"Ares" season 1: Ατμόσφαιρα ναι, ουσία όχι

Σύνοψη: Η Ρόζα είναι φοιτήτρια Ιατρικής στο Άμστερνταμ με δύσκολη οικογενειακή ζωή αλλά με τρομερή θέληση να φτάσει ψηλά. Όταν την πλησιάσει η κρυφή κοινότητα “Ares” θα πρέπει να αποφασίσει μέχρι πού είναι ικανή να φτάσει για να επιτύχει τους στόχους της.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Hit man": Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ σε κάτι "χορταστικό"

Άποψη: Είναι πολύ κοινή πλέον η γοητευτική αίσθηση που αποπνέουν οι αδελφότητες στο κινηματογραφικό τοπίο: από τα σαχλά, ξέφρενα πάρτι των κολεγιόπαιδων της Αμερικής (“Animal House”, “The House Bunny”) μέχρι τις πιο πριβέ λέσχες επιφανών αντρών κυρίως, πολλοί είναι αυτοί που ασχολήθηκαν με τα εκλεκτικά τους έθιμα και ειδικότερα με τις φήμες που τις συνοδεύουν. Ορμώμενοι ίσως από τις διαδόσεις των όσων συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες, οι δημιουργοί του “Ares” (πρώτη παραγωγή της Ολλανδίας για το Netflix) προσδίδουν στην μυθοπλασία τους αρκετό θελκτικό horror για τα βλέμματα -γυρισμένο σε κακοφωτισμένα υπόγεια αλλά και μεγαλόπρεπα σπίτια- αλλά λιγότερη σφιχτοδεμένη πλοκή ώστε να διατηρεί το ενδιαφέρον δίχως να χρειάζεται να σκοτώνει χαρακτήρες σε κάθε επεισόδιο.

Βιαίως, γνωρίζουμε την πρωταγωνίστρια Ρόζα να καμαρώνει για την νοημοσύνη της μέσα στο πλήθος των αγαθών συμφοιτητών της, καθόλα δυναμικός χαρακτήρας και προφανώς αντιπαθητικός, χωρίς περιστροφές. Ξεκινώντας έτσι από τις υπέρμετρες φιλοδοξίες της, τις οποίες το σενάριο πρόχειρα δικαιολογεί με μία δύσκολη οικογενειακή κατάσταση, οι πράξεις της Ρόζα θα πηγάζουν από πραγματικό μένος προς τα υπόλοιπα, πλούσια και ήδη φτασμένα, μέλη της οργάνωσης ώσπου η ίδια να φτάσει στην ανώτερη βαθμίδα. Φυσικά, καθόλη την διάρκεια ένα σημείο γίνεται εξ ολοκλήρου αντιληπτό: ο πρωταγωνιστής και ο villain είναι το ίδιο πρόσωπο.

Και είναι αυτή η ιδιότητα που της δίνει πολλές ευκαιρίες να κατανοήσει στο έπακρο τι αντιπροσωπεύει εν τέλει η “Ares”, και σαφώς αυτό είναι κάτι που η Ρόζα δεν είχε ποτέ. Σαφώς, η ιστορία δεν είναι μία πράξη εκδίκησης αλλά μία ιστορία επικίνδυνου ενστερνισμού και βαθιάς εγκόλπωσης σε κάτι που μοιάζει περισσότερο με σέχτα φαντασμάτων που επέζησε ανά τους αιώνες.

Αντιγράφοντας την σκοτεινή φήμη που θα μπορούσε να ακολουθεί εφ όρου ζωής μία τέτοια κλίκα, οι δημιουργοί της σειράς συλλαμβάνουν την πολυπλοκότητα που θα απαιτούσε μία τέτοια οργάνωση και πετυχαίνουν να παρουσιάσουν τα ανώτερα κλιμάκια απρόσιτα και αμείλικτα, χωρίς ωστόσο να αποφεύγουν να αποσυντονίσουν τον θεατή με μία πλοκή ιδιαιτέρως μπερδεμένη. Ευτυχώς, το “Ares” είναι από τις σειρές που τους αρκεί ένα τελευταίο επεισόδιο για να λύσουν τα θέματά τους.

Παρόλη την έκβαση όμως, η ιστορία της “Ares” δεν μας αφήνει σε σκέψεις και όπως φαίνεται ούτε το Netflix αφού ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί δεύτερος κύκλος. Στην τελική αποτίμηση, η σειρά μάλλον αφέθηκε στο να «πιάσει» την ατμόσφαιρα παρά να αποδώσει μια ιστορία.

5,5 / 10