Παιχνίδια ζευγαριών

Σύνοψη: Ο Alain Danielson είναι εκδότης λογοτεχνικών βιβλίων και ο Leonard Spiegel συγγραφέας που για πρώτη φορά ο Alain δεν προτίθεται να εκδώσει βιβλίο του. Τα χρόνια πέρασα, η τεχνολογία εισέβαλε και στον χώρο της λογοτεχνίας, οπότε τίποτα δεν είναι ίδιο. Ούτε καν οι σχέσεις με τις γυναίκες τους.

Άποψη: Το Non-Fiction ή Doubles Vies (Διπλές ζωές), όπως είναι ο πρωτότυπος γαλλικός τίτλος είναι η νέα ταινία του Olivier Assayas, ή περίπου η νέα, μιας και μας έρχεται από το 2018 και το Φεστιβάλ Βενετίας και έκτοτε έχει σκηνοθετήσει άλλη μια ταινία, το Wasp Network με την Penelope Cruz, το οποίο θα δούμε και αυτό μέσα στον μήνα στα ελληνικά σινεμά.

Στην συγκεκριμένη ταινία αποτυγχάνει δυστυχώς να συνδυάσει δύο διαφορετικά είδη. Από την μία έχουμε μια δοκιμιακού τύπου διαλογική ταινία, μια ταινία που θέλει να συζητήσει περί της χρήσης των νέων τεχνολογιών στην λογοτεχνία, περί της γενικότερης κατάστασης στον εκδοτικό κόσμο, όπως για παράδειγμα έκανε ο σπουδαίος Ιρανός σκηνοθέτης Abbas Kiarostami και μάλιστα μια φορά σε γαλλόφωνη ταινία στην οποία, όπως και εδώ, πρωταγωνιστούσε η Juliette Binoche.

Μόνο που η μαεστρία του Kiarostami έκανε μια ταινία στην οποία δεν γίνεται τίποτα από πλευράς πλοκής, απλώς συζητάνε οι δύο πρωταγωνιστές περί τέχνης και αυθεντικότητας, να καταλήξει πολύ ενδιαφέρουσα, ενώ ο Assayas κατέληξε να δημιουργήσει μια ανιαρή, αργή ταινία, ενός μεσήλικα που μεμψιμοιρεί για τα πάντα, τίποτα δεν του αρέσει και δεν καταλαβαίνει την σύγχρονη πραγματικότητα.

Από την άλλη, αυτό το είδος ταινίας συνυπάρχει με μια κωμωδία καταστάσεων και παρεξηγήσεων, σαν αυτές που έχουμε δει σε ιστορίες του Woody Allen ή σε ερωτικές κωμωδίες του παλαιότερου γαλλικού και ιταλικού κινηματογράφου, όπου ο παντρεμένος εκδότης Leonard με σύζυγο την ηθοποιό Binoche (η οποία είχε υποδυθεί ξανά την ηθοποιό σε ταινία του Assayas, στο Clouds of Sils Maria) την απατά με μια νεότερη, ενώ παράλληλα εκείνη τον απατά με τον Leonard, ο οποίος Leonard είναι παντρεμένος με την Valerie.

Μόνο που όλο αυτό το πολύπλοκο ερωτικό σύνολο, αυτές οι διπλές ζωές που αναφέρει ο γαλλικός τίτλος, ποτέ δεν γίνονται έστω και λίγο αστείες, ποτέ δεν περιπλέκονται και δεν διασαφηνίζονται. Απλώς υπάρχουν στο background όσο οι πρωταγωνιστές μιλούν για την νέα τάξη πραγμάτων.

Δύο ταινίες σε μία, που προσωπικά θα μας άρεσε η δεύτερη ιστορία περισσότερο, καθώς θα γινόταν μια όχι πρωτότυπη, αλλά μια ανάλαφρη γαλλική κωμωδία, που θα έβλεπες ευχάριστα σε ένα θερινό. Εξακολουθεί να βλέπεται με ενδιαφέρον, χάρη και στο καστ σπουδαίων Γάλλων ηθοποιών, όμως ο απώτερος σκοπός της δεν επιτυγχάνεται.