Οι καλλιτέχνες υποφέρουν. Ακούει κανείς;

H πανδημία του κορονοϊού, εκτός από θάνατο και απρσμέτρητη ταλαιπωρία σχεδόν παντού στον πλανήτη, έχει κορπίσει και τεράστια ανησυχία για την επόμενη ημέρα, ειδικά όσον αφορά το θέμα της οικονομίας, των εργασιακών σχέσεων, εν ολίγοις, της επιβίωσης. 

ΣΧΕΤΙΚΑΑπό 22 Νοεμβρίου όλοι οι κινηματογράφοι θα λειτουργούν ως covid-free

Ο κλάδος του πολιτισμού έχει πληγεί σε πολύ μεγάλο βαθμό και τα μέτρα ενίσχυσης που έχουν παρθεί από την κυβέρνηση, τον έχουν αφήσει απροστάτευτο μέχρι στιγμής: ελάχιστοι καλλιτέχνες έχουν ενταχθεί στην ρύθμιση για το χρηματικό βοήθημα, καθώς ο τρόπος εργασίας των περισσότερω ανθρώπων στον χώρο του πολιτισμού είναι με την μορφή συμβάσεων που δεν ικανοποιούν τις προϋποθέσεις, ενώ και η σταδιακή επαναφορά στην πραγματικότητα δεν μεταφράζεται σε κάτι απτό προς το παρόν, για θεάματα όπως το θέατρο, το σινεμά, που δεν γνωρίζει κανείς πότε θα ξεκινήσουν ξανά παραγωγές και γυρίσματα και αν και με ποιον ρυθμό θα επιστρέψεουν οι θεατές στις αίθουσες, αλλά και τα μουσικά φεστιβάλ και τις συναυλίες που προς το παρόν όλα και όλες έχουν ακυρωθεί για το καλοκαίρι. 

Μια ομάδα καλλιτεχνών έστησε ένα βίντεο αφύπνισης, χωρίς λόγια, αλλά τόσο εύγλωττο.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι μόνο ένα μικρό δείγμα από την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στον χώρο του θεάματος που δεν συμπεριλαμβάνονται στα μέτρα στήριξης λόγω του κορονοϊού. Ειδικά μετά τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την άρση των μέτρων, όπου δεν προβλέπεται η πραγματοποίηση καμίας πολιτιστικής εκδήλωσης επ’ αόριστον, οι εργαζόμενοι αυτοί βρίσκονται σε αδιέξοδο και απειλούνται με αφανισμό. Αυτό είναι ένα βίντεο διαμαρτυρίας με σκοπό να ευαισθητοποιήσει την κυβέρνηση αλλά και όλους τους συμπολίτες μας να δούνε το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις ώστε να τεθεί ένα πλαίσιο που θα συμπεριλαμβάνει τις ιδιαιτερότητες του επαγγέλματος και θα επιτρέψει στους ανθρώπους που εργάζονται στον χώρο του θεάματος, να έχουν τα αυτονόητα. Δικαίωμα στην ασφάλεια , την υγεία, την συνταξιοδότηση, ακόμα και στα επιδόματα εκτάκτου ανάγκης όταν αυτό επιβάλουν οι καταστάσεις. Αυτά δηλαδή που πρέπει να δικαιούνται όλοι οι εργαζόμενοι σε οποιοδήποτε χώρο. Και δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι χιλιάδες ακόμα.