Extraction

Σύνοψη: Ο Τάιλερ Ρέικ, ένας μισθοφόρος της μαύρης αγοράς, δεν έχει τίποτα να χάσει, αντιθέτως να καρπωθεί μια μεγάλη αμοιβή όταν του ζητούν να σώσει τον απαχθέντα γιο ενός κρατούμενου Ινδού μεγαλοεγκληματία.

Άποψη: Ο Thor (Κρις Χέμσγουορθ) στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο Τζο Ρούσο (από τους αδερφούς Ρούσο των Avengers) στο σενάριο, μαζί με τον αδερφό του στην παραγωγή και λογικά σκέφτεσαι και στην «επίβλεψη» του πρωτοεμφανιζόμενου σε σκηνοθεσία μεγάλου μήκους (και διάσημου κασκαντέρ σε πολλές ταινίες) Σαμ Χαργκρέιβ.

Ε, λες, ας του δώσω μια ευκαιρία, μια καλή περιπέτεια ποτέ δεν έβλαψε, ειδικά τώρα με τον εγκλεισμό, χρόνος υπάρχει για ξόδεμα.

Δεν είναι όμως μια καλή περιπέτεια. Είναι μια περιπέτεια με χορταστικές και σε κάποια σημεία και καλογυρισμένες σκηνές δράσης, αλλά αυτό και μόνο αυτό. Μια προσχηματική ιστορία εντελώς κλισεδιαρισμένη χωρίς πραγματικά την παραμικρή έκπληξη (ας μην ξεχνάμε ότι ο Τζο Ρούσο ναι μεν είναι με τον αδερφό του οι πιο πετυχημένοι εισπρακτικά σκηνοθέτες της τελευταίας ίσως και 50ετίας, αλλά το μόνο σενάριο που έχει γράψει είναι στο Welcome to Collinwood. Το γνωρίζεις; Όχι) και με highlight μια 10λεπτη συνομιλία προσχολικού επιπέδου του Thor με τον μικρό που προστατεύει.

Όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες χάρτινοι και μάλιστα από λεπτό τσιγαρόχαρτο, ορισμένες τραγικές ερμηνείες από Ινδούς σταρ ή ανθυποστάρ που συμπληρώνουν σε μεγάλο ποσοστό το καστ (είναι πολλά τα εκατομμύρια των Ινδών τηλεθεατών και το Netflix δεν είναι διατεθειμένο να χάσει την ευκαιρία), μια πινελιά από τον Ντέιβιντ Χάρμπορ του Stranger Things, μια κούραση 116 λεπτών με λίγες εκλάμψεις που απλά εντυπωσιάζεσαι προσωρινά από την κίνηση της κάμερας.

Μια κούραση που επιδεινώνεται όταν κάποια στιγμή οι αλεπάλληλοι σκοτωμοί μοιάζουν με πίστες σε ηλεκτρονικό παιχνίδι και κάνουν την εμφάνισή τους και κάποιες απιθανότητες που πρέπει να λειτουργήσεις σε brain-dead mode για να τις προσπεράσεις και να φτάσεις μέχρι τέλους σε αυτή την επίδειξη σκηνοθετικής βιρτουζιτέ που προσπαθεί αγκομαχώντας να μιμηθεί τον ρυθμό του (φανταστικού) «The Raid», η οποία καταντά ανιαρή και ΦΥΣΙΚΑ με slow-mo θάνατο στην τελική σκηνή της συμπλοκής. Platoon και έτσι.