρακτήρες.

Είναι αυτή η έννοια της κοινότητας και της συντροφικότητας που διέπει το storyline και εν γένει ολόκληρη την σειρά που την καθιστά ξεχωριστή.

Πέραν του ότι σεναριακά το “Dispatches From Elsewhere” είναι πρωτότυπο, έξυπνο και απρόβλεπτο, οι χαρακτήρες που παρουσιάζονται είναι όλοι τους καλογραμμένοι και οι ηθοποιοί που τους υποδύονται παραδίδουν εξαιρετικές ερμηνείες.

Ανεξαρτήτως του μαγικού ρεαλισμού που είναι σήμα κατατεθέν της σειράς, οι ζωές των χαρακτήρων παραείναι γνώριμες για τον θεατή. Ο Peter έχει βάλει τη ζωή του στον αυτόματο και δεν συνειδητοποιεί πλέον το πόσο δυστυχισμένος είναι, η Simone, ως trans γυναίκα, καλείται να αντιμετωπίσει μια κοινωνία που δεν είναι πάντα ανοιχτή και δεκτική και χωρίς αμφιβολία ο χαρακτήρας της είναι ο πιο περίπλοκος και προσγειωμένος (με την Lindley να ξεχωρίζει στο cast), η Janice έρχεται αντιμέτωπη με το ξεκίνημα ενός νέου δύσκολου κεφαλαίου, ενώ ο Fredwynn εμφανώς πάσχει από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή που ενίοτε ξεπερνά τα όρια της ψύχωσης.

Μην παραξενευτείτε με την εμφάνιση του “The Boy” στο προτελευταίο επεισόδιο, θα σας οδηγήσει στο τελευταίο επεισόδιο το οποίο δεν μπορούμε να σας αποκαλύψουμε τί αφηγείται, αλλά σας διαβεβαιώνουμε πως δεν έχετε δεί ξανά τίποτα παρόμοιο.

Το “Dispatches From Elsewhere” είναι μια εκπληκτικά παράξενη σειρά, είναι σαν το «Fight Club να πήρε LSD”, μόνο που έχει όρεξη για ζωή, προσπαθεί να σε γιατρέψει, και να σου δώσει ελπίδα.

Το φινάλε, αν και ενίοτε εγωκεντρικό (κάτι που το αναγνωρίζει από μόνο του) πραγματικά προσφέρει συγκίνηση, χαρά και μια ιδιαίτερη ανακούφιση, καθώς ο στόχος της σειράς επετεύχθη: κανείς δεν είναι μόνος του, «δεν υπάρχει ‘εσύ’, δεν υπάρχει ‘εγώ’, υπάρχει μόνο ‘εμείς’». Must Watch.