"Inhuman resources": Ερίκ Καντονά, εσύ σούπερ σταρ

Ο Αλέν Ντελάμπρ, πρωην ανώτερος στέλεχος εταιρίας, νιώθει στα 57 του ταπεινωμένος ύστερα από έξι χρόνια ανεργίας. Όταν μια διάσημη εταιρεία τον επιλέγει ως υποψήφιο, δελεάζεται, αλλά σύντομα ανακαλύπτει ότι είναι πιόνι σε ένα αμείλικτο επιχειρηματικό παιχνίδι.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Hit man": Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ σε κάτι "χορταστικό"

Για να επιβιώσει και να καταφέρει να φανεί χρήσιμος και ανταγωνιστικός μετά από πολύ καιρό, είναι διατεθειμένος να προδώσει τους δικούς του ανθρώπους και να συμμετάσχει σε ένα παιχνίδι ρόλων, γνωρίζοντας ότι αν προσληφθεί όλα θα συγχωρηθούν. Αλλά τίποτα δεν θα πάει όπως είχε προγραμματιστεί.

Τα φώτα και η κάμερα στραμμένα στον Ερίκ Καντονά που τα καταφέρνει πραγματικά καλά και ο πρώην σούπερ σταρ της Μάτσεστερ Γιουνάιτεντ, δείχνει ότι πλέον έχει εξελιχθεί σε έναν ιδιαίτερα αξιόπιστο ηθοποιό. Ίσως εδώ μάλιστα παραδίδει την κορυφαία ερμηνεία της καριέρας του: ταιριαστός καταρχήν φυσιογνωμικά στον ρόλο, μεστός και ψύχραιμος ερμηνευτικά και τις διακυμάνσεις που απαιτεί ο χαρακτήρας του (και δεν είναι και λίγες) τις αποδίδει σωστά, είναι πειστικός και ανταποκρίνεται επαρκώς.

Το «Inhuman resources» σέβεται φυσικά την γαλλική κααγωγή του και φροντίζει να δώσει ζουμί και σε αρκετούς από τους δεύτερους χαρακτήρες, ενώ συνδυάζει με ικανοποιητικό τρόπο αγωνία και ένταση με κοινωνική κριτική και δραματοποιημένο συναίσθημα. Μιλά για την ανεργία σε προχωρημένη ηλικία και τα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας, αλλά και τα άγχη και τις ψυχολογικές εκρήξεις που προκαλεί, μιλά επίσης για την αδίστακτη πολιτική των μεγάλων ιδιωτικών τραστ που στον βωμό του κέρδους θυσιάζουν «ανθρώπινους πόρους»: ανθρώπινες καριέρες και υπολήψεις.

Προσθέστε και κάποιες ενδιαφέρουσες υποπλοκές που επιτείνουν την ίντριγκα, αλλά και ένα ενδιαφέρον και υποκειμενικό travelling της κάμερας στους κλειστούς χώρους που δημιουργεί μια αίσθηση θρίλερ και το σύνολο αποτελεί μια ικανοποιητικά κοντρολαρισμένη και καλοδουλεμένη τηλεοπτική επιλογή 6 επεισοδίων.